2016 da yazılmıştır. Gidişinin ardındaki çaresizliğimi asla bilemezsin. Annem gibi içimi soğuk satırlara dökerek, sana şarkılar yazarak, ya da ağlayarak geçirmedim. Ahım da yoktu döneceğine dair umudumda. Her gece senin yatağına uzandığımda gözlerimi diktiğim tavanda ikimizi hayal ederdim. Kokunu, sözlerini, sesini hiç unutmadım. Döndükten sonra bana her dokunduğunda yokluğunun acısı ilk günkü gibi canımı yakıyordu. O yüzden keşke Altay, gitmek yerine içini bana dökseydin. İkimiz de bu kadar acı çekmeseydik.

Bu hikaye gerçek kişiler, olaylar ve mekanlar içermektedir. Mesleki gizlilikten ötürü isimlerde ufak kelime oyunları yapılmıştır. Lütfen okurken sadece kurgu gözüyle değil, yaşanmış olay örgüsüne bakın. Hikayenin çıkış noktası ilk bölümdedir. Keyifli okumalar... * Burası ne han ne de saray... Burası öfkeyle kederin, neşeyle hasretin yaşandığı zalim Hakkâri Dağları. Yaşamak için öldürmeye mahkûm olan yer. Bana anlat diyorlar, neresini anlatayım? Çeltik Dibini mi, Kerem Deresini mi, Şem dillisini mi? Yoksa mermi ile selamlaşıp silahla kucaklaştığım yerleri mi anlatayım? Dedim ya, burası zalim Hakkâri Dağları. Burada hata bir kez yapılır. Kanla yazılır, canla ödenir. Ben Kurmay Yüzbaşı Olcay Karahanlı. Türk Milletine göre kahraman, aileme göre şehit olacağım bir bölgede vatani görevimi yapmaktayım. Hakkari... Kanla sulanmış yeryüzünü gizlemek için sisle kaplanmış gökyüzüne sahip olan şehir. Doğup, büyüdüğüm Trakya'nın aksine, dört tarafım dağlarla çevrilmiş bir yerde nefes alıyorum. Ölümle yaşam arasındaki pamuk ipliğinin üzerinde ustaca ilerliyorum. Kopup kopmayacağı Allah'tan, ne zaman kopacağıysa düşmanın namlusunun ucundan... Şehadet serisinin ilk kitabıdır.

TEKLİF hikayesinin DEVAMIDIR. http://www.wattpad.com/myworks/21903058-teklif  Zeynep ve Kerem... "Çocuğumun babası olur musun?" cümlesiyle başladı her şey. Hayat onları beklemedikleri bir anda birleştirdi,bir bebekleri oldu. Bakalım bundan sonra hayatlarında neler olacak? Hikayede +18 unsurlara yer verilecektir. @priscagmznr 'ın katkılarıyla...

"Sen dün gece çok değiştin Zeynep." Dedi Kerem. Zeynep, Kerem'in cümlelerinden hiçbirşey anlamıyordu. "Ne demek istiyorsun?" Diye sordu Zeynep. "Sen dün gece şu toprakların hanımağası oldun." "Şu toprakları inletebilecek tek kadın oldun." "Sen dün gece şu gördüğün tüm toprakların hükmünü verecek kadın oldun." "Ve en ön önemlisi..Sen benim kadınım oldun." Kerem, Zeynep'i ilk gördüğü andan itibaren ondan etkilenmiş, zamanla deli gibi aşık olmuştu.Zeynep Kerem'e olan duygularını bir türlü anlayamamış, ama içinde tüm dağları yıkacak bir aşk taşıyordu. Bir ZeyKer hikayesi daha.. -BursiinDelisii

Her genç kız gibi hayalleri vardı, Amacına ulaşmak için uğruna verdiği savaşlar vardı. Ama en önemlisi tutunacak bir dalı vardı. Kim onun dalını koparıp rüzgarlara savurmuştu. Şimdi aradığı en büyük cevap buydu. İşte o zamana kadar hayatı belki de herkesin sahip olmak isteyeceği şekildeydi. Ve hayatı için çizdiği yolda emin adımlarla ilerliyordu. Ta ki o güne kadar, kaza süsü verilmiş cinayete kadar. . Öğreneceği çok şey vardı. Her şeyi öğrenebilmek adına kendi hayatından vazgeçmeye hazırdı. Ama hazır olmadığı tek şey vardı. Puzzle'ın en önemli parçasını, kalbini bu yolda kaybedecekti. İşte bunu göze alabilir miydi? Sonra o soru her şeyi fark etmesini sağladı: "İntikam oyununa hazır mısın Yasemin kokulum?"

Dikkat! Bu hikayede geçenler Yaban Gülü adlı hikayemin devamıdır. Yaban Gülünü okumadan bu hikayeyi okumanız olanaksızdır.. “Balca..” dedi adam geceye doğru fısıltıyla. Bir tek o duyuyordu onu. Bir tek o anlardı halini. Elini kızın alt dudağında gezdirirken oldukça sessiz konuştu. “Bal gibi, balımsı güzellik. Dudaklarında bal tadı var sevgilim..” --

BERDEL -Düşünsene Mizgin seni Şanlıurfa kadar sevdiğimi; Çıldırırsın!- Duyduklarından sonra genç kadının dudaklarından dökülenler sonları olmuş gibiydi. -Ez qurbanete bıvım Şanlıurfa- (Kurban olurum sana Şanlıurfa!)

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...