Jesteśmy genialni. Jesteśmy młodzi. Jesteśmy przyjaciółmi. I jesteśmy zatrudnieni w tym samym miejscu.

Meredith Wine to jedna z najlepszych uczennic w szkole. Jej życie można śmiało nazwać idealnym, jednak kiedy dziewczyna traci ojca, a na jej drodze pojawiają się problemy, zmienia się nie do poznania. Staje się bezczelna, kłótliwa, a także obojętna na wszystko. Jej dobre oceny znikają, a problem z matematyką, której nie umie zbyt dobrze, nasila się. Dopiero po przeprowadzce do Brighton dziewczyna otwiera oczy i z pomocą sympatycznego sąsiada podnosi się po upadku, naprawiając wszystkie błędy. Dzięki korepetycjom z Shawnem jej oceny polepszają się. Czy sąsiad odegra w życiu Meredith większą rolę niż korepetytor od matematyki? Zwykłe korepetycje pozostaną tylko korepetycjami? Może wyniknie z tego niesamowita przyjaźń lub coś więcej? OPOWIADANIE PISANE W WIEKU 15 LAT, WIĘC ZA WSZELKIE BŁĘDY I NIEDOCIĄGNIĘCIA PRZEPRASZAM. KIEDYŚ JE POPRAWIĘ :)

-Myślałam, że jesteś inny... -Jestem inny - przerwa mi, zanim kończę zdanie. -Ach, no tak - mamroczę. - Ty jesteś znacznie gorszy. Kontynuacja "Different"

Chłopak milczy. Z każdą kolejną chwilą czuję się coraz słabsza, a mimo to wciąż wpatruję się w jego twarz w poszukiwaniu jakichkolwiek emocji. Wcześniej tlił się we mnie nikły płomyczek nadziei. Teraz nie tli się już nic. Moje ręce się trzęsą, więc opuszczam je na pościel. -Jestem tylko człowiekiem - mamrocze. - Popełniłem błąd, Chloe. Ale chcę, żebyś wiedziała, że nigdy cię nie okłamałem. Zawsze mówiłem prawdę. Zaciskam powieki. Myśli i obrazy przewijają się przed moimi oczami jak retrospekcja. Nie chcę mieć z nim nic wspólnego, a zarazem chcę zachować cząstkę dawnej siebie. Cząstkę, która już zawsze będzie go kochać. -Myślałam, że jesteś inny... -Jestem inny - przerywa mi, zanim kończę zdanie. -Nie, niczym się nie różnisz. -Różnię się - szepcze głosem przesiąkniętym desperacją. -Ach, no tak... Ty jesteś znacznie gorszy.

Przypadek sprawił, że rozmowy pod prysznicem stały się ich codziennością.

I nikt do tej pory nie zauważał tej siedemnastoletniej dziewczyny w jasnoróżowym swetrze, siedzącej w ławce podczas pierwszego tygodnia szkoły, oprócz pewnego młodego nauczyciela geografii.

dziesięć pięter, dziesięć różnych historii. | multifiction; © 2014 letsgetoutofhere

- Dlaczego kochasz mnie tylko w soboty? *** - Dziękuję. - rzucił, dotykając mojej dłoni. - Za co? Chyba nie za imię kota? - zażartowałam, ale jego oczy pozostały poważne. - Za to, że pozwalasz mi Cię kochać wtedy, kiedy jestem na tyle odważny, aby to robić.

Zrozum, miłości nie da się opisać. Nawet jeśli powiesz do kogoś ,,Kocham Cię" to i tak w pełni nie wyraża twoich uczuć. Kiedy widzisz tą osobę, serce na moment staje, nogi są jak z waty. Chcesz tylko być z tą osobą, nic więcej. Nigdy nie wiesz kiedy nadejdzie. Nie trzeba na nią czekać. Ona przyjdzie. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Moja autorka opowieść. Zakaz kopiowania! Okładka została wykonana przez @imperfectasami

"Nienawidzę go, wchodzi do mojego domu od tak, rozwala się na kanapie i wrzuca w siebie zawartość lodówki. Mojej cholernej lodówki. I to dlatego, że jest przyjacielem mojego brata. Przecież to nie daje mu takich praw! Co z tego, że jest przystojny, wygląda jak grecki Bóg, skoro jest skończonym dupkiem? (...) A jednak, oddałabym wszystko żeby zwrócił na mnie uwagę." ~*~ Rekord: #3 miejsce w rankingu "Dla nastolatków", dziękuję! 03.01.16r.