Ruhumda dolaşan, bir günlük kelebeğin cesedini ellerimle taşıdım kalbime. Parmak uçlarımla son kez okşayıp koydum tabuta. O kelebek kalbimle ruhumun arasında bir araf olarak tekrar kanat çırpacak. Bir gülüş gözümden kalbime düşene dek orada hapsolacak, kelebeğim. Ya hayat bulacak, ya da sonsuzlukta kaybolacak. Şimdi o kelebek gibi bir cesetten ibaretim ben. Bir kentte mucizevi şeyler yaşanırken, evin dışında kalmış, pencereden o sıcaklığı izleyen küçük çocuklar gibi hissediyorum. Hiç varolmamış bir aşkın hüznünü yaşıyorum. Hiç olmayan birinin özlemini çekiyorum. Neydi bu hissettiğim? Bu boşluk nedendi? Ruhumu delen, ciğerlerime batan bu duygu nereden gelmişti? Yağmurla gelen o tuhaf yabancınn etkisi olabilir miydi? O yabancı bana yağmuru sevdirebilir miydi? Yağmur onun bakışları gibi düşecek miydi gözümden yüreğime? Kirpikleri, saçları yağmurla nasıl böyle uyumlu olabilirdi? O yağmurun ta kendisiydi. "Yağmur gibisin. Hatta yağmursun." "Hayır, gökyüzüyüm."

BU KİTAP HAKKINDA BİLİNMESİ GEREKEN ÖNEMLİ DETAYLAR 1 .Bu kitabın elle tutulur bir tarafı yoktur . Kalpten gelen bir hissediş elle tutulmaz. 2. Bu kitap henüz yayınlanmamış olan " Kelimelerin Kıyameti " adlı romanın alıntılarından oluşmaktadır. 3. Yazarının gördüğü bir rüyadan dolayı tamamlanmamış ve de yayınlanmamış olan bu roman , Malum Bar isimli bir mekanda geçmektedir . 4. Robin adındaki gizemli roman karakterinin , Malum Barda , boş bir bar taburesine Henry diye seslenerek söylediği bu kelimeler ; romanın diğer iki önemli karakteri Barmen Cengiz ile Güney adlı garsonu fazlasıyla etkilemiştir . Önceleri Robin 'in deli olduğunu düşünen Malum bar müdavimleri ise çok geçmeden onun kelimelerinde kendilerini bulmuşlar ve de o boş bar taburesinde oturanın ( Henry'nin ) varlığına inanmışlardı . Öyle ki o boş bar taburesinde oturanın kendileri olduğu hissedişinde birleşmişlerdi . Robin'in Henry'e anlattıkları herkese ve her şeye dairdi . Robin 'in Henry'e anlattıkları " hepimizin hikayesiydi . " 5. Barmen Cengiz ve de Güney , Robin 'in Henry ile konuşmalarını " Kelimelerin Kıyameti " adlı bir kitapta toplayıp yayınlamaya karar verirler . Robin 'in ise bundan haberi bile yoktur . O daha çok eski sevgilisinden kalma acılar ile meşguldür . Fidan adındaki sevgilisinin söylediği bir yalanın , hakikati feryat figan haykıran kısmındadır. 6. Barmen Cengiz ile Güney " Kelimelerin Kıyameti " adlı kitabı yayınlamaya çalışır iken bir sorun çıkar. 7 .Barmen Cengiz ile Güney pes etmezler ve de şu an okumakta olduğunuz bu kitabı yayınlarlar . " Kelimelerin Kıyameti " alıntılarından oluşan " Yayınlanmamış O Romandan Alıntılar " adını verdikleri bu kitapta Robin 'in Henry ile konuşmalarını üç bölüme ayırırlar . ----- 1 .BÖLÜM : HAYATA DAİR ----- 2. BÖLÜM : AŞKA VE ACIYA DAİR ----- 3. BÖLÜM : ESKİ SEVGİLİYE DAİR

Her acı günü, her çektiği işkence, her çaresizliği bedenine, tenine ve bakışlarına işlenmiş fırtına gözlü bir adam.Sizi yakıp yıkan, her hücrenizi geri döndürülemez parçalara ayıran dipsiz karanlığına rağmen nefesinizi kesecek, kalbinizi acıtacak kadar güzel biri.Yıllarca boş bir kabuk gibi yaşayan, intikamını, masumiyetini ve en önemlisi asla sahip olamadığı ruhunu arayan bir serseri. Ayaz Haznedar. "Şarkılara neden parça deniyor biliyor musun Safir? En ihtiyaç duyduğun anda eksik bir yanını tamamlayıveriyor bir tanesi çünkü. Sen yıldızların benim için yazdığı bir parçasın Safir, dünyamın karanlığına dayanamayıp beni terk eden ruhumun yerini doldurmak için bestelenmiş, dünyanın en güzel şarkısı." Ve bu ruhsuz serserinin kalbine dokunmayı başarabilen, Safir gözlü, kırık dökük bir melek. "Ve şimdi çal benim için Safir. Var olabilecek tüm sesler sussa bile sen, benim için çal...""

Kadın ölümdü, Adam ise ölü. • • • NOT: Olaylar ve kişiler tamamen hayal ürünü olup bir distopya kaleme alınmıştır. Olayların gerçek olaylarla bağlantısı sadece benzerlik olabilir. Siyasi ögeler içermektedir, rahatsız olacaklara duyurulur. • • • Diğer hikayelerim: • Son • İntihara Meyilli Koyunlar • Hadi Gittik! • Tilt •Matruşka Soykırımı (Yan Kitap)

Onca kalabalığın arasında telaşlı gözleri adamı buldu. Yorgundu, derin bir düşüncenin izlerine rastlanıyordu gözlerinde. Mantığı elverse, diyecekti ki, o da benim gibi düşünmüş tüm gece; beni düşünmüş. Ve hatta diyecekti ki, belki kararsız kalmış, belki gitmemeyi düşünmüş. Fakat mantığı elvermedi, yüreğini susturdu. Genç kızın düşünceleri, zihninde hızla dönerken, adam, yorgun gözlerini kalabalığın üzerinde gezdirdi. Nihayet, kızı gördü. Yüreği aydınlandı. Kız ona bakan bir çift gözün büyüsünde kendini unuttu. Aydınlığı görmüştü adamın gözlerinde, heyecanı görmüştü. Ve dahası görmüştü genç kız; onun o iri, yeşil gözlerinde bir cenneti görmüştü. Yüreği aydınlandı. Hem demiyor muydu zaten yazar: "...benim bütün geçmişim sen bir nazar edersen aklanır, çünkü senin gözlerinde bir cennet bakışı var." * * * "..Evet, gittim ben. Cesaretimi kalkan edemedim kendime, korkaklığıma yenilip gittim ben. Kaçtım. Ama şimdi af diliyorum senden Zeynep. Vaktinde farkına varamadım, doğru, ama anladım işte kıymetini. Bana hesapsızca sunduğun o kalbin değerini, bana bakan gözlerinin mucizesini, adını seslemenin ferahlığını anladım. Senin adın umut oldu bende Zeynep, Zeynep'im. 'Can kuşum, umudum, canım sevgilim.' Affet beni."

Siz hiç sevgilinizden bir mesaj, e-posta ya da daha kötüsü bir post-it ile ayrıldınız mı? Ben az önce yaptım! Üstelik üstümdeki giysiye rağmen. Ne mi giyiyorum? Gelinlik! Ah evet doğru duydunuz ben az önce nişanlıma bir post-it üzerinde ondan ayrıldığımı ilan ettim. Şimdi düşünüyorum da belki daha duyarlı birkaç söz yazabilirdim. Özellikle de aşağıda bekleyen yaklaşık bin kişiye gelinin onu yüzüstü bıraktığını açıklamak zorunda kalacağı, daha doğrusu açıklayamayacağı düşünülürse... Peki ben ne yaptım? "Üzgünüm, yapamayacağım. Umarım bir gün beni bağışlarsın... Not: Seni sevmiyorum!" * Bu yaz post-it'lerin nelere kadir olduğunu daha iyi anlayacaksınız! Not: Sizi Seviyorum

-"Zaten beni kaçırmak istemezsin" dedim yine zorlama bir kahkaha ile.. Bir yandan da gözümü yoldan ayırmıyordum.. Ormanlık bir yola girdiğimizde hava da yavaş yavaş kararıyordu.. İçimin ürpermesine engel olamamıştım.. -"İşimiz çok uzun sürecek mi?" Yan gözle Xander'a bakmayı ihmal etmiyordum ama birden gözlerindeki yumuşaklık yerini kademe kademe anlamlandıramadığım bir sertliğe bırakmıştı.. -"Hayır.. Seninle biraz sohbet edicez o kadar.." Aptala yatmak en iyisiydi.. Ürkmeye başlamıştım ve bunu görsün istemiyordum.. -"Barda da konuşabilirdik.. Bu akşam geliyorum sonuçta.." Yine o salak ve zoraki gülümseme, bu sefer daha histerik ve panik olan ses tonuma eşlik etmek için yüzümdeydi.. -"Çok kalabalık" dedi sanki benimle konuşmuyormuş gibi.. Yolun geri kalanında sesimi çıkarmadım.. Beni öldürecek hali yoktu sonuçta değil mi?

Bir dosta karşı yapılan fedakarlık, güneşli bir günün ortasına düşen bulutlara katlanmaktı. Aydınlığın enerjisini yok edip tüm pejmürdeliğin ve yıkımın bir arada olduğu duyguları bu koyuluğa gark eden bir renkti Gri. Eris Arıkan, siyahın ve beyazın netliğini içinde taşırken bu karışımdan oluşan Grinin karmaşasını da tüm benliğinde bulunduracaktı.O şimdi hizmetkarını içindeki gri bulutların altına hapsetmiş kötülüğün yağmurunda ıslatırken, istediği zaman ona beyazın aydınlığını bahşedecekti. Ve günün sonunda karanlık ikisinide ele geçirecekti. Eris Arıkan'ın aydınlığı ve karanlığı arasındaki o ince çizgi onları derin bir duygunun uçurumundan aşağıya sürükleyecek. ERİS ARIKAN O ne siyah ne de beyaz... O gri... Kapak Yapım : Fire Photoshop * Bölümler düzenlenmemiştir.*

BU KİTAP HAKKINDA BİLİNMESİ GEREKEN ÖNEMLİ DETAYLAR 1-) Bu kitap, Nimetullah Yıldız'ın Tigris gazetesinde yayınlanan yazılarından derlenerek oluşturulmuştur. 2-) Bu kitabın büyük bir kısmı, Nimetullah Yıldız'ın "Kelimelerin Kıyameti" adlı henüz yayınlanmayan romanından alıntılar yapılarak oluşturulmuştur. 3-) Tigris gazetesinde yayınlanan bu yazılarda, roman içeriği dışında konulara rastlamak da mümkündür. 4-) Yazarının gördüğü bir rüyadan dolayı tamamlanmamış ve de yayınlanmamış olan bu roman, Malum Bar isimli bir mekanda geçmektedir. 4.) Robin adındaki gizemli roman karakterinin, Malum Barda, boş bir bar taburesine "Henry" diye seslenerek söylediği bu kelimeler; romanın diğer iki önemli karakteri, Barmen Cengiz ile Güney adlı garsonu fazlasıyla etkilemiştir. Önceleri Robin'in deli olduğunu düşünen Malum bar müdavimleri ise çok geçmeden onun kelimelerinde kendilerini bulmuşlar ve de o boş bar taburesinde oturanın (Henry'nin) varlığına inanmışlardı. Öyle ki o boş bar taburesinde oturanın kendileri olduğu hissedişinde birleşmişlerdi. Robin'in Henry'e anlattıkları herkese ve her şeye dairdi. Robin'in Henry'e anlattıkları "hepimizin hikayesiydi." 5.) Barmen Cengiz ve de Güney, Robin 'in Henry ile konuşmalarını " Kelimelerin Kıyameti " adlı bir kitapta toplayıp yayınlamaya karar verirler. Robin'in ise bundan haberi bile yoktur. O daha çok eski sevgilisinden kalma acılar ile meşguldür. Fidan adındaki sevgilisinin söylediği bir yalanın, hakikati feryat figan haykıran kısmındadır. 6.) Barmen Cengiz ile Güney " Kelimelerin Kıyameti " adlı kitabı yayınlamaya çalışır iken bir sorun çıkar. 7.) Barmen Cengiz ile Güney pes etmezler ve de "Yayınlanmayan O Romandan Alıntılar" adında bir kitap yayınlarlar. Bu kitabın yayınlanmasının hemen ardından ise "Kelimelerin Kıyameti" alıntılarından oluşan bir dizi kitap daha yayınlamaya

HERKES BAKSIN BİR :)