Hayran Kurgu #1 Dokunmak. Her şey böyle başlar bazen. Karşındakinin bedenini görmek, onun tenini hissetmek, keşfetmek... Sonra aniden bir şey olur. Karanlık tarafının aydınlandığını hisseder insan. Artık bir bedene dokunmak yetmez, onun ruhuna da dokunmak ister. Vücudundaki sahip olmak istediği tek yer, Elini göğsünün üstüne koyduğunda atışlarını hissettiği kalbi olur.

Hayran Kurgu #1 Gerçeği saklamak istiyorum, Seni her şeyden korumak... Ama biliyorsun, İçimizdeki kötülüklerle saklanabileceğimiz hiçbir yer yok.

" tamamlandı ✔️„ ⠀⠀⠀⠀⠀⠀hana 37 sayısına, taeyong ise edgar allan poe şiirlerine aşıktı. hana'nın en sevdiği hayvan kelebekti, taeyong ise ispanyolca bilirdi. hana her gece taeyong'un ışığını söndürmesini beklerdi, taeyong ise ışığını bir türlü söndürmezdi.

"Hiç kolay olmayacak." Erkek olan iç çekerek konuştuğunda, kız en yakın arkadaşının sesindeki hüzün içinde boğulduğunu hissetti. Kolay olmayacaktı ama bir kere kaderleri yazılmıştı. Birleşen yolları ayıramazlardı, kaderin düğümlerini çözmeye onların gücü yetmezdi. Daha doğdukları anda, boyunlarına kazınmış olan mühür onlarla birlikteydi. Herkes biliyordu, onlar kaderin seçtiği kişilerdi. Kız, düşündü. O kötü biri değildi, hiçbir zaman olmamıştı ama başka bir çaresi yoktu. Kendi türünün devamı için bunu yapması gerekiyordu. Bir melezin katili olacaktı. Derin bir nefes aldı, onların kötü olduğunu biliyordu. Melezler hiçbir zaman iyi olamazdı, eğer olsalardı Ely'ler onları öldürmezdi. Sadece kendini teselli ediyor gibi hissediyordu ama bunu engelleyemiyordu. O, bir meleze mühürlenmişti. Daha doğduğu anda, bir katil olacağını biliyordu. Hayran kurgu #1

Onu ilk gördüğümde yelkovan ve akrep yarışı bıraktı. Zaman durdu. Ve aşık oldum.

"Hatırlamazsın diye diyorum ben Jimin, kalçalarımı ve beni unutma olur mu?" Göz kırparak bana el sallamasının üzerine koşmaya başladığını görmüştüm. Söylemesine gerek bile yoktu, bugünü istesem de unutabileceğimi sanmıyordum.