Evrende yalniz degiliz ve hic yalniz olmadik...Peki bunu nereden bilebiliriz? Ailemizi ne kadar tanıyoruz? Saklı olan sırlar ne zaman ve ne şekilde açığa çıkacaklar? Ya da kendimizi tanıyor muyuz? Angarita bu yaşadıklarını nasıl aşacak? Gerçekten doğaüstü güçlerle dolu olmak kendisine yarar getirecek mi? Ya da doğaüstü güçlerin bulunduğu dünyada yaşamak...Hepsi ve daha fazlası öğreneceği her şey gerçekten de yardımcı olacak mı? Ve tüm bunların yanında aşk hangi ara bu kadar yoğun olacaktı?

Bir kızın peşine bir kişi takılır...Bence devamını okuyup anlayın..

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

Yaralar vardır; Hiç kapanmayacakmış gibi hissettiren. Yaralar vardır; Kapanmış olsa bile dokununca sızlayan. Yaralar vardır; Kapandığına dair bir iz bırakmayan. ✱ Batu ve Melis... Hayat onlara oyun oynamış ve yüreklerinde kapanmayacağını sandıkları yaralar bırakmıştı. Ancak bilmedikleri bir şey vardı. O da; birbirlerinin yaralarını saracaklarıydı. #Yayın hakları yazara aittir.