Wattys 2016 kazananı! Yarı Texting. 2017'de Epsilon Yayınevi ile basıldı. 21.02.2022 tarihinde bölümler Wattpad'e yeniden yüklenmeye başlandı. Bahar on yedi yaşında kanser hastası bir genç kızdır. Tüm gününü odasında yalnız bir şekilde geçirmekle meşguldür. Okula gitmez, dışarı çıkmaz, ailesi dışında konuştuğu tek bir kişi bile yoktur. Hastalığı nedeniyle bir çok şeyden mahrum kalmıştır. Bir gün telefonunun rehberine kendisinin uydurduğu bir numarayı kaydeder ve ardından Whatsapp'tan o kişiye mesaj atar. Kimliğini açıklamaz. Hakkında bilgi vermekten kaçınır. Çünkü hastalığı ilerlemiştir ve insanların ona bağlanmasından korkuyordur. Rehberine eklediği o numara Doğukan'a aittir. Tamamen şansa dayanan bir tanışma ve ardından usulca gelen bir aşk. Onlar Yaprakçık ve Biri... *** "Fotoğrafımı görsen ne olur görmesen ne olur sanki?" yazıp yolladım. "Sen benimkini görüyorsun. Ortada büyük bir haksızlık var." "Ne yapayım? İlk sen yazsaydın bana da görseydin fotoğrafımı." "Bak sen... Çıkardın pençelerini anında." Gülerken bacaklarımı bağdaş yaptım. Parmaklarım ekranda gezindi. "Beni sen bu hale getiriyorsun." "İyi işte! Bana benziyorsun." 07.07.22 Genç Kız Edebiyatı #1 07.07.22 Fantastik #15 09.10.22 Bilimkurgu #13 (EYLÜL 2014)

3. Caddedeki ormanın ön tarafında kalan müstakillerden biriydi.Bundan yıllar yıllar önceydi.Bahçede çığlık ve göz yaşı yerine bir piano sesi vardı.Pianonun okkalı vuruşları,her bir nota aslında hikayenin yeni başladığını gösteriyordu.Bu sesin sahibi minik bir kızın doğum günüydü.Yemyeşil çimenlerde çevre mahallelerden çocuklar koşuşturuyor aileleriyse uzun masaya bir şeyler getirip götürüyordu.Bir an masanın başındaki kadının şefkatli sesiyle çocuklar durdu. -"Haydi pasta zamanı." Herkes gülümseyerek masanın başına toplandı.Kadın yanına gelen minik kızını sandalyeye çıkardı.Büyük pastanın önünde duran kız,pastaya hayranlıkla bakarken kadın memnun olmuştu. -"Önce bir dilek dile ve sonra üfle bebeğim.Ne istersen kabul olacak." -"Ne istersem mi?"dedi minik kız şaşkınlıkla.Pastaya döndü ve var gücüyle üfledi.Herkes alkışlar eşliğinde doğum günü şarkısını söylerken minik kızın annesi de pastayı kesmeye başladı.Herkes pastasını yerken kadın kucağındaki minik kızının kulağına eğildi. -"Ne istemiştin?"Kız kıkırdadı. -"Anormal olmayı kabul edebilmeyi istedim."dedi ve pastayı yemeğe devam etti.Kadınsa bembeyaz kesilmişti.Çünkü asıl hikayenin fragmanını şimdiden görebilmişti.

İstanbul... bir genç kızın hayatını değiştiren şehir. Her şey o metrobüs ile başladı... Bazen seçim yapmak gerçekten her şeyden daha zor olabilir. Ve istemediğin halde hayatını değiştirirsin...