Babasının işi için taşındılar. O dağ ayısıyla tanıştı genç kız. Kaderlerinde hep birlikte; beraber olmak vardı. Gittiği her yerde onu çıkardı karşısına hayat. Köpek gibi hırlaşıp durdular birbirlerine. Ta ki kalbinin en başından beri hızlanışının sebebini anlayana kadar... "Senin ne işin var burda?" "Bildiğim kadarıyla burası halka açık bir yer." "Senin de dediğin gibi halka açık, yani insanlara. Girişte yazan 'dağ ayıları giremez' tabelasını görmemiş olmalısın." Bu dediğime gülerken dudağını yalayarak bir adımda yaklaştı ve sessizce fısıldadı kulağıma; "O zaman senin ne işin var burda?" -TAMAMLANDI-

Aslında her kişinin yolunda, farklı kişiler çıkar karşılarına. Ama yolun sonu bellidir, son sondur. Sonda olanlar, sonsuza kadar kalır. Ve önemli olan, sonda buluşmaktır. sonsuza kadar kalalım diye. *Kapak yapımı @kapakciniz_ tarafından yapılmıştır.

Esas kızımız, Cansu Karalar.. Bir aşk acısıyla kilo aldı, dışarıya kapandı, depresif bir ruh haliyle yaşamaktaydı fakat yakın arkadaşı Eylül sayesinde çok az da olsa insanlarla konuşmaya başlayıp bu negatif ruh halinden sıyrılabilmişti. O çocukluk sayılabilecek aşk acısını yaşatan kişiyle daha fazla aynı okulda olmak istemeyip okulunu değiştirmesi ilk yılında değil fakat ikinci yılında çok işine yaramış, okuluna gelen başka insanlarla tanışıp kaynaşabilmişti. En başta da Ulaş Paşazade olmak üzere.. ***** "Çok sevilmek istedim ben. Gerçekten çok sevilmek. Bencillik diyebilirsiniz buna belki. Ama değil. Bu hiç sevilmemek, ya da daha önce sevildiğini sanmak.Ben çok sevmek de istedim ama daha çok kendimi değerli hissetmek istedim. Kendim olduğum için sevilmek ve doyasıya sevebilmek.." "İki insanın birbirini aynı zamanda sevmesi bir mucizeydi benim için. Annemle babamınki gibi bir mucize." ***** Hikayemiz bir genç kızın kendi evriminden 'sonraki' hikayesidir. Okuduktan sonra herkesin kendi evrimini yakalayıp gerçekleştirmesi dileğiyle yazılan bir kitaptır.. İyi okumalar❤️

Çok zaman onun yanında, diken değil de gül olmak geliyordu içimden.

Bacaklarımın titremesini ve ayaklarımın geri adım atmasını umursamadan zorlukla da olsa ulaştım yanına. Çöktüm yavaşça mezarının başına. Geçen sene, tam da bugün. Kaybetmiştim onu, kalbimi, nefesimi, her şeyimi... Toprağına attım elimi. Sıcaktı, her zamanki gibi... Avucuma doldurduğum toprağı sımsıkı tutup burnuma yaklaştırdım. O kokuyordu hala. Nasıl da özlemişim. Biraz daha yukarı çıkardım elimi. Yanağına denk gelecek şekilde. Elimi her yanağına koyuşumda ne güzel öperdi avucumu. Nasıl güzel işlerdi ruhuma. Gözlerim, biriken duygularımın esiri olan göz yaşlarımı daha fazla içinde tutamayınca bıraktı kendini. Hemen ardından "Baba," diyen yumuşak bir ses duyduğumda döndüm arkamı. Gömleğimin kol kısmını tutmuştu sımsıkı. "Annem, orada mı?" diye sordu masmavi bakan gözleriyle. Ne güzeldi öyle. Tıpkı annesi gibi... Her şeyi merak edip durmadan soru soran, benim güzel miniğim gibi... Gülümsedim zor da olsa. Gözlerimi bir an için sıkıca kapatıp akıttım tekrar göz yaşlarımı. Ayaz çöktü yavaşça mezarın yanına. "Anne," dedi sesinin en saf tonunda. "Ben geldim." Yutkunarak gözlerimi son kez kapatıp göz yaşlarımı yeniden serbest bıraktıktan sonra doğrulup mermere oturdum. Dudağımı hafifçe mezar taşına bastırdım alnından öpercesine. İyice ağırlaşan elimi yavaşça kaldırıp parmaklarımı adının üzerinde gezdirdim. 'Derin Atakol' Ne de güzel yakışmıştı soyadım, adının yanına.

Üç kişi hayal edin. Üç birbirinden farklı karakter. O üçünün de kendine ait farklı fikirleri var ve sizin birinin yolundan gitmeniz gerekiyor. 1) "Bazı anlarda kalbinde olan kişinin, hayatında olamayacağını anlarsın." 2)"Gelmeyeceğini bile bile beklemek saflık değil, aşktır güzelim." 3)"Sevmediğim bir şeyi seviyor gibi yapabilirim. Zor olan; sevdiğim bir şeyi sevmiyormuş gibi yapmak." Sen o üç kişiden hangisi olursun? Yanıtını bulmak istiyorsan, İmkansız'a benimle ulaş... Bir çöldeyim ben. İhtiyacım olan sadece bir damla. Küçücük bir damla su... İçimdeki o sonsuz sussuzluğu gidermek için istediğim tek şey o damla. Hayatıma dönüş biletim belki de. Karanlığa mahkum olan ben yaşadığım o sonsuz çöl gecelerinden sonra hiç beklemediğim anda çölün ortasında bir kaktüs bulmuştum. Herkes bilir kaktüslerin dışı dikenler ile kaplıdır. Doğru yerden tutmazsanız elinizi parçalayabilecek niteliktedir ama ben o kaktüsü düzgün bir şekilde tutmuştum. İlk başta anlamak için küçük yaralar almıştım ama o yaralara değen bir sonuç ile karşılaşmıştım. İçini açtığım anda aylardır istediğim şeye kavuşmuştum. Ben hayata döndürecek o küçük damla suya. Kana kana içmek isteyeceğim o bir damlaya kavuşmuştum. O yıldızlı çöl gecesinde yolumu bulmamı sağlamıştı o damla. Hiç beklemediğim bir anda pusulam olmuştu. Mahkumiyetinin acılı olduğu o dipsiz yerden kurtarmıştı beni. Wattys 2015 kazananı Sevgili minnoş okuyucum, Bu benim ilk hikayem ve en başta hatalarım olabilir ama lütfen unutma ; her yeni bölümde kendime bir şeyler katıyorum ve limitlerimi zorluyorum :) İ

/Tamamlandı/ Hiç yapmayacak bir şeyi yapsanız , düşünün... Boşansanız mesela. Delice aşık olduğunuz adamdan. Ya da evden kaçsanız , yatak çarşafnızı sağlam bir yere bağlayarak sarksanız camdan. Sonra da hayatınızın aşkı zannettiğiniz bir kazmayla kaçsanız... Bence hiç kalkışmayın öyle işlere. Eleyin bunları ; Hamile kalsanız. Peki böyle bir haberle ne yapardınız? Boşandığınız o asalağa geri mi dönerdiniz , yoksa kendi halinize bir yaşam mı kurardınız ? Ya da ... İki yıl önce terk ettiğiniz ailenize , sırt çevirmek yerine geri mi dönerdiniz. Ben Merve Aslankılıç , ve kendi kaderimin kalemi elime alıp ailemin kapısına gitmekle birleştirdim. /Tüm hakları saklıdır. / İnstagram iletişim/asliipekli/ 500K 9Mayıs2017 600K 30Haziran2017 700K 2Ekim2017 Kapak Tasarımı / Emir Görür. Not/ Final olmuştur.//Bölümler düzenlendiği için bildirim gelebilir./

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

/Kitap Oldu!/ Yalım, Çiçek ve annesi gidince kendini tekrardan koltuğa attı. Bir ara cebine tıktığı telefonunu çıkararak bakmadığı WhatsApp mesajlarına girdi. Başında bela varken telefonunu son bir kaç gündür ilk defa eline alıyordu. Kimden ; Yeliz "Allah seni kahretmesin! Erkek yokluğunda mı bana geliyordun!" Kimden ; Alev "Erkek arkadaşımı sen mi ayarttın? Doğru söyle. " Kimden ; Bilinmeyen numara "Demek gay oldun... Vay canına! Kırbaçlarım seni bekliyor olacak!??" Son mesajın yanında ki 'alev' emojilerine gözlerini pörtletip bakan Yalım , hattını telefonundan çıkarıp dişiyle kırdı. Söyleyenecek kelimeler çoktan beyninin en ücra köşesinde sıralanmıştı. Eyvah, siktir ve çok daha fazlası. 'Hayata , 'Eyvah!' diyerek bakan herkese.' Tüm hakları Russilexa'ya aittir?? İnstagram iletişim:asliipekli Milli Slogan?? ; "Bir kadını asla hafife alma." Not /Final olmuştur./

#Gençkurgu da 1. - 07.03.2017 Ölüm; dört harf, iki hece, içinde sayısız anlam ve acı besleyen, ne zaman, nerede, nasıl geleceği belli olmayan bir olay. Küçük yaşta gözlerinin önünde ailesi katledilen ve bu nedenle hayata siyah bakan Aras Karahanlı ile, çocukken annesini kaybeden ve babası tarafından terk edilen Eylül Avcı'nın yolları bir gece tesadüfen kesiştiğinde, ikisi de başlarına geleceklerden bihaberdi. Aşk, bazen hiç ummadık bir zamanda, olmayacak kişiyle doğar ve bütünleşir. Peki, ölümle bu kadar erken yaşta tanışmış iki genç insanın nasır tutmuş kalpleri, birbirine bağlanabilir mi?