Alison = Hikayenin baş karakteri sarı saçlı mavi gözlü çok güzel bi kız bu kız çok güçlü bi vampir özellikleri insanların düşüncelerini okuyabiliyor uzağıda çok iyi duyuyor ama en hassas gücü hızlı koşamaması normal vampirlerden yavaş koşuyor. Elsa = Alisonun en yakın arkadaşı kahve saçlı ve kahverengi gözleri var .Bu kız cadı özelliği ise insanları hipnoz edebiliyor Edward = İlk başlarda Mandy ı seviyor taki Alisonu göreseye kadar bu çocukta vampir vede çok yakışıklı kahve saçlı kahverengi gözlü o yüzden bütün okul bu çocuğa hasta.Gücü ise çok hızlı koşucu ve çok güçlü bi vampir Tom = Edward ın en yakın arkadaşı buda edward gibi vampir bu çocukta kumral tenli ve yakışıklı alisonun en yakın arkadaşı elsayı seviyor gücü ise iyi tırmana bilme ve hızlı biri Brady = Edward ve Tomun en yakın arkadaşı Alisonun düşmanlarından lanayı seviyor bu brady de bir vampir özel gücü ise görünmez olabiliyor. Mandy = Alisonun en büyük düşmanı tam bir baş belası bu kızda büyücü normal bir büyücü değil ama oldukça güçlü bi büyücü mandy edward ı sevdiği için alisondan nefret ediyor . Lana = Mandy nin en yakın arkadaşı onun kuyruğu gibi bi şey mandy naparsa oda aynısını yapıyor bu kızda elsa gibi cadı ama elsayla hiç anlaşamıyolar lananın gücü kendini çok iyi koruyabilmesi Tina = Çok salak birisi mandy ve lananın en yakın arkadaşı bu kızda bi vampir özel gücü ise tırnakları çok güçlü ama salak olduğu için özelliğini iyi kullanamıyor Sting = Alisonu seviyor edwardın en büyük düşmanı o bir kurtadam kumral tenli çok yakışıklı bir çocuk Charlie = Stingin en yakın arkadaşı o da bir kurtadam ve tinayı seviyor Bob = Stingin ve Charlienin en yakın arkadaşı o da kurtadam ve mandyı seviyor Jennifer = Stinglerin grubunda zararsız çok garip bi kız o da kurtkadın ama çok soğuk bi tavrı var -Andy = Stinglerin grubunda o da tam tersi çok sıcak kanlı bi kurtkadın

15 tatil için Ankara`ya gelmiştik.Annemler beni hemen bir dershaneye yazdırdı ama ben bu duru dan pekte hoşnut değildim hemen arkadaşlarımla görüştüm bir cafede buluşmak için sözleştik.dolabımın kapağını açtım ve önünde durdum ne giyeceğime karar veremdim buluşmamıza yarım saat var acele etmeme gerek yok.Siyah bir yırtık kot beyaz buliz ve kot ceket evet sanırım hazırım. kimdi aşağı inip ailemden izin almam gerekiyor üstelik babamda evde napacağımı bilmiyorum en iyisi merdivenlerde oturup bi an düşunmekti ben oturuken babannem ben gördü orada ne yaptıyorsun kızım dedi ay bide süselnmiş püslenmiş nereye gidiyorsun sen diye sordu babam ve annem tüm dikkatini bana vermiş bakıyorlardı bende şey baba ben arkdaşlarımla konuşmuştumda onların yanına gideblirmiyim diye izin alacaktım.Babamda bunun için giyinmeden önce bana sorman gerkiyormu kızım .ben haklısın baba derdemez babannem aaaa oğlum bırak kız gezsin ne olsa tatlide dedi ben içimden yaşşa babannem sen birtannesin dedim

Siz hiç sevgilinizden bir mesaj, e-posta ya da daha kötüsü bir post-it ile ayrıldınız mı? Ben az önce yaptım! Üstelik üstümdeki giysiye rağmen. Ne mi giyiyorum? Gelinlik! Ah evet doğru duydunuz ben az önce nişanlıma bir post-it üzerinde ondan ayrıldığımı ilan ettim. Şimdi düşünüyorum da belki daha duyarlı birkaç söz yazabilirdim. Özellikle de aşağıda bekleyen yaklaşık bin kişiye gelinin onu yüzüstü bıraktığını açıklamak zorunda kalacağı, daha doğrusu açıklayamayacağı düşünülürse... Peki ben ne yaptım? "Üzgünüm, yapamayacağım. Umarım bir gün beni bağışlarsın... Not: Seni sevmiyorum!" * Bu yaz post-it'lerin nelere kadir olduğunu daha iyi anlayacaksınız! Not: Sizi Seviyorum

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.

HERKES BAKSIN BİR :)