Derin, Batı'nın hayatına girdiğinde, eteğinde bir sürü çelişki getirmişti. Batı, gökyüzünün kızgın tanrısı iken, Derin yeryüzünün sakin tanrıçasıydı. Buluştukları da tek bir yer vardı ; Aşk tapınağı. Dışarıdan birbirine zıt gözükse de kadın ve adam, aslında onlar bir paradoksun tanrı ve tanrıçasıydı. ∞ Aşk Paradoksu ∞ "Benim seninle ilgili çok anım var, Batı. 3 yıl boyunca yaşanan, dopdolu anılarım var. Zihnime düştüğünde beni sinirlendiren bazende aynı sahneleri tekrar tekrar yaşamak istediğim anılarım var." "Oysa ben sadece senin adını ve dudaklarını biliyorum, Derin." © Tüm Hakları Saklıdır.

İşte zihnimi yerle yeksan eden,geceleri uykumu kaçıran o soruyu sormuştu: "Eski sevgilinin kalbini taşıdığım için mi tüm bunlar?!" Buna cevap veremezdim. Aynı soruyu haftalardır kendime sorup cevap alamazken,yahut cevaptan kaçarken,ona nasıl cevap verebilirdim ki? Vermedim de. Uzunca baktı gözlerime.İçimi okur gibiydi.Ve gitti..Ardına bile bakmadan ufacık adımlarıyla benden uzaklaşmaya başladı.Kalbimde kopan fırtına mıydı beni durduran, yoksa olmayan gururum mu?

DÜZENLENDİ! "Basat..." diye inlerken ellerimi tam başının olduğu noktada tişörtümün üzerine koydum. Başını kalbimin üzerine koyduğunda altında kıpırdandım. Karnımdan garipten sesler gelmeye başlamıştı. Bedenim çöküyordu sanki. Tüm uzuvlarım uyuşurken kalbim isyan ediyor, bunu kaldıramadığını bağırıyordu. Sanki Basat'ı itmek ister gibi, hızlı hızlı çarpıyor, göğüs kafesimi delme pahasına yukarı doğru sertçe vuruyordu. Beynim ise düşünmeyi bırakmış, sıcak başın keyfini çıkartmaya başlamıştı. "Basat..." diye mırıldandım tekrar. İki gözümden birden iri taneler yuvarlandı, kulaklarımı sıyırıp yastığa döküldüler. Bir öpücük daha indi kalbim üzerine. Hıçkırdım. "Şşş..." Sıcak nefesi tenimi kavurdu. Başını tişörtümün yakasından çıkarttığında tişörtüm göğsüme kadar açılmıştı zaten. Yüzü yüzümün hizasına geldi, eli önce gözlerimdeki yaşları nazikçe sildi, sonra saçlarım arasına daldı. "Özür dilerim." diye mırıldandı. Şimdi ikimizin kalbinin atışları birbirine karışmıştı sanki. Sol tarafımda kendi kalbimin çarpıntıları, sağ tarafımda göğsüme baskı yapan onun kalp atışları... Ağzımı açtığımda lafları ağzıma tıktı. "Çok, çok özür dilerim." Burnunu burnumun yanına, alnını alnıma yaslayıp gözlerini gözlerime dikti. Titreyen dudakları çok ufaktan dudaklarıma temas edince gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı. Onu durdurmak istedim ama konuşamadım. Kendini kasa kasa, dünyanın en güzel bahçesine doğru çekti beni. Şimdi dudaklarımdan biri dudakları arasındaydı. Kısa sürdü ama mükemmeldi. Çekti dudaklarını, gözlerini araladı. Usulca fısıldadı. "Yeniden benim kibritim ol. Bir daha asla sönmene izin vermeyeceğim. Söz veriyorum, Barış."

Onun kıvırcıklarıyla oynamak buğday teninde gezinmek, kokusunu daha yakından hissetmek istiyordu. Aslında tek istediği onu yanında tutmaktı. Ona sahip olmak... Onu sahiplenmek, her şeyini ona adamak. Aldığı nefesi olsun istemişti...

"Her varlığın içinde Tanrı'dan bir parça vardır." @erointanrisi | Tüm Hakları Saklıdır.

Saçlarımda usulca dolaşan elleri yüzümü buldu. Çenemden tutup kendine doğru kaldırdı bakışlarımı. Yanaklarımı okşamaya devam ederken konuştu bu sefer. Gri gözlerinden bir mumun sıcak alevini hissediyordum sanki. "Sen çok güzelsin," dedi. Hiç etkilenmedim, güzel olmayı ben seçmemiştim. Güzel olmak için çaba harcamamıştım. Ki güzel olduğum için ömrüme anlam katacak bir adama sahip olayım. Aklımdan dolaşanların mimiklerime bir dalga misali vurmuş olan etkisinden anladığı ile gülümseyerek devam etti. "Güzelsin, düşündüklerinle. Bakış açınla. Burnundaki kavisle ya da kirpiklerinle değil. Somut bir şeyden bahsetmiyorum. Bunları herkes göremez sende," dedi ve bakışlarını bakışlarımdan koparıp sesini daha da kısarak devam etti "o adam görecek ama bunları." "Belki de benim karşıma çıkacak tek o adam, sendin," dedim. Bir mumun sönmek üzere olan alevini taşıyan bakışlarını yeniden bakışlarımla buluşturdu. Yayımlanma tarihi: 17.08.2016

Yaşam Meleği olan Hayal ve onun baş düşmanı Ölüm Meleği Gölge'nin insan olup yaşantılarını okul hayatını ve çelişkili aşk hikayesini anlatmaktadır..

Kendi cinsinden hoşlanan erkeğin günlüğü bu. Sadece bir eşcinselin okuyacağı şeyler barındırmıyor bu kitap. Acı barındırıyor, Hüzün barındırıyor, Çaresizlik barındırıyor. Eşcinselliğe sadece bir noktadan bakmadım ben.

Alper 18 yaşında, içine kapanık bir gençtir. Ta ki üniversiteyi kazanana kadar. Ailesinden uzakta bir şehirde yaşayacaktır artık. Ve bu Alper için yeni bir başlangıçtır. Artık Alper'i yeni bir hayat beklemektedir. Bakalım Alper içinde sakladığı bu duyguları nasıl açığa çıkaracaktır.

Her şey, 1972 kışında, NASA'nın Ay'a düzenlemiş olduğu son insanlı uçuşta insanlık medeniyetine ilişkin kadim bir sırrı keşfetmesi ile başladı. Ve şimdi; Dünya işgal altında! 10 bin yıl önce yerleştikleri Minus Aqua gezegeninin tüm kaynaklarını tüketen koloni insanları, yaşamak için yerkürenin kaynaklarına göz dikti. Beyazbarış grubu, geri dönüyor. 7 milyar insanın hayatı ise tehlikede. Beyazbarış tarikatı, benimsediği ilkelerden, kuruluşunun üzerinden geçen binlerce yılın ardından saptı. Şimdi, bu antik tarikat, insanlığın tanıklık edeceği ilk yıldızlararası savaşı başlatmak üzere. Dünya işgalini durdurmanın tek yolu, insanlığın kadim geçmişinde saklı olan köklü sırları öğrenmek. Bu, bize öğretilen her şeyin yalan olduğunu kabul etmek demek. Gerçekten geçmişte, gelişmiş bir insan medeniyeti kurulmuş ve bu medeniyet güneşe en yakın yıldız sistemini kolonileştirmiş olabilir mi? Atlantis'in son torunları, ne pahasına olursa olsun, dünyayı korumaya kararlı. X elementinden yapılan son enerji kaynağı, onların zihinlerinde saklı. Peki ya Şambala kenti? Himalayala dağlarının derinliklerinde, bu efsanevi kent gerçekten var mı? Türkiye Cumhuriyeti ise, vatan topraklarını, tüm insanlığın düşmanı olan bu işgalcilere vermemekte kararlı. NATO ve BM dahi, geri çekilmişken, Türk ordusu İstanbul'u kurtarmak için savaşıyor. Her şeyin cevabı ise, piramitlerde saklı. Sende Güneş Savaşları'nın kahramanları ile bu destansı yolculuğa çıkıp, dünya işgalini durdurabilecek yegane silahlar olan piramitlerin nasıl aktive edildiğini, efsanevi Şangri-La kentine yolculuk ederek öğrenebilirsin. İstanbul bu işgale karşı savaşan dünya üzerindeki tek şehir olarak kalmışken, kendini bu savaşın dışında tutmak oldukça zor olacak. *Ağustos gelince yeniden yazmaya başlayacağım. (Olay Ufku ve Nova-İstanbul'un yazarından.)