Zaman sızdı belki de her şey... Anlatmak, yazmak, yaşamak zaman alacaktı belki ama her şeye rağmen başlamak lazımdı bir yerlerden,bir şeylerden belki de birilerinden . Mecburdun başlamaya ekmek gibi su gibi muhtaçtın ona... Başlamak mı zordu bitirmek mi? Zor olan yaşamak mıydı yoksa anlatmak mı? Vaz geçmek hepsinden kolay mıydı? Bunun adı korkaklık mıydı? Cesaret o hepsinden büyük müydü ? Kaderine razı mı olmalıydı insan yoksa kaderini kendimi yazmalıydı? Zor olan ne çocuk olmak mi çocuk kalbiyle kaderini yazmak mı? Çocuk kalbi bu yalan dünyada ki tek gerçek ,saf ,temiz güçsüz... Peki neye dayanır çocuk kalbi? Mücadele edebilir mi yalan dünyanın sahte insanlariyla...

bu benim biricik kardeşime yazdığım bir hikâye onunla olan hayatımızı anlattığım bir hikâye bu bizim hikayemiz BİTMEYEN DOSTLUĞUMUZ. ( devamını yaşadıkça anlatacağım sizlere ...)

ilk şilir kitabım