Zbiór krótkich (miniaturki) przemyśleń państw o kolorze krwi i słońca zachodzącego za morzem. postacie należą do Hidekaza Himaruyi.

Nie mam pojęcia co piszę. Po polsku, po angielsku nie lubię. Trochę przeklinam. Ale jest punkowy Arthur. Jest fajnie. (Używam ludzkich imion postaci, gdyż w tej wersji nie są krajami).

Hiszpania po klęsce swojej Wielkiej Armady, trafił do więzienia Anglii, jako jeniec. Arthur wielokrotnie próbował dowiedzieć się od niego, jakie jego król ma zamiary, bezskutecznie. ------------- Fanfiction z Hetalii, SpUK. Siedem rozdziałów. Pisane od 29 kwietnia 2017 do 7 maja 2017 roku. Ilość wszystkich słów: 6 411. PS. Ja nie wiem, co mi kiedyś siedziało w głowie, naprawdę, ale nie usuwam, pamiątka (która mnie cringuje za każdym razem, gdy tylko to widzę :')).

Pewnego dnia Eduard po prostu wybrał się w miejsce śmierci jego ukochanego przyjaciela.

❝Przestań się ubijać o butelki tej słabej ruskiej wódki i zatańczmy tango. Choć raz zapomnijmy o Twoich potworach i o tych zwłokach w mojej piwnicy. Uśmiechaj się jakby nie było jutra. Zakwitaj jakbyś umierała. Bo jesteś jak słonecznik. Który postawię na Twym grobie.❞ Axis Powers Hetalia belong to Hidekaza Himaruya The image of the cover not belong to me

Arthur Kirkland jest uczniem prestiżowej angielskiej szkoły i właśnie w tym roku ma stanąc na jej czele w roli Boga. Nie jest z tego powodu zadowolony a kolejną kroplą, która przelewa czarę goryczy, jest nowy amerykański nabytek szkoły- Alfred. Znajomośc Hetalii nie jest obowiązkowa.

Sadystyczny Prusy w serii randomowych scen gore bez większych ambicji. Sceny ero-gore dojdą, jak nauczę się je opisywać (czyli nieprędko). Enjoy the brutality. -------------------------- PS. Uprasza się o nienaśladowanie postaci fikcyjnych tu opisanych. Bla, bla, bla~ Zagrożenie dla życia i zdrowia itd. Ufam, że nie będą tego czytać skończeni kretyni.

[Zakończona] Tak wiem jest tego na wattpadzie dużo i jeszcze więcej, no ale... Uwaga: GerIta, LietPol, Spamano, UsUk, PrusAus, Franada, RoChu, Sufin, PrusPol, DenNor Postacie należą do Hidekaz'a Himaruya

Uśmiechnij się, patrz na ten cudowny świat, nagle wszyscy są dobrzy. Każdy zapomniał o okrucieństwie. Na wojnie nie ma dobrych i złych, są źli i gorsi. Uśmiechnij się, patrz na te czyste niczym łzy dusze. Każdy zapomniał o ich wadach. Nie ma ludzi idealnych, są ci ubierający wspaniałe maski. Uśmiechnij się, patrz na ich wielkie czyny. Każdy zapomniał o tym co było przed nimi. Nie ma w pełni dobrych decyzji, zawsze jakaś strona poniesie stratę. Uśmiechaj się dalej. Wierz w dobro poszczególnych stron, ideał ludzkich dusz i wspaniałomyślność wyborów. Dlaczego zmieniamy złoczyńców w ideały? Dlaczego złe czyny bledną na karcie histroii przez lata? Dlaczego jedynym czego uczy historia jest to, że większości nie uczy niczego? Hetalia jest idealna postacie są tak czyste jak łzy, większość przynajmniej. O ironio te najlepiej przedstawiane mają na rękach wielkie winy. A tym najgorzej posądzonym nikt dostatecznie dobrze nie sprawdził motywów. Historia zapomniana i wybacza, a ludzie nie wyciągają z niej wniosków. Z odmętach histroii kryją się rzeczy zatajone. Wiesz o holokauscie? Wiesz, każdy wie. A słyszałeś o Jednostce 731? Wiesz o Katyniu? Wiesz. A wiesz, że tylko w pierwszych czterech latach istnienia ZSRR zamordowano 14 milionów Rosjan? Nie wiemy tak wiele z historii, a osądzamy, nic co się w niej wydarzyło nie jest czarne i białe. We wszystkim dominuje szarość. Potencjał Hetali jest marnowany gdy trzymamy się twardo podziału na dobrych i złych. W wszystkich tkwi dobro... I zło. Pozwólcie, że przedstawię wam kilka historii, czasem AU, które nawiązują luźno do postaci historycznych, niektórych wydarzeń lub poprostu mojej własnej interpretacji historii. Opowiadania to miniaturki powstałe na podstawie Hetalii. Będzie to zbiór mroczniejszych opowieści, którymi chcę pokazać piękno najciemniejszych odcieni szarości.