Çocukluğumuzdan beri bize anlatılan sıradan masalları bilirsiniz, güzel kızla yakışıklı oğlanın nikah masasına oturmasıyla son bulan .Her zaman nikah masasının kutsallığına inandırmışlardı beni taki şua na kadar bende şuan bir nikah masasında oturuyordum ama ne mutluydum nede aşık bizimkisi sadece çıkar ilişkisiydi am...
Bu masalda iyi kız,kötü çocuk yoktu yada güzel prenses çirkin bir kurbağa prens, bu masalda sevdiği tarafından ağır yaralar alan ve sevgisini katıksız nefrete dönüştürmüş bir adam vardı ve yaraları açtığı için vicdan azabı çeken bir kadın. Bu masalın mutlu bitmesi için adamın nefretinin önüne geçmesi ve kadın pişmanlı...
"burası neresi? sen kimsin? benim burda ne işim var? allahın cezası bana cevap versene..." "benim cehennemime hoşgeldin ufaklık" "sen kimsin alahın cezası ? " "sakin ol küçük hanım,ben kim olduğumu biliyorumda asıl sana sormak lazım bu soruyu ,Sen kimsin ? " karşımdaki psikopat kılıklı çocuğun sorusuyla beynimin içind...