Jiyong: Artık, pes etmeyecek misin? Youngbae: Benden her kaçışında, senin gittiğin yolları ben de yürüyeceğim elimde bir papatyayla. Jiyong: Senden kaçışlarımın sonu yok. Youngbae: Yolların da bir sonu yok Jiyong. Ve tabi papatyaların da.

Normal misiniz? Cevabınız evetse böyle olmayı seviyor musunuz? Hayırsa.. Emin misiniz? Normallik, sıradanlık gibi kelimeler bazılarına korkutucu gelmez.Bazen insanlar normal olmak ister.Sıradan. Bazen insanlar yanlış seçimler yapmadan önce durduğu o yol ayrımına geri dönmek ister.Normallik dairesinden dışarı çıkmamak.O hatayı yapmamak.

Kırık bir kalbin tamir edilmesine gerek yoktur.Belki sizin parçalarınız başka birinin kalbine tam oturabilir.

Herkesle sarhoş olabilirsin ama her zaman yalnız kusarsın.

"Sen matematik gibisin. Ve ben matematikten nefret ederim."

KJW: ... KJW: Birazcık da olsa akıllandın sanmıştım... KJW: Anka Kuşu filan sandın galiba sen beni? KJW: Küllerimden doğmamı mı bekliyordun? HuGeBoY: Öyleyse birisinin içine mi girdin? KJW: Birisinin değil, bir şeyin. KJW: Kız kardeşinin 1 metrelik oyuncak ayısını hatırlıyor musun? KJW: Sanırım benimle konuşmaya başladığından beri kayıp olması dikkatini çekmemiş. HuGeBoY: O meymenetsiz ayıyı da hiç sevmezdim zaten. Bakışlarından belliydi senin gibi bir hortlağa konaklık yapacağı. @O kendini biliyor

‘’Ama-‘’ ‘’Amalarla ilgili iyi bir şey yoktur.’’

Arabama doğru dönüş yaptım ve karşımda Seung Hyun'un gözleri vardı. "Korkudan arabada saklanmayı bırakmışsın ha? Beni bir daha asla arama." Gözlerimden ateş çıkardığıma emindim. Hem kırılmış hem de bir adam için kendimi tehlikeye atmıştım. Kapının tarafına yöneldiğimde beni kendine çekip göğsüne bastırdı. "Duyabiliyor musun kalbimi Yoo Ra?" Kafamı göğsüne bastırırken soruyu sormuştu. Kuvvetine daha fazla dayanamayıp başımı göğsüne dayadım. "Duymuyorum. Kas yığınısın bu yüzden kalbinin yerini kasların almış!" "Gevezelik etmek için hiç bir fırsatı kaçırmıyorsun. Ama duyamazsın! Benim kalbim senin için atamaz. Sen bir ucubesin!" "Ne demek ben ucubeyim!" Sorumu cevaplaması için sormamıştım. Kendimi hızla kollarından çekerken onu ittirdim. Bir adım bile kıpırdamamıştı. Bakışı anlamlı ve ışıl ışıldı. Anormal değildim ben! Ucube hiç değildim!

"Yeteneklerinin fark edilmesi artık senin elinde. Next Singer sen olmak istemez misin/ YG ENTERTAİNMENT?" Bu sefil hayattan tek kurtuluşum bu afiş olabilirdi. Kimsesizlikten, hor görülmekten ve her gün içki götürmem gereken babamdan. Önümde ki uzun kuyruğa baktım. Soğuk, incecik hırkamdan bir bıçak gibi geçip gidiyordu. Hırkama daha fazla sarılırken aklımda ki tek düşünce: "Bu hayattan kurtulmalıydım." Bu kapıdan geçebilecek miydim, emin değildim ama direnmeliydim. Etrafımda ki bana iğrenerek bakanları görmemek için başımı ters istikamete çevirdiğimde ardında en az 30 kız fanıyla dolaşan adama baktım. Sıranın yanından gecerken bir anda bakışları üzerimde ki kiyafetlere kitlendi. Hiç bir bakıştan bu kadar utanmamıştım. Arkasında bıraktığı küçük çığlıklar kulağımı tırmalarken derin bir nefes aldım Daha bu başlangıçtı...

"Katilsin! Oğlumu bana geri ver!" Sözler işin en has haliydi. Gözlerine bir an baktığımda artık abimin olmadığını ve tek sorumlusunun o olduğu gerçeğini anladım. Annemin kollarından kaldırıp çekerken annem son gücüyle bağırdı. "Katil Daesung!" Bu onun damgasıydı. Sonraki olaylar sanki sırası gelmiş gibi geçiyordu. 3 Gün boyunca evimizde onun katil olduğunu ispatlayan otopsi raporunu beklemekle geçti. İnsanlar geliyordu gidiyordu ama abim yoktu. Her şeyin ötesinde o gelmiyorsa gelenin gidenin önemi de yoktu. Ona karşı nefretim artık beden bulmuştu. Tek amacım onu daha fazla üzmekti. Benim üzüldüğümün on katı üzülmeliydi. Abim benim olmayan babamdı. Bunun yerini kimse dolduramazdı. 3 günün sonunda abimin cansız bedenini defin işlemleri için bize teslim ettiklerinde medya onun adıyla çalkanıyordu. "Motosiklet kazasına karışan Daesung bir adamın ölümüne sebep oldu." "Yg eğlence şirketi Daesung'un gerekli manevi sorumluluğu yerine getireceğini bildirdi." "Daesung'a takip mesafeni koruyamama ve ölüme sebebiyet vermekten 25bin dolar ceza kesildi." Evet abinin değeri buydu *** Gerçek bir kurgudan yola çıkılarak yazacağım bu hikayenin gidişatı tamamen benim kurgum olacaktır. İyi okumalar^^