Benimle Yan Wattys 2014 adlı bitmiş olan hikayenin özel bölümlerinin toplanacağı kitaptır. Kapak yapımı; @RUROGRIME

✤ Fırtına mı daha sert eserse yaprağı düşürür? Yoksa yaprak mı daha güçlü tutunursa fırtınayı yıldırır? Başını suratıma eğdi ve lafına devam etti. "Bende sana ilgi çekici şeyler gösterebilirim." dudaklarıma doğru fısıldadı kelimelerini. Sıcak nefesinin suratıma çarpmasıyla gözlerimi yumdum. Üzerimde bıraktığı bu etkiyi farkettiğinde geri çekildi ve iç tırmalayıcı bir tınıyla gülmeye başladı. "Titriyorsun." dedi dudakları zevkle yukarı kıvrılmışken. "Yaprak gibi. Fırtınanın ortasındaki bir yaprak. Bunu sevdim." Tüm hakları saklıdır. İletişim için; Instagram: zeynep_bozik Twitter: zeynep_bozik Snapchat: bozikzeynep

Yıpranmış ruhlar, sadece yalanlara sahiptir. Zihnimde canavarlar, boğulduğum okyanusum ve silahım var. Ellerimde kan var. Acıyor ruhum. Kanıyor çığlıklarım. Hayatımın yangınını sigaramın dumanı çıkarır, gözyaşlarım bile söndüremez o yangını. Başımda yalanlarımla süslü tacım var. Bir de Kuzey var; mavi gözü soğuk, kahve gözü sıcak bakan çocuk. O hayatıma öyle bir girdi ki, cennetin kıyısından geçen bir şeytanım artık ben. Onun mavi kahve gözleri cennetim. Benim kehribar gözlerimse cehennemimi simgeler. Benim geçmişim ve geleceğim var. Kuzey'inse geçmişi ve geleceği yok. Onun 'şimdi' yapması gereken şeyler var. δ Bir kelebek kadar hafifim şimdi. Üstüme taş koymazsa uçabilirim. Bir balon gibi süzülürüm gökyüzünde. Yukarıda bir yerde patlayacağımı bile bile. * 18.06.2015 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır.

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

TAMAMLANDI 02.07.2021 #caradelevingne 1. 02.07.2021 #felixbujo 1. ❌Uyarı : Erkek karakter gerçekten öğretmen değildir. Yani öğretmen öğrenci hikayesi değildir. ⚫️⚫️⚫️ Kötü biriydim evet. Kimseyi sevemezdim, kimseye değer vermezdim; tabi önceden. Onun gözlerine daha bir kez baktığımda kalbimin attığını hissetmiştim. Bir kalbim olduğunu hissetmiştim. Daha ilk gördüğüm an onunla olmak istemiştim. Hep benim olsun, hiç gitmesin istemiştim. Yanında sakin kalabilmiştim. Onunlayken o beyaz toz yerine kokusunu burnuma çekip kafayı bulabiliyordum. Giderse bu benim sonum olurdu, bir daha ayağa kalkamazdım. Bağımlıydım. Bu kıza ölümüne bağımlıydım. Ona herkesten daha çok muhtaçtım. Herkesten daha çok ihtiyacım vardı. Nefes almam için nefesini duymam lazımdı. Gülümseyerek "Seni seviyorum Egemen" dediğinde bende gülümsedim. Dünyada tek gülümsediğim kişi oydu sanırım. Bende seni seviyorum. Sonsuza kadar.

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."