"Nie prosiłem o nic, a ty nauczyłaś mnie żyć." Leonard jest artystą, synem cenionego fotoreportera. Przyzwyczajony do sławy, jaką już na starcie zapewniło mu znane nazwisko ojca, zdaje się, że wiedzie niemal książęcy żywot. Funkcjonuje według własnych reguł i nie liczy się przy tym z uczuciami innych. Wciąż gna przed siebie poszukując wyłącznie dobrej zabawy i wygody. Pozornie niczego nie brakuje mu do szczęścia. Pozornie i do czasu. Do momentu, aż na jego drodze staje Michalina. Dziewczyna o niesamowitym kolorze włosów i z równie niesamowitą, ale niełatwą historią, wkracza przypadkiem do jego życia i brutalnie zdziera maskę, za którą przyzwyczaił się chować swoją prawdziwą twarz. Chwila poznania wystarcza, żeby zrozumieli, że wcale nie różnią się od siebie tak bardzo, jak mogłoby się wydawać. Dwoje doświadczonych przez los ludzi. Oboje nauczeni żyć na półoddechu. Oboje nieświadomi tego, co jeszcze niesie im przyszłość. Czy są na to gotowi? Czy wspólnie znajdą siłę, aby uporać się z przeciwnościami i wreszcie zacząć tak naprawdę żyć?

Kto nie marzy o przeżyciu historii rodem z wielkiego ekranu? Gorzej kiedy twoje życie faktycznie zaczyna przypominać film, ale okazuje się on tandetnym melodramatem, a ty - gratulacje! - zostałeś obsadzony w roli głównej... Lacey Gabriels ma swój melodramat już dawno za sobą. W wyniku kulminacji nieszczęść z pozytywnej i zakręconej nastolatki zmienia się w trzymającą się z dala od wszystkiego i wszystkich outsiderkę, która jest święcie przekonana, że największe życiowe wartości - przyjaźń i miłość - można odnaleźć jedynie w bajkach. Czekająca ją wakacyjna praca nie wydaje się niczym trudnym, do czasu gdy na jej drodze nie staje osoba o zupełnie odmiennym zdaniu. To ktoś, kto wyznacza sobie za główny cel, żeby ją zmienić i w jego dopełnieniu nie cofnie się przed niczym. Nawet jeśli ma na to wszystko zaledwie trzydzieści jeden dni.

Oceń mnie, powiedz, że moje życie to bajka. Nie próbuj zrozumieć, a potem dziw się, że tej wiecznie uśmiechniętej pani już nie ma. Walka z własnym demonem jest ciężka, chcesz poczuć to, co ja? Nie uda się, ale może chociaż trochę zrozumiesz, dlaczego wyrywam sobie włosy z głowy. Może pojmiesz, że nie jestem wariatem, a człowiekiem, który znosił ból za długo w samotności. ___ Biorę udział w konkursie Strange Birds organizowanym przez people

Noc, podczas której diabeł opętał Detroit, naznaczyła Lukasa na zawsze. Właśnie wtedy, będąc małym chłopcem, uczestniczył w wydarzeniach, których nigdy nie powinien był nawet oglądać. Zmanipulowany, z niemającym już dla kogo bić sercem, utracił cząstkę siebie. Tak narodził się Silent. Milczący chłopak, którego jedyną siłą były... marzenia. Prozaiczne, lecz dla niego, otulonego obojętnością, nieosiągalne. Pragnął normalności, czystej pościeli, dobrej dziewczyny chcącej wysłuchać tego, co ma do powiedzenia. Chciał wzbić się w powietrze, wysoko, ponad otaczającą go beznadzieję. Marzenia te były jego przetrwaniem. Ostatnią płozą ratunku. Kiedy wreszcie wiatr zaczyna mu sprzyjać, wiejąc w plecy, a nie w oczy, Lukas zyskuje wiarę w odmianę losu. Ten jednak bywa przewrotny. Jedynie bezgraniczne braterstwo i pełna zrozumienia miłość mogą przywrócić dawno utraconą równowagę. Tylko czy uczucie do dziewczyny może dodać skrzydeł, a przyjaźń nauczyć latać? Wsłuchaj się w ciszę i usłysz zaklęty w krystalicznych kroplach dźwięk... Dźwięk spadających łez.

„Gdyby" to książka, w której historie podzielone są na dwie części: pełne problemów, bólu, ale też nadziei. Czytelnik będzie miał okazję zobaczyć, że inność nie oznacza bycie gorszym. Bohaterowie borykają się z alkoholizmem, nimfomanią, aseksualizmem, bielactwem, rasizmem czy samotnością. Co lub kto łączy ich ze sobą? Czy każdy zazna szczęścia i miłości?