Ipinagkasundo sina Bernadette and Juniel ng mga inang matalik na magkaibigan. At kung hindi pa nag-apura ang mga itona matupad ang kasunduan ay hindi nila malalaman. Gustong magrebelde ni Bernadette. Masunurin siyang anak. Pero hindi niya ma-imagine na hanggang sa ganoong punto ay susunod siya. Pero paano niya tatanggihan si Juniel na kung makatitig sa kanya ay tumitibag sa kanyang depensa?

Walang salitang pumasok si Riza sa kuwarto. Halos balyahin pa nga niya ang pagkakabara ni Roi sa pinto. Isa lang ang concern niya: ang daluhan ang batang alaga niya. Matapos palitan ng diaper ay sinubuan na rin niya ng dede ang sanggol. Ipinaghele pa niya ito bago tuluyang napayapang muli. Roi was indeed stunned. Hindi nito malaman kung ano ang iisipin sa yaya ng anak. She was not wearing an ultra-sexy negligee. Napalunok si Roi. He had been celibate for more than six months. Seeing the nanny of his son, nang-aakit man ito o hindi ay isa lang ang epekto sa kanyang katawan. The mere sight of her made him hard. Damn! galit na mura niya sa sarili. Pakiramdam niya ay pagtataksil sa alaala ng namatay na asawa ang nangyayari sa kanya ngayon. Or maybe, he could blame it on the wine.

Hinagod siya nito ng tingin mula ulo hanggang paa. Hanggang sa ibalik nito ang paningin sa kanyang mukha. She was shivering. A delicious kind of shiver that made her knees go weak. "Queenie, we have established a passionate tension between us. We never know what will happen next," kaswal ang tonong sabi nito. Passionate tension, by golly! Napailing siya. He had chosen a delicate term at parang gusto niyang tawanan na lamang iyon. But he was serious. "Queenie, kung wala namang mabigat na dahilan ang pagpunta mo rito, I'd like you to go. Hindi dahil itinataboy kita kung hindi dahil sa sitwasyon nating dalawa. You are just a door away." "So...?" Kumunot ang noo nito, halatang napikon sa sinabi niya. "You know what will happen next. You see this?" Itinaas nito ang isang kamay; ang hintuturo at hinlalaki ay halos magkadikit. Bahagyang-bahagya lamang ang awang sa pagitan ng mga daliri. "I'm this close to taking you!" "So, bakit hindi mo ginawa?" hamon niya. "Queenie!" anito sa pagitan ng pagtatagis ng mga ngipin. "Sinusubukan mo ba ako?" ***** Katrina was a wedding gown designer. Wala pa man sa isip niya ang pag-aasawa pero may dinesenyo na siya para sa sarili na kino-consider niyang perfect wedding gown. Just for her, take note. At dahil tuwang-tuwa sa sarili niyang design at hindi naman siya naniniwala sa pamahiin, isnukat niya iyon. Habang suot niya ang traje de boda ay may isang makisig na lalaking walang abog na pumasok sa kanyang opisina. Wala siyang kaalam-alam na kanina pa pala siya nito pinagmamasdan habang kandahirap siyang sa pag-aabot ng zipper sa likod ng gown. "Let me help you..." At bago pa man siya makakibo at naramdaman naniya ang pagdaiti ng daliri nito sa kanyang likuran. It was Jude.

Don't ask me that way na para bang kahit ako na ang kahuli-hulihang lalaki sa mundo ay hindi mo maaatim na pakasalan. Hindi sila magkasintahan ni Benedict pero nagpakasal sila dahil sa manipulasyon ng kanyang ama. Ayaw ni Mariel na isipin ni Benedict na pinikot niya ito kaya siya ang tumatanggi sa kasalan bago pa man. Ngunit sa tingin niya, sa lahat ng pinipikot, si Benedict ang willing victim. He had his own reasons, sabi sa kanya ni Roselle. Ang secretly, she wished na sana'y kasama sa mga dahilang iyon ng lalaki ang pagmamahal sa kanya dahil kahit na sinong babae ay hindi tatanggihan ang lalaking kagaya nito.

Dana Isabella-Diana and Joshua's daughter- was curiously reading her dead grandmother's diary nang sa pag-angat niya ng ulo'y kakaiba na ang kanyang kapaligiran. She was in the same house... the same room and the same bed... tamang oras, araw, at buwan. Subalit hindi tamang taon. She was in her grandmother's house in Binondo in the year 1928! Back in time, she met the young Leon Fortalejo, bilang si Isabelita. And she fell in love with the handsome Spaniard. Pag-ibig na hindi nagkaroon ng katuparan kahit noong panahon ng kanyang Lola Isabelita. At nasa 1928 siya upang maisakatuparan iyon. Could she change history?

Kurt La Pierre-ex-CIA. Ruthless, crude and vulgar. He was literally and figuratively dangerous. Lahat ng bagay na kinasusuklaman ng isang babae ay taglay nito. Except that this mysterious man had hypnotic eyes and lethally attractive. Para kay Kurt, basahan lang ang mga babae, dekorasyon sa kama at taga-satisfy ng biological needs nito. At hindi naiiba ang socialite na si Jade Ann Fortalejo de Silva. What made him hate women? Kapeng barako at krema. Iyon ang comparison kay Jade at sa bodyguard niya. Jade was totally out of Kurt's league. Ang kagaspangan nito ay nagpapanindig ng kanyang mga balahibo, lalo na ang mga sexual exploit ng lalaki. But she loved him... she loved him. Kaya ba niyang tunawin ang yelong nakapalibot sa puso ni Kurt?

"You may have an enchanting smile and eyes that look deep into a man's soul but I am immune to the likes of you, Judy..." Labing anim na taon si Judy nang ipagtabuyan siya ng ina at ng stepbrother sa Hacienda Esmeralda pabalik ng Maynila sa kasalanang hindi niya ginawa. Makalipas ang anim na taon ay dumating muli sa buhay niya si Jose Luis Esmeralda, ang panganay na anak ng lalaking muling pinakasalan ng ina niya. Pinilit siya nitong iuwi ng Hacienda Esmeralda dahil sa isang trahedyang kinasangkutan ng ina. Para dito ay isa siyang masamang babae. Iyon ang pagkakilala ni Jose Luis sa kanya kahit noong panahonng siya'y dalagita pa lamang. Pero bakit nais nitong pakasalan siya sa kabila ng pagkakaalam niyang kinasusuklaman siya nito?

Isang pangako ng kamusmusan ang pilit niyang kinakalimutan. Gaya ng gasgas ng linyang "promises are meant to be broken", alam niyang ang pangakong binitiwan ng isang binatilyo ay walang kasiguruhan. Alam niyang hindi niya dapat panghawakan ang pangakong iyon. Ngunit bakit iba ang sinasabi ng kanyang puso? Magagawa bang pagtibayin ng munting butil ng pag-asam ang patuloy na pagyakap sa pangakong binitiwan, o sa paglipas ng panahon ay tuluyang kalilimutan ang isang pangakong walang kasiguruhan? Para sa ala-ala ng nag-iisang Martha Cecilia. Ito ay bunga ng aking pangungulila sa obra niyang Kristine Series na siyang nagbigay buhay sa lahat ng emosyong mayroon ako ngayon.

Naniniwala siyang higit ang pagtinging inuukol niya kay Lola Emilia kaysa sa sarili nitong apo, si Robb, whose true to life experience was made into a movir and became a big hit. Kaya walang dahilan upang tumanggi si Serena sa suhestiyon nito na magkunwari silang magkasintahan upang mapaligaya ang mga huling araw ng buhay ng matanda. Mula sa inosenteng pagkukunwaring iyon ay natagpuan niya ang sariling taglay na ang pangalan ni Robb nang magpakasal nila- kasal na tiniyak ni Robb na ipaa-annul nito sa sandaling matapos na ang silbi niyon. Subalit habang lumilipas ang mga araw ay natagpuan ni Serena ang sariling umiibig dito. Subalit paano ang nalalapit nilang annulmentÉ At ano ang gagawin niya gayong dinala ni Robb sa bahay nila ang magandang babae sa katauhan ni Yvette?

"Kung mayroong pagkakataon para sa atin, I'll make love to you right here. In a bed of grass... at twilight." Identical twins sina Angelo at Anthony. Hindi maitago ni Wilna ang pagkamangha sa remarkable likeness ng magkapatid. Paano malalaman ng dalaga na ang iniibig niya at ang kasintahan ay dalawang magkaibang tao? Magagawa ba niyang tukuyin kung sino ang sino?