"Przychodził ze swoją nową dziewczyną, a ja patrzyłam na to z bólem jak ją całował, traktował jak księżniczkę. A ja nie mogłam nic z tym zrobić. Bo to był przyjaciel mojego brata." _______________________________________________ Opis to urywek prologu. Opowiadanie jest mojego autorstwa. Okładkę wykonała AngelicPower352, za co jej gorąco dziękuje! Zapraszam do czytania. :))

Ramiel, uczeń liceum, właśnie przeprowadził się do nowego miasta. Pochodzi z bogatej rodziny, która jednak nie poświęca mu wystarczająco dużo uwagi, goniąc za pieniądzem. Jest w stanie kupić wszystko, jednak nie to czego aktualnie najbardziej mu potrzeba - wsparcia drugiej osoby. W nowym miejscu czuje się zagubiony, nie znając tu nikogo musi odnaleźć się w zupełnie odmiennej rzeczywistości. W jego osobiste problemy przypadkowo zostaje wplątany Luc, mężczyzna z klubu, w którym odnajduje odbicie wszelkich swoich pragnień. Ta relacja nie wygląda tak jak powinna, wiele dzieje się na przekór, mącąc w głowie Ramiela i utrudniając mu zdobycie tego, czego naprawdę pragnie.

Zastanawiałeś się kiedyś, skąd wzięły się pory roku? Czy to, czego uczymy się w szkole jest prawdą? Królestwo Årstider jest podzielone na cztery krainy, a każda z nich zajmuje się inną porą roku. Cztery krainy. Cztery dziewczyny. Cztery charaktery. Cztery pory roku. „Nie mieć oparcia w najbliższych osobach to najgorsza rzecz na świecie."

"Gdy życie ci się psuje to po prostu - zacznij krzyczeć. Powierz otchłani swoje żale i odetchnij z ulgą". "I wtedy zdałam sobie sprawe, że cała moja egzystencja, okraszona była kłamstwem". Kochałam ich, a oni mnie okłamali. Nie, inaczej, oni zataili prawdę. Po to, by mnie chronić? Nie mam pojęcia, wiem jedynie, że ta wiadomość rozbiła moje wnętrze na małe kawałeczki. Pękłam niczym szklana bańka, uderzająca o podłogę. Bo przecież nie codziennie dowiadujemy się, że nasza rodzina nie jest tak naprawdę prawdziwa, bo nie zawsze zostajemy poinformowani, że mamy... brata? Idealne życie runęło jak zamek z kart, budowany przez całe moje nastoletnie życie. Radość wyparowała i został żal. Ale czy na pewno? Przyjaciele pozostali, muzyka też, ale niepewność i brak zaufania, wciąż kaleczy moją duszę. Chcę tylko normalnie oddychać, chcę poznać tajemnice mojego istnienia i chcę... kochać? Scenariusz mojego życia zmieniał się za szybko, jeszcze to czarne auto... Przyrzekam, walczyłam o rodzinę, ale na jak długo wystarczy mi sił? Czasami zapominam jak się oddycha. Życie potrafi być przytłaczające... * Okładka autorstwa cudownej @Olivia-Liv ** Dawniej "New brother" Rozpoczęte: 28.07.2015r. Zawieszone: 02.03.2016r. Przepraszam każdego, kogo zawiodłam... Wzowione: 18.09.2016r. Wracamy do żywych Zakończone: 04.11.2016r. Hej, ale to jeszcze nie koniec