Beni iyice tezgâha yaslayarak "Gülden," dediğinde "Bitti," diye tekrar ettim. "Unuttun mu? Aramızdaki her şey bitti?.." "O yüzden mi gözlerime öyle bakıyorsun?" diye sataştı bana. "O yüzden mi beni kıskandırmaya çalışıyorsun? O yüzden mi delirtiyorsun beni? O yüzden mi geceleri hayalimle orgazm oluyorsun?" "Sen..." "Söylesene Gülden, yetiyor mu?" Dudaklarını çenemde hissettiğimde gözlerim sessizce kapandı. "Söylesene," diye fısıldadı. "Söylesene Gülden, yetinebiliyor musun?" *** Alparslan Gündoğdu, karısını ve dört yaşındaki kızını bir yangında kaybetmiş ve yıllar sonra yeni bir başlangıç için her şeyi geride bırakarak İstanbul'a yerleşmişti. Geçmişin kötü hatıralarından kaçmak ve unutmak istiyordu ama kendini ansızın saçları ateşten bir güzele tutulurken bulmuştu. Gülden Seçkin, yemyeşil bakışları ve beyaz tenini çevreleyen kızıl saçlarıyla eşsiz bir güzellikti. Bazen sakar, bazen delidolu biriydi ve kendi sıradan hayatında her şey yolundaydı, ta ki sevgilisi tarafından aldatılana ve hiç ummadığı bir gece Alparslan Gündoğdu'yla karşılaşana dek... Kendini hiç tanımadığı bir adamın kollarına atarken bunun delilik olduğunu biliyordu, yine de o bakışlara karşı koyamayarak ona teslim olmuş ve işte o gece, her şey mahvolmuştu...

Geçmiş ve geleceğin karanlığı arasında, kibrit çöpüyle aydınlanmış bir hikaye Avcı. Sırların, alınacak intikamların ve her şeye rağmen hayat bulmuş bir aşkın yaşandığı, imkansızlıklarla dolu bir hikaye. Haberdar olmadığı kirli geçmişinin bedellerini ödeyen masum kız değil bir tek acı çeken. Geçmişin intikamı için geleceği verdiği sözlerle yakan bir gencin; bu oyunda temizlenmeyi bekleyen ve ölümün istediği ruhların acı çektiği bir hikaye. Kabuslara sığınmış, özlem duyulan huzurun hikayesi. Bu hikaye, her zerresiyle can yakan Avcı'nın hikayesi. Umutların, kırgınlıkların ve vazgeçmişliklerin keskin kıymıkları benliklerinde en derin yaraları açarken, tüm olumsuzluklara rağmen savaşmayı bırakmayanların hikayesi. Ta ki kendi finallerini yazana dek. Kimi ölü kalplerde, kimi ölü bedenlerde... •●• •İlk yayım tarihi 9Ağustos2014• •●•

Şirketinde staj yapan gencecik toy bir kızdı o. Murat ona tutulamazdı, tutulmamalıydı. Ama elinde değildi bu kıza öyle bir tutuldu ki ona kendisinin olmaktan başka bir yol bırakmadı. Genç kız ise hayatına hükmetmeye çalışan bu adama öfkeliydi. Halbuki en başında ne kadar da farklıydı her şey. Nerden bilebilirdi ki bu adamın kendisine olan düşkünlüğünü. Şimdi ise yanında olmaya zorlandığı bu adamın tutkusuyla, sevgisiyle baş etmeye çalışıyordu. Peki ya kendi duygularıyla da baş edebilecek miydi?

"Ben harama bakamam. Sen bana haramsın. Gözlerine bakmak, ateşe düşmek demek. 'Saçlarına dokunmak istiyorum' diyorsun lakin o dokunuşların benim için bir adet kurşun olduğunu biliyor musun? En acısı da ne biliyor musun? Benden, saçımdaki örtümden utandığını söylüyorsun ve bunu söylemene rağmen yine de karşıma geçip aynı zamanda sevdiğini dile getiriyorsun.Utandığın bir kızı sevmek...Sanırım sen bununla beraber, duru sevgini gurursuzluğa kurban ediyorsun." ♣♦♣ "Şimdilik olsam da hasret, sonunda sadece benim olacak o eşsiz kokun cennet." Dedi, bu sözlerle nefesimi kestiğinden habersiz. ♣ Artık birbirine tutsak olan kalpler değil, Allah'ın hürriyetinde olan yüreklerdik. Sadece ona meftun yürekler... ♦ ***Bu dini bir hikaye değildir. Sadece dinini yaşayan bir genç kız ile dini hakkında fazla bilgisi olmayan bir adamın hayatlarının ve gönüllerinin kesiştiği bir hikayedir.

Şarkılar yalan söylüyormuş Baran, kimse kimseyi öldürmüyormuş sevdadan... Şayet öyle olsaydı, girmez miydim benim için kazdığın mezara? Düşmez miydim o dipsiz çukurlara, karanlık kör kuyulara... Şiirler de yalan söylüyormuş Baran, düşülmüyormuş öyle ha deyince... Yürekte yanan yangın, kül etmiyormuş hiçbir bedeni. Şimdi ışıkları söndürmeli, Seni yazan kalemi kırmalı, Ve kalbimin kapılarını kapatmalıyım... İçim çok kanıyor, Ama savaşmalıyım. Tek bir damla gözyaşıma hapsedeceğim seni Baran. Yutkunduğum an gözümden değil, Kalbimden düştüğün an olacak inan.

Benim hikayemde kötü kraliçe, saf kral, masum kız, beyaz atlı prens gibi ilgi çekici karakterler yok. Bu benim, sıradan mahallemde aşkı bulma hikâyem... Benim ufak dünyamı büyüten güzel kalpli bir adamı size kendi gözlerimle göstermeye çalışacağım. ... Her şey benim küçük bakkalıma bir şeyler almak için giren o güzel gözlü adamla başladı. Alışverişini yaptı, parasını ödedi ama poşetin içine kalbimi de koyup götürdü. Farkına bile varmadan... Hadi gelin, mahallemin ve kalbimin polisiyle tanışın...

Melek ve Ateş... Biri pişmanlığın kor ateşine düşmüş, biri ise yüreğine düşen kor acıyla baş başa kalmış. Peki ikisinin de bu kordan çıkması ne kadar mümkün? Ya ikisinin de koru birbirlerinde tamamlanıyorsa? Soruların cevap bulacağı, vicdanların konuşacağı ve hayatın planlarla nasıl savaştığı anlatılan Bir Aşk Masalı... Bu masalda yanmak da serinlemek de Meleğin Ateş'inde saklı...

Sonu gelmez aşağılamalar, dayaklar, babası bildiği adamın bitmek tükenmek bilmeyen kiniyle büyüdü. Onun ne haddineydi ki? Şımartılmak, mutlu olmak Yasak meyveydi o Yasak aşkın meyvesiydi Nazenin Öz babasının evinde hizmetçiydi Tıpkı annesi gibi Esma annesi, 'kızların kaderi annelerine benzer' derdi. Ne kadar doğruymuş Yaşadığı aşağılamaları, horgörülmeyi annesi de yaşamış mıdır acaba? Yada O bunları yaşarken cenette annesi onu görüyor mudur? Kapak tasarımı: @bsudeee

Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi. Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğini hissetti.Genç kızın Bütün vücudu olgun kıpkırmızı bir çilek gibi kokuyordu.Adam bu kokuya resmen 'mest' olmuştu.Hiç bir zaman onu bir kardeş gibi görmemişti. Adam birden kendinden bağımsız bir şekilde ellerini kızın yanaklarına koydu.O anda bütün vücuduna elektirik akımı sarmıştı.Adam her defasında bu karşısındaki kıza sözde baş belası diyordu.Ama normalde o onun tatlı baş belası oluyordu, Derin bir nefes alarak gözlerini kapadı ve kelimeler dökülüverdi dudaklarından.. "Tüm siyahlılığımla gökkuşağın olmaya geldim'' ********* 10/2/217 genç kız edebiyatında birinci sırada!

Ne kadar zamandır yürümekte olduğunun farkında değıldi Başını kaldırdı, parmaklarını siper ederek yukarı bakmaya çalıştı..., güneş hala tam tepede parlamakta olduğuna göre muhtemelen ögle vaktiydi. terlemeyi saatler önce bırakmıştı. yüzü ,dudakları kupkuru, çatlamış. topuzu daha köyün sapağından ayrılmadan çözüldüğünden saçları yüzüne dökülmüş, sürülmüş tarlaların arasından yürüyebilmek icin saatlerdir mücadele vermekten ayakları kütük gibi ağırlaşmıstı. omuzuyla birlikte bütün sol kolu , sırtındaki kurşun deliği yüzünden yarı uyuşuk , biteviye zonkluyordu. sol yanı bütün sırtı boyunca beline kadar kan sızdırıyor, sağlam olan eliyle kolunu sabitlemeye çalışsa da her adımında sarsılıyor kızı acı acı inletiyordu. Dayanamayacağım .... Ana yola çıkamadan bulacaklar beni.... görünmemeye çalışarak evler gecti. yeni tarlalar asfalt asfalttan ayrıl seni orada arayacaklar yürü kızım... Kimbilir ne kadar zaman sonra adımlarını şaşırır olduğu zaman zihni iyice bulanmaya başlayınca günü geceyi karıştırır oldu Sırtındaki yarasını şişmiş iyice gerilmiş gibi duyumsuyordu Önceden omuzunun oralari mahveden acı artık bütün vücuduna yayılmıştı su ... şuracıkta ölmeden önce bir yudum su bulması gerekiyordu Dudaklarıni kapayıp açmayı , yalamayı denedi, Dili ağzının icinde tuhaf bir et parçası gibiydi Büyük ve aşınmış blok taşlardan yapılma bir yolda iki büklüm ilerlemeye başladı Burayı nasıl bulduğunu bilmiyordu. O sırada büyük beyaz sütunlar girdi rüyasına, gerçek mi değilmi bilemedi. Bir film setine girmiş Zamanda sıçrayarak antik döneme geri gitmis gibi elini uzatsa tutacak kadar yakın Zeytin ağaçları elini uzattığını Su mermerinden binanın eşiğe yığıldığı sırada üzerine bir gölge düştü ... bir el uzanıp kolunu tuttuğu zaman omzu kökünde