Bir rakkase ve bir asker. Bazı aşklar sahneden izlenmez... yaşanır, yakar, tüketir. Meyhanenin loş ışıkları altında dans eden bir kadın... Her adımında geçmişin gölgeleri, her tebessümünde içi kanayan bir sır. Ve o gece, izleyen kalabalığın arasında gözlerini ondan alamayan bir adam... Bir asker. Ne dans planlıydı o gece, ne kader. • RAKKASE.

Çetin bir hayatın içinde, dinmeyen arzuların hapsinde yaşayan mutsuz bir adam kendi çirkin ve tehlikeli dünyasından çok uzakta, yalnızca müzikle yaşayan masum, piyanist bir genç kadınla tanıştı... Duyulan ses Do Major'dü. "Soluksun bana," dedi kadına... Aldığı soluktu kadın. "Yüreğim yalnızca senin," dedi kadına... El değmemiş tek şeydi yüreği. Bu kez mutsuz aşkın ağıdı, Do Minor duyuldu. Adı kalbinde, müziği zihninde yankılandı. Ve bir gün; Kadın kayboldu... Ve müzik sustu. Hüzünlü bir ağıt gibi Fa Minor yankılandı. Babanın sanatı oğluna mirastır, derler. Oğluna bıraktığı tek miras acımasız ve çirkin bir dünya ile birlikte sessizlikti. Yıllar sonra o sessizliği yırtan yine bir genç kadın oldu ve o da müzikle geldi. Kimilerinin kader, kimilerinin ise tesadüf dediği olaylar bir biri ardına yaşanarak yıllarca gizli kalmış olan tüm gerçekleri ortaya çıkaracak, bu gerçekler kulaklarda farklı seslerde yankılanacaktı. Kimi Fa Minor, kimi Re Major, kimi ise Mibemol Major duyacaktı. Aşkın Çağrısı ise kaybolan notalarda saklıydı. Bu çağrıya kulak veren kim olacaktı? Hikaye müzikleri; https://open.spotify.com/playlist/7tDIcvCgzYNrFZPmJVyJFU?si=1GpPgvYuQgWzI7qoyXRvAQ

Bana nazik yalanlar söyle Usulca kır kalbimi Pişmanlık kekremsi, kurak bir tat bırakır kursakta Kaybolursan diye ezberle bıraktığın izleri Düştüğümüz karanlıkta yaralarımdan tanı beni Eftalya Gürel; fazla kiloları, başarısız akademik kariyeri ve kötü sosyal ilişkileriyle başarı basamaklarını hızla çıkan dünyaca ünlü keman virtüözü kız kardeşinin aksine ailesinin ayrık otu olarak yaşamını sürdürmektedir. Yarı zamanlı çalıştığı gazetenin bünyesinde haber yapmak için gittiği özel bir davette farkında olmadan kötü kurdun inine girer. Ortadoğunun en tehlikeli tetikçilerinden birisi olan 'Kesik' hatasız çalışmasını öngörülemez tehditlerle titizlikle ilgilenmesine borçludur. Ancak avlamak için peşine düştüğü kızın fotoğraf makinesinde bir sonraki hedefinin resimlerini gördüğünde elindeki kuzunun sandığı kadar masum olmadığını anlar ve onu da sorgulamak için beraberinde götürür. "Beni öldürecek misin?" "Bugün değil." Derler ki; kaçtığımız her savaş bir gün suret kazanır ve en çekici kılıkta karşımıza çıkmaya başlarmış. Hem birbirlerine hem de dışarıda patlak vermek üzere olan savaşa karşı dururken Ofelya'nın ortadan kaybolmasıyla Eftalya kendini geri dönülemez bir şekilde bu karanlık dünyaya kötü kurdun elini tutarak girerken bulur. "Güzellik beyhudedir Eftalya. Ona nasıl baktığına, nasıl algıladığına göre değişir. Sendeyse başka bir şey var; aradığımın farkında bile olmadığım bir şey.." 'İfade edilmemiş duygular asla ölmez, sadece diri diri gömülür ve sonradan daha korkunç şekillerde tezahür ederler.'

Abisinin can ve silah arkadaşına vurgun olan Mercan ve kardeşine ihanet etmeyi vatana ihanet etmek kadar ciddi gören Yusuf... Ya hayatı, ya birbirlerini... İşin sonunda ya ikisi de kazanacaktı ya da ikisi de kaybedecekti. İkisi de bu kadar kibirliyken kaybetmeleri kaçınılmazdı. Kaybedeceklerdi. Belki birbirlerini, belki de birbirlerinde kendilerini. 11.11.2024- #roman 3.

"Senin için bir anlaşmadan ibaret miyim? Hala ilk gün ki düşündüğün gibi şımarık bir kız mıyım? Hiç mi değişmedi sendeki ben?" diye sormuştu Bahar. Rüzgar Ege kendini hiç bu kadar sorgulamamıştı. Kelimelerle arası hiçbir zaman iyi olmamıştı. Bahar ise dolan gözlerini bir hırsla silmiş az önceki tavrından kopmuş ve bakışlarını sertleştirerek Rüzgar'ın karşısına geçmişti. Kendinden emin bir ilerleyişti bu. "Ben hayatı severim Rüzgar Ege. Gülmeyi severim , eğlenmeyi , sevmeyi , sevilmeyi , hiçbir derdim yokmuş gibi yapmayı çok severim. Bir de gururumu çok severim. Bana dürüst olsaydın eğer kendimi bu kadar aciz hissetmezdim. Kullanılmış hiç hissetmezdim. Sen kazandın. İlk kez hayatımda birisi beni yerle bir etti. Kutla zaferini." Rüzgar Ege dümdüz bakışlarıyla Bahar'ı izliyordu. Her bir mimiğini.. her bir yıkılışını.. Bahar Rüzgar Ege'nin hayatına hızlı girmiş ve bir bahar misali hızlıca geçip gitmişti. Çünkü hiçbir bahar kalıcı değildi.

İhtişamlı gecenin ortasına, patlayan flaşların odağına ve Hazar Ergüçlü'nün odasına bir bomba düştü, ama ne bomba! Mine, genç yaşının tecrübesizliği, kuralları yıkan güzelliğiyle herkesin aklını başından almış, can yakan masumluğu artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağının imzasını o geceye atmıştı bile... Aşkın gücü, sevişmelerin hazzı, tutkunun karşı konulmazlığı... Mine bilmediklerini öğrenirken hayat onu olgunlaştırıyor, ruhunu, bedenini ve en önemlisi kalbini teslim ettiği adam ona yaşamak için sebepler sunuyordu. Acı, tatlı, ekşi... Tüm öfke halleri ve nefret sözleri aşkın çekimine kapılacak, sevişmelere yenilecekti.

"Senin sorunun ne biliyor musun Duru? Sen kaybetmekten korktuğun için hiç kazanmaya oynamıyorsun! Sadece savunmadasın. Sürekli!" Duru şaşkınlıkla ağzını açtı, "Ne saçmalıyorsun sen?" "Saçmalamıyorum!" Cihangir ellerini iki yana açtı. "Bak şu halimize! Kapıda senin onurunu korumak için bir adamı dağıttım, senin için dünyayı yakmaya hazırım ama sen bana 'teşekkür ederim' bile demiyorsun. Teşekkürü geçtim, bunu bir hakaret gibi algılıyorsun!" Cihangir ona doğru bir adım daha attı, Duru'nun kaçacak yeri kalmamıştı. Sırtı portmantoya değdi. "O kadar kabul etmiyorsun ki..." dedi Cihangir. "Bir hediyemi, bir yardımımı, ufacık bir desteğimi bile o kadar reddediyorsun ki... O kadar tek başına olmaya çalışıyorsun ki, senin yanında durmaya çalışmam bile sana sınırlarını aşıyormuşum gibi geliyor." Duru'nun gözleri doldu ama başını çevirdi. "Çünkü kararlarımı elimden alıyorsun!" "Hayır!" diye kükredi Cihangir. "Ben senin kararlarını elinden almıyorum, ben o kararların yükünü seninle sırtlamak istiyorum! Seni ileriye taşımaya çalışmam, sana bir marka kurmam, seni o dergiden çıkarmak istemem... Bunların hepsi seni kafese sokmak için değil Duru! Seni o kafesten çıkarıp hak ettiğin gökyüzüne koymak için!"

Yatağın baş ucundaki küçük bir kağıt parçasına yazılan iki cümlenin içerisinde kalem delikleri vardı; harfleri bir araya getirirken kâğıdı parçalamaktan son anda vazgeçen bir saldırganlıkla yazılmıştı. Saldırganlığı yazdığı sekiz dokuz kelimeyle veda eder gibi değil, Alara'nın kalbini nefretin kollarına bırakır gibiydi. ❝Hesaplaşmamız gerekenleri şimdi hesaplaşmayacağız Alara. Geceyi de yaşanmamış say.❞ Yiğit Uygar Palaslı'nın satırlarında ihtirasa karışan bir öfke ve Alara'nın ihanetine duyduğu inanç vardı. Ve Yiğit kadar kimse, ihanetle körüklenerek yakıp yıkamazdı. Büyük bir kumpas. Palaslı'ların sergisinden çalınan değerli antikalar. Ve suçlanan Alara Yücesoy. Onların tehlikeli, 'itibar palası' oyununa ortak ol.

Otopsi yardımcılığı yapan Katre Karanida'dan, karlı bir gecede hastaneye getirilen cesede otopsi yapması istenir. Askerler, Rusya'ya bağlı helikopterle ormana bırakılan bu cesedin tehdit içerikli bir mesaj olduğundan şüphelenir ve devamının gelmemesi için cesedi âdeta koruma altına alırlar ve o gece, hastanede yasa dışı bir otopsi gerçekleştirilir. Otopsi yapansa karşısında gri gözlü yabancı bir adam ve Katre'dir. Ancak o gece bittiğinde, karların arasında doğan yalancı güneş bir daha kimseyi ısıtmayacaktı. Yasadışı otopsiye dair çıkarılan tüm raporlar, daha gün doğmadan çalınmıştı. Şimdiyse ortada kime ait olduğu bilinmeyen bir ceset, birçok asker ve hepsinin arasında kalarak bu kuyuya çekilen Katre vardır. • Koynunda büyüttüğün yalan Ensende dolanan yakıcı bir nefes Boynunda saklayacağın bir alyanstan ibaret Ve sen, kendi yolunu bulmak için yaktığın ateşte, düşmanın yolunu aydınlatacaksın. Kış günü yanacak, yaktığın mumdan kül olacaksın. Yolu bulmaya çalışacak, kırık pusulanın kırıkları eline batacak. Karlı kanda attığın her adım ardında iz bırakacak, inine varamayacaksın.

01.12.2025 tarihi itibarıyla kurgu düzenleme sürecine alınmıştır. Bölümlere başlamadan önce, ilgili bölümde bir uyarı metni bulunup bulunmadığını kontrol etmenizi rica ederim. Düzenleme süreci boyunca anlayışınız için teşekkür ederim. Bir operasyonla kesişen yollar, üç kurşunla başlayan tanışma, ardı ardına gelen sırlar... Aşkları bir savaş alanı gibi: her temas tetikleyici, her bakış bir çatışma. Ve bu savaşta sadece kalpler değil, hayatlar da tehlikede. "Pinhan", aşkın, geçmişin ve silahların gölgesinde doğduğu sarsıcı bir hikâye.