Celladım uykuda. Bıçaklarım, ruhumda. Celladı öldür. Bıçakları keskinleştir. Buradan çıkmanın tek yolu bu.

Tanıtım bölümüne göz atınız...

Bundan asırlar önce, bir maden kazası sonucunda yeraltındaki işçiler nefes almakla kendi kanında boğulmak arasındaki ince çizgide yürüyorken keşfettikleri uçsuz bucaksız arazi onlar için bir umut ışığı oldu. Bu şansı en iyi şekilde değerlendirerek orayı kimsenin adını dahi duymadığı, yerin metrelerce altındaki bir şehir haline getirdiler. Groundiam adını verdikleri şehirde herkes mutluydu. İnsanlar yeryüzündeki gibi bencil değildi ve iyi yetiştirilmişlerdi. Ancak, bu sevgi dolu insanların kalbine bir şey serpiştirmeyi ulaşmak için çabalayan sadece tek bir kişi vardı; Melanie. Melanie ta ki gizemli adamla tanışana kadar kendisini diğer herkesten farklı sanıyordu. Oysa vatan haini olan başkalarının da olduğunu öğrendiğinde her şey değişecekti. Ve Melanie ''yukarıdaki'' dünyadan bahsetmenin bile yasak olduğu şehirde, gökyüzünü bir kez olsun görebilmek için her şeyi göze almaya hazırdı.

Doktor Annabelle Clarke, dönemin en ünlü ruh sağlığı merkezi Windsor Kliniği'ne kabul edildiğinde, sadece hastalarla başa çıkmak için değil, kendi içindeki karanlıkla savaşmak için de hazırlıktaydı. Kliniğin sessiz koridorlarından yükselen gizemli fısıltılar, onu içine çekeceği bir dünyanın kapısını aralıyordu. Akıl sağlığını korumak artık yeterli değildi; Annabelle, merkezin unuttuğu sırları ve gölgeleri keşfetmek zorundaydı. Aksi takdirde, bu klinikte gerçekten neler olduğunu öğrenemeden, kendi ruh sağlığını da kaybedecekti. 96 numaralı odada kalan hasta, isimsiz, tekinsiz. Yıllarca bir başına kaldığı odada dünyadan bihaberdi, ümitsiz vakaydı. Ya da sadece öyle düşünüldü. Annabelle, onu iyileştirmekte kararlıydı. Ancak bu, gerçekten istediği bir şey miydi? Wattys2018 Hikaye Ustaları Ödülü Kazananı 🏆

Kadın bir masal yazdı, ruhun ruhsuzuna. Masal Sonsuzca dillendi dillerde. Adam bıçağın ucunu masal'a sapladı. Satırlardan oluk, oluk akan zehir, ruhuna Yemin edildi. Masal adamın Yemini ile düğümlendi. 18 yaşına kadar nereden geldiğini benliğinin neden kimsesizlik ile boyandığını bilmiyordu, bilmemeye devam edecekti. Boyandığı Kimsesizliğini yıkayacak Adama kadar. Saf bir o kadar zeki küçük bir kız. Kendi hayatını yaşamaya devam edecek miydi? Yoksa her şeye rağmen kimsesizliğini yıkayacak Adama izin verecek miydi? Birbirleri için evreni küle döndürecek kadar koyu. Ölümü ruhlarına kazıyacak kadar kırmızıydılar. Dudakları yanağım boyunca dolandı. Kendine bir yol çizerek kulağıma doğru yanaştı, nefesini kulağıma üfledi ve sonra boğuk bir fısıltı çıktı o kutsal dudaklardan. "Fısıldadım, hissettin mi?" Dedi, nefesi tenimi titretti. Ne fisıldamıştı içimde ki anlamsız titreşim ile ben de onun gibi fısıldadım. "Neyi fisıldadın?" dedim sessizce.

"Gerçek aşkı sen seçmezsin. Gerçek aşk, seni seçer." *wattpadte bu ismi kullanan ILK kitaptir*

O, yanan bir ateşti. Benim yanan ateşim. ❉ 2014 yılında yazdığım ve final yaptığım kitabımı yeniden kurgulayıp yazıyorum. Kurgu değişmiştir. Haziran2016'da yeniden yazılmaya başlandı. Tüm hakları saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz, benzeri oluşturulamaz.

Aşkı onun bir gülüşünde bulmuştu sadece tek bir an tek bir an onu adama bağlamıştı kısa bir an olsa da görmüştü genç kız ve o gülüşe mahkum olmuştu

Ailecek toplanılan mekanlarda her babanın anlattığı komik, eğlenceli ve kurnaz anılar vardır. Bu anıların en güzel yanıda eski mahalle ortamlarıdır. Eskiden insanlar hep birbirlerini tanırken diğer yandan da bu insanlar bir bağları olmasa da hep birbirlerinin ardını kollarlar. İşte değişen dünyada bunlar farklı gelir bize. Ancak bizim iki kafadarın yıllardır değişmeyen şehirlerinde insanlarda eskisi gibidir ve bu işe birde aşk girince ortalık iyice karışır. İrem yıllardır sokaklarında gezip oynadığı şehirde bir kez olsun kız arkadaşları ile yakın olamamıştır. Çünkü bulunduğu ortamda erkek çocukları çoğunluktadır. Ancak büyüdüğünde olaylar biraz daha değişir. Kuzeni Mehmet ile altlı üstlü oturdukları binada bir de yan komşuları ve Mehmet'in en yakın arkadaşı Ediz olunca bu ikilinin karışamayacağı olay yoktur. Beraber gezindikleri arkadaş çetesinde büyüklüğün verdiği olgunlukla İrem okey'in 4.elemanı gözdesi yerine birden altın günü kadınlarının gözdesi olmaya başlayınca olaylar daha da karışır... Not: Çalıkuşu aşığı biri olarak bolca Çalıkuşu alıntısı vardır.

Acar Devran, kendini bozguna uğramış gibi hissediyordu. Yaklaşık 7 saattir yatağındaki güzelliği seyrediyordu. Birlikte olduğu ilk bakire kız değildi ama kızın dokunduğu her yerini bir daha öpme arzusuyla yanıp tutuştuğu ilk kadındı. Böyle bir güzelliğe ilk kendisinin dokunmuş olması onu bir inci tanesi gibi hissetmesine neden olmuştu. *** Kız giderken ona sadece -Teşekkür ederim." Diyebilmişti. Adam şaşkınlıktan küçük dilini yutacaktı. Tanımadığı bir adama bekaretini aldığı için teşekkür ediyordu. Bu kızda bir şeyler vardı. Adam "Adın?" Diye sordu. Sadece bunu söyleyebilmişti. İçinden iyi sövdü kendine. Kız dün neler yaptığını aklından istemeden geçirip en azından bu adama adını söylemek istedi " Elvin." Kız kapıdan çıktı. Adam gülümsedi, tenini hafızasına kazıyan sıcak bir Cennet Çiçeğiydi demek ki. Hayatındaki gökkuşağının her bir tayfıydı Elvin. O teni bırakmaya niyeti yoktu. Kapak Tasarımı: ebrar-ky