3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

herkez bilir dünyada birden fazla Paranormal olaylar vardır onlar hakında bilinmeyen ler veya nasıl yok edeceklerin ve ne gibi sorunlar çıkaracak ların öğrenin .

Tanıtım bölümüne göz atınız...

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Binlerce yıldır, beş elemente hükmeden Elementer Savaşçılarının kadim günleri artık geride kalmıştır. Bin yıldır sadakat ile hizmet ettiği Galaktik Birliğin varlığı tehlikeye girince, elementerler de buna kayıtsız kalmayacaktır, lakin düşmanın arkasındaki güçler de kendileri kadar kadimdir ve bu sefer savaşı kazanmaya ve onları tarihe gömmeye niyetlilerdir. #wattys2015 #macera #ölüm #kurgu #Fantastik #Bilimkurgu Resmi Sayfam: https://www.facebook.com/sultanlaringunlugu/ (Kitap çekilişleri de yapıyorum.)

BAZI KİŞİLİKLER, DÜNYADA KENDİSİ KADAR BAŞARILI, GÜÇLÜ; KISACASI İYİ KİŞİLERİN OLMASINDAN NEFRET EDERLER VE ONLARDAN KURTULMAK İÇİN ELLERİNDEN GELENİ YAPARLAR. BAZILARIYSA, DOĞUŞTAN GELEN GÜÇLERİ, İSMİNİN BAŞINA 'EN GÜÇLÜ' SIFATI EKLENMESİNE SEBEP OLSA DA BU GÜÇLERİ İSTEMEZLER VE KENDİLERİ KADAR GÜÇLÜ OLAN AMA BU SIFATI PAYLAŞMAYA MERAKLI OLMAYAN GÜÇLER TARAFINDAN YOK EDİLMEYE ÇALIŞILIRLAR. Bir ısırıkla melez olan, ilk alfanın güçleriyle donatılmış doğuştan bir alfa.. Arkadaşının ısırığıyla melez olmuş bir cadı.. Anneleri ve babalarından almış oldukları kurt adam, vampir ve cadı genleri olan ikiz kardeşler, dünyadaki doğaüstü şeylerin başlangıcından sorumlu kişilerin avı olurlar.. Dave ve Claire ikiz kardeşler bu savaştan sağ çıkabilecekler mi? Ya da bu savaş, melezlerin ve tüm doğaüstü dünyanın sonu mu olacak?

Doğuştan bir alfa. Çok nadirler. Bir tanesi aramızda. Diğer kurt adamlardan daha güçlü. Diğer alfalardan da. Annesini öldüren vampirden intikamını aldı. Ama öldürdüğü vampir ona küçük bir hediye bıraktı. Vampirlik... O artık sadece doğuştan bir alfa değil... Aynı zamanda Melez bir Alfa

DOĞUŞTAN ALFALAR.. ÇOK NADİRLER.. BİR TANESİ ARAMIZDA.. SONRADAN ARKADAŞININ ISIRIĞIYLA MELEZ OLAN BİR CADI.. ANNESİ BİR VAMPİR TARAFINDAN ÖLDÜRÜLMÜŞ DEAN ANNESİNİN İNTİKAMINI ALMAYA ÇALIŞIYOR AMA BUNU TEK BAŞINA YAPAMAZ. ANNESİNİN SÜRÜSÜNDEKİ KURT ADAMLAR ONU ALFALARI OLARAK KABUL EDİYORLAR AMA BU YARDIM ONA YETECEK Mİ? HEP BERABER OKUYARAK ÖĞRENELİM...

Yalnızca seçkin kişilerin alındığı bir okul. Elementlere hükmedebilenler. Burada gelişen arkadaşlıklar ve daha fazlası. Clara'nın gizemli okuluna adım atın! Fantastik aşk sevenleri buraya alalım.

Ariel Silverfang başını belaya sokmaya devam ediyor. Tekme. Ariel, bezgin bir şekilde göz kapaklarını kaldırırken karşısındakinin kim olduğunu biliyordu. Adamın yüzüne bakıp hafifçe gülümsedi. Tekmelerin, zincirler kadar acıtmadığını hala öğrenememiş miydi? Başını geriye yaslayıp huzurlu bir şekilde nefes almaya devam ederken; bunun adamı daha da sinirlendireceğinin farkındaydı. Burada olmayı o seçmemişti, başına gelenlerin hiçbiri onun seçimi değildi. Hala kendini huzurlu bir sahnenin içinde hayal ediyordu; etrafta kan ve ürkütücü yaratıklar yoktu. Güvendiği insanlar ona ihanet etmemişti. Mutlu bir şekilde kardeşine gülümseyip, ödevlerinde ona yardım edemeyeceğini söylüyordu. Sonraki tekme hayalleri yüzünden yukarı doğru kıvrılmış dudaklarına geldi. Unutmaması gereken şeylerden biri buydu, vaat edilen kişi olduğu iddia edildiği an hayalleri elinden alınmıştı. Ariel Le Fay, toprağın altında bir kutuya kapatılmış ve üstüne tonlarca kural yüklenmişti. İşkencecisi karşısında duran kayalardan birine çöktü. Onu izlemeyi severdi. Ariel, ona eski zamanlardan kalma bir Tanrıça tablosunu hatırlatıyordu. Burada alevlerin içinde bile Hades'in umutsuz aşkı Persephone kadar güzeldi. Evet!, diye bağırdı zihni. Ariel, Persephone'du. Bahar. "Bir canavar yarattım" dedi gülümseyerek. Kadın kapatmış olduğu gözlerini açarak ona baktı. Gözleri lacivertin en güzel tonunu taşıyor, adama asla ulaşamayacağı mutlu kıyıları hatırlatıyordu. Bir zamanlar kıpkırmızı olan dudakları şimdi soluk mor bir renk alsa da yine de güzeldi. Dudakları yukarı doğru kıvrılırken, adamın onu izlediğini fark etti. "Canavarı sen yaratmadın ..." cümlenin devamında onun adını söylemek istemiş fakat sözcükler yeniden karışmıştı. Düşüncelerini zincirleyen bu tılsımdan nefret ediyordu, adamın ismini bir türlü söyleyemiyor hatt