Senden asla nefret etmedim. Çok kızdım, kırdım, kırıldım ama asla, sevmiyorum dediğinde bile nefret etmedim. Seni anlıyorum, en anlayışsız göründüğüm anda bile seni anlıyorum. Çünkü ne olursa olsun, saç telinden tırnağına kadar, bakışlarındaki anlamlara kadar en iyi ben tanıyorum seni. Gaddar olmasaydı insanlar bütün hayaller mutlu sonla biterdi ve bütün hikayeler güzelliklerle yazılırdı. Yasak olmasaydı yaşamak bize, uyan derdim sana. Olmadı. Hayat bunu istiyor ve boyun eğmekten başka bir çare... Bana başka çare kalmıyor. Eskiden sayılı zamandı kavuşmak, şimdi ulaşılması zor ve ne yazık ki daha sonra imkansız. Asla pişman değilim, yer yüzünde bunları yaşamak için daha güzel bir insan var mıdır, ben tanımadım. Geriye son bir sözüm kaldı. Düştüğünde elinden tutacağım. Hangi haldeyim önemsemesen bile bir an bile tereddüt etme eğer düşersen, ben hala yaşıyorsam eğer o elini tutarım. Ve yahut, yoksam artık yer yüzünde dediğimi yap ve sarıl ona. Sen sarıldıkça ben can bulayım.

Aşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanmaz biriyim... Çocuk gibi kucak açardım Hep Gönlü Şiire Sever gibi kanardım Düşerdi başım omuzlarına Gerdanına bi buse koyardım... Güneş hüzünle doğardı Bi sabah gidişine bakardım Aniden yağmur bastırırdı Her adımında şafak atardım... Bitti galiba yanlızlık Gidişlerin zamanla tanıdık Hal hatır soramadık Seni çok derinlerde arardık En başından yanıldık... Aşk seni görsem tanırım Yüzsüz yüzlerin senin Döktüğün her gözyaşları benim; Bu yağmurlar,bu soğuk... kapak tasarım; @prenses_yakamoz