Bir kız düşünün. Onu yaşıtlarından ayıran tek özelliği farkındalığının yüksek olması. Bu farkındalığın ona hissettirdiklerini tahmin edin bir de. Düşünceleriniz arasına, bu kızın kışları sürekli yağmur yağan bir şehirde yaşadığını da ekleyin. Şimdi de genç kızın, her öğle arası, kimsenin olmadığı okulun kamelyasında kulağında kulaklıkları ile kitap okuduğunu düşleyin. Düşlediniz mi? O zaman bir çocuk düşünün tam da şu an. Bu kıza, onu duymadığını bile bile sürekli bir şeyler anlatan bi' yabancı... Tuhaf çocuk... Peki, bir gün bu kızın kulaklığı bozulur da kız yabancının anlattıklarını duyarsa ne olur? Bu hikâyede ben varım, sen varsın, o var. Biz var mıyız, siz var mısınız ya da onlar var mı, bilmem. Tek bildiğim yalnızız. Tekiliz. Tekiz. Farklıyız.

Serinin ilk kitabıdır. 16.08.2018 - Mizah'ta 1. - Kitap düzenleniyor. Defne, hayatının yeni yılda da aynı mükemmel sıkıcılıkla ilerleyeceğini düşünüyordu. Ama bilebilir miydi bir gizli numara tarafından aranacağını? Kim olduğunu bilmiyordu, ama bulmaya yemin etmişti. Belki de bulur, kim bilir? Başlanma tarihi: 27 Ocak 2018 Book Cover Credit: rurogrime

anonim: ah o gözlerin varya anonim: hep bakmak istediğim ama bakarsam öleceğim 05.01.18kısahikaye #3

Bu kitap imkansız aşk içerir. Bilmediğiniz bir numaradan her gün farklı ve anlamlı bir şarkı sözü mesajı alsaydınız ne yapardınız? Rekor: Genç kurgu içinde #84 Mizah içinde #29

Bu hikaye,sevgiyi hakedenlere ithafen yazıldı. kapak için: @veyl02 'e teşekkürler.<3

05×× ××× ××: Gerçekten gözlerinin rengini bile bilmiyorum. Bir saniye kitabı bırakır mısın? *

Anonim:Bir arkadaşım bir şeyler yazmış. Anonim: "Senin yere göğe sığdırağamadığın seni hayatına sığdıramıyor." demiş. Anonim: Kendimi gördüm. Anonim: senin hayatında yer bile isteyemeyecek bir konumdayım. ********* Uzaktan izleyipte güzel sevenlere ithafen. 23.06.2018 gençlik #43 24.06.2018 gençlik #35 28.06.2018 texting #111

"Yaşam dediğin yürüyen bir gölge, Bir garip oyuncu; Bir hışım sahnede dolanıp boy gösteriyor; Sonra haber çıkmıyor zavallıdan. Yaşam bir masal; kaçığın birinin anlattığı. Şamata ve öfke dolu baştan başa; Hiçbir anlamı yok." -William Shakespeare

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

"Sonra... Sen geldin. Her şey değişti." 🌹 Bu kitap, gerçek hayatta boşluğa düşmenizi sağlayabilir. Not:Etrafı toz pembe görmeye başlarsanız en yakın hastaneye gitmeniz şiddetle tavsiye edilir. 14.05.17