Bir genç kız, karanlığa hapsolmuş ve kurtulmak için ölümün özgür diyarlarına kaçabilecek kadar da vazgeçmiş. Peki kapanan kapılar doğru kapıyı belli etmek içinse? Bir kelebeğin tırtıla dönüş hikayesi. 03.06.2016 03:50

Sahi, sevdiğin imtihanın olur muydu? Ve bir gün, o imtihanın ellerinden kayar mıydı? Yüzünde bir gülümsemeyle veda edebilir miydin sevdana? Hiç sevmemiş gibi. Ettiğin duaların O kişi için kabul olunmadığını, dualarının tecellisini başkasında gördüğünde ne yapardın? Teslimiyet. Nasip. Onun için ettiğin o güzel duaların başkası için kabul olduğunu nereden bilebilirdin ki? İşte bu sevda... Ne bir şehvet ne bir arzu. Bu Allah'ın ve Resulullah'ın razı olacağı bir sevda. Öyle olması gereken bir sevda. Tevekkül. ''Hayatının her köşesinde bulunduğun insan seni fark etmezken, hayatının her köşesinde olanı fark edemiyorsun Betül" dedi Ömer. Anlamamıştı... Hem de hiçbir şeyi... Sevda çok garipti ve ağır bir imtihandı...

"Sen bir tırtılsın" dedi bana. "...ben senin kelebeğe dönüşünü izliyorum." Ardından bir kez daha gülümsedi. Yemin ederim ki o gülümsemenin yerine bana bir tokat atmasını isterdim. Kelimelerin, acısına bulanıp gülümsemesinin altında sessiz sedasız ezilişini hissettim. Bilmediği bir şey vardı; ben, bilmediğimi sandığı o cümlenin devamını biliyordum, bunu onun satırlarında okumuştum. Sen bir tırtılsın, ben senin kelebeğe dönüşünü izliyorum... ve sonra kendi kanatların parçalayışını. Arsıl Alaz işte buydu, zihnimin dolunayı. Düşüncelerimi, her yanıma nüfuz eden karanlığın ıstırabından arındırıp ışığını avuçlarıma bırakan adam, o bunu hak etmiyor. Bense, kurak bir toprağa düşmüş küçük bir su damlasıyım. O toprağı yeşil vadilere dönüştüremem, dev bir nehrin çağlamasını sağlayamam. Düştüğüm toprak beni içine çekene kadar bir yanımı güneşin sıcağına feda edebilecek kadar güçlüyüm yalnızca. Yine de aldığım nefesin bile bir gün bana yabancı olacağını hatırlamak istemezdim. Helya ALAZ

Önüme uzattığı kağıdı okurken gülümsedim. Parmaklarımla kavradığım kalemi kağıda değdirip tüm bilmişliğimle yazmaya başladım ve kağıdı ona doğru itekledim. "Defol yazarken kesme işaretiyle ayıramazsın." Sesli bir şekilde okuduğunda dudakları kıvrıldı ve iki gamzesi açığa çıktı. Kesinlikle bu gamzeler benim için kurulan bir tuzaktı. Yazmaya zorladığı kalemin mürekkebi bitmeye yakındı. Benim gibi son raddesine kadar dayanamamıştı, siyah mürekkep. Parmaklarımla kalemi elinden çektim. Kağıt yazılmaktan yorulmuştu. Ne söyleyecekse dudaklarından dökülmeliydi kelimeleri. "Benim yazdığım şeklin anlamı başka. Farklı bir anlam taşıyor." "Nasıl bir anlam?" Birkaç adımda bedenini koltukta bana doğru kaydırıp dizlerimin üzerindeki elimi tuttu. "Ya defol, ya da..." Yutkundu. Öylesine soğuktu ki sesi... Öylesine can yakıcı, söyleyeceklerinden öylesine bağımsız. "Ya da" dedim beklentiyle. "Ya da yanımda ol." DEF' OL 26.03.2016... Kitabın adı şu anlık geçici.

Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadım. Gururuma dokunmuş muydu? Biraz. Pes edecek miydim? Hayır. Ben bir kızdım, o ise erkek. Ve kesinlikle yanlış replikleri paylaşıyorduk. "Bunu, benim söylemem gerekmez miydi?"

Pis bir hayatın içinde yetişen Ceylan soğuk ve ıssız bir günde yaşadığı kötü olaydan sonra taş kalpli gibi görünen Ertuğrul'la yolları kesişir.İşte o günden sonra Ceylan'ın tüm hayatı değişir. Ceylan bu pis hayattan nasıl kurtulacaktır acaba? Derin bir aşk Derin bir bağlılık Soğuk bir adam Sıcacık bir hikaye... " Bana en baştan yaşamayı öğret." "Hayat, ne olduğunuz değil, ne olmak istediğinizdir. " JOSE ORTEGA Y GASSET

Önyargılarla dolu bir sevgi masalı..