Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."

Bilişim İstihbarat Servisi bu sefer fena halde karıştı! Kemerlerinizi daha sıkı bağlayın! Mila ve Zack, atom altı parçacıklarının çarpışmasını bile kıskandıracak kadar güçlü bir şekilde birbirlerine tosladıklarında, Zack bebek mavilerinde kaybolmuştu. Karşısındaki bücürük kızın gözleri dışında tüm dünya tedavülden kalkarken, daha ne yaptığını bile anlamadan onu öpmek istemişti. Tabii hemen ardından da kendini tekmelemek! Sokakta gördüğü her hayvanı evlatlık edinmek gibi güçlü bir dürtüye sahip, yufka yürekli olduğu kadar, cadılıktaki uzmanlığını en yüksek dereceyle tamamlamış Mila Bennet, son derece normal yaşantısını yerle bir edecek olaylar silsilesinin içine düştüğünde, ona yardım edebilecek tek kişi Zack Feller'dan başkası değildi. Dört abisi de işin içine girince, dünyayı ve aşk hayatını aynı anda kurtarmaya çalışmak zorunda kalması ise, kaderin ona cilve yapma sebebiydi. Bu defa oyun çok büyüktü... Zack'in geçmişinden gelen sırlar Mila'nın gizli yönlerini ortaya çıkarırken, birbirlerinden başka güvenecek kimseleri kalmamıştı. Tek kurtuluşları birlikte çalışmaktı ama kaderin onlar için çizdiği yol pek kolay sayılmazdı. Özellikle de Mila'nın bela olma kapasitesi düşünülürse... Tavsiye: Hiç sakin olmadan okuyun!

"Ne söylesem tarifin eksik kalıyor.Oysa; kalbi acıtan her ne varsa Sen hepsinden birazsın işte..."-Muhsin Ünlü

Bir kadının, yirmi altıncı yaş gününde alabileceği en güzel hediyeydi, Ateş. Ve İdil hayatında aldığı her bir pırlanta ve elmastan, pahalı araba ve kıyafetlerden, vücuduna pelesenk olan küçük, altın pırıltılarından daha güzel olan bu hediye için, şükredecekti günün birinde...

"Bu konuşmanın nereye gideceğini biliyor musun?" Öykü büyük bir yutkunmayla cevap verdi. Tamer kırık bir gülüş gönderdi kadına bütün kasları gergin ve hazırdı, onu istiyordu. "Bana nasıl güvenebiliyorsun, benim iyi biri olduğumu nereden biliyorsun tutkum" derken üzerine daha çok eğilmişti. Masanın köşesinde olan Öykü belini yay gibi gererek arkaya doğru yaslandı. "Be.. ben bilmiyorum sadece ben güveniyorum" diyerek kekelemeye başladı. Tamer onun tatlı dolgun dudaklarını tatmak istiyordu. Teni yumuşacık görünüyordu acaba bütün vücudu bu kadar yumuşak mıydı? Bu kadının yüzüne bakarken vücudunda kan ters yöne akıyordu, bu kadına karşı tek bir kasının oynamasını dahi istemezken, bedenindeki hareketlenmeyi bir kez daha duyumsadı. İki kolunu kadının yanların doğru uzatarak onu masaya sıkıştırdı. "Bir gün pişman olacaksın Öykü ve o zaman bu dediğimi unutma. Ben aziz değilim". "Hangimiz o kadar masumuz ki"

Arkadaşlar Merhaba Öykü ve Tamer'in hikayesi bitmedi, ancak o kitabın devamı niteliğinde olacak olan Dilara ve Serhat'ın ilişkilerini konu alan bir giriş yazmak istedim sizlere devamı Öykü ve Tamer'in hikayesinin bitimiyle birlikte başlayacaktır. Arkadaşlar burada yayınlanan bölüm +18 olup, hikayeye tanıtım amaçlı yazılmıştır.

Tuğçe on dört yaşındayken hayatının aşkını bulduğuna inanmıştı. Dokuz yıl sonra ise bu adamdan ölümüne nefret etmeye başlamıştı. Artık bu sefer ki duyguları gelip geçici, çocukça değildi. Ne var ki kalp söz dinlemiyordu. Not: +18 içerik

"Asıl sen kendine bak Julie Thompson! En başından beri ben kandıran sendin!" Julie hiç de suçlu görünmeyerek Alex'e alayla gülümsedi. "Sen aptalsan benim suçum ne? Bir de zekiyim diye geçinirsin." Julie'nin bu alaycı tavrı karşısında iyice çileden çıkan Alex gözleri sinirden giderek koyulaşırken dişlerinin arasından konuşmaya başladı. "Beni kandırmanın cezasını çekeceksin Julie, hem de sana öyle çok acı çektireceğim ki, bir daha asla değil beni kandırmayı düşünmek, bana saati söylerken bile korkacaksın!" Julie, bu tehdit karşısında bir nebze bile etkilenmediğini belirtircesine alayla kaşlarını kaldırdı ve aynı sert tavırla cevap verdi Alex'e. "Sen öyle san Alex Cavendish! Asıl sen bir gün benim önümde öyle bir diz çökeceksin ki, o gün sana tepeden bakıp o acınası haline gülecek olan kişi ben olacağım!"