Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım...
Yine kendi kendine konuşarak yürüyordu genç adam. Hep olduğu gibi etrafındakileri umursamıyor ve küfürler ediyordu. Son zamanlarda aklı çok karışıktı neden hep şanssız taraf olmuştu ya da neden şanslı olduğu zamanları hiç fark edememişti? çok az olduğu için umursamadı mı yani hayatındaki o önemli noktaları? Belki de o...
Belki de sen benim başıma gelen en güzel şeysindir? Hayatımı değiştiren adam hoşgeldin...
Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...
