Bazen diller lal olur, tüm bilinenler bir sır olarak kalır. Geçmiş ise tozlu bir sandığa kaldırılarak her şey unutulur. Ya kalpler? Kalpten geçenleri de bu tozlu sandıkta unutmak mümkün müydü? ~ Kalpte yeri olmayanın gönülde yeri olur muydu hiç? Olmazdı... Olamazdı. Olmamıştı da. Ama anlatamadım, dinletemedim... Kendi sevdası uğruna benim sevdamı yok saydı. Bana bu gelinliğini giydirirken bir kefenden farkı olmadığını bile bile kabullendi. Sevda bu muydu? ~ Benim sevdam kimine göre hastalık, kimine göre saplantılı. En candan olanlarım bile karşımda bu sevdadan vazgeçmem için direttiler. Hep atladıkları bir şey vardı. Gönle gem vurulmuyordu. Bir ömür onun başka bir adama sevdalı olduğunu bilerek gönlümde bir gül yarası vardı artık.

Bazen kadere inanmak gerekir. Bazı şeyleri düşünmektense kadere razı olmak en iyisidir belki de. Hayatı fazlasıyla hafife alan, uçlarda yaşamayı seven yirmi yaşında bir genç kızdı Funda. Hayatı fazlasıyla ciddiye alan, planlı ve düzenli yaşamayı seven otuz yaşında bir adamdı Doğan. Ve kader yine oyununu oynamış böylesine birbirinden uzak iki insanın hayatlarını bağlamıştı. Peki, bu hayatta onları neler bekliyordu?

Kalbini aşka, sevgiye, mutluluğa, en önemlisi de yaşamaya kapatmış bir adam ve kendi mazbut dünyasından bir anda alınarak, ışıltılı bir hayata mahkum edilen genç bir kadın. Dıştan peri masallarına özendiren, gerçekte ise nefretle bezenmiş bir hayat... Ömer Atay, yıllar önce kalbini aşka dair her şeye kapatmıştı. Sevgi, aşk, mutluluk gibi duygular onun için birer basit kelime halini alırken, sadece iş odaklı yaşamından ve süre gelen hayatından oldukça memnun bir adamdı. Ta ki dedesinin ani ölümü ile kendini bir anda istemediği bir evliliğin içinde bulana kadar. Buket Say, kendi halinde yaşayan sessiz, sakin bir genç kızdı. Hayat onun için ailesinden ve sakinlikten ibaretti. Bir gün, evine gelen iki adamla tüm hayatı bir anda değişmiş, kendini ait olmadığı bir evde ve ait olmadığı bir toplumun içinde bulmuştu. Bir adamın güç ve sevgi arasındaki bocalayışı... Bir kadının gurur ve sevgi arasındaki imtihanı... İki gönülde filizlenen sevgi... Gurur ve gücü yok etmeye yeter miydi?

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

Bu kitap, gelecekte yaşanabilecek gerçeğe dayalı ihtimaller üzerine araştırılarak kurgulanmıştır. ----------------- Onlar, karanlığa doğdular... Onlar, hissizliğe doğdular... Ve onlar, renksizliğe doğdular... Hissedemeyen insanlar nasıl âşık olurlar? Dokunmanın verdiği heyecanı bilmeden... Peki ya renkleri göremeyenler, güzelliğin ne demek olduğunu nasıl bilirler? Âşık olduğu insanın göz rengini bile bilmezken...

TÜM BÖLÜMLERİYLE SİZLERLE TAMAMLANDI

2. KİTABIN YAZIMINA ŞİMDİLİK ARA VERDİM. TEKRAR BAŞLADIĞIMDA DUYURU YAPARIM. Bir gece vakti küçük bir bebek ormana bırakıldı. Ölsün diye götürüldüğü orman ona kıyamadı. Mavi gözleri safirler kadar parlak, Kızıl saçları alev alev yanacaktı. Eşsiz bir güzellikti onun ki, Kem gözlerden uzakta. Bir gece vakti kaybedildi varlığı, Ta ki aşk bulana dek kalbini... Astasya kızıl bir düştü, büyülü ormanda saklı...

Başına gelen şey onun için cezaların en saçması, en mantıksızıydı... Üniversiteye bile sırf dedesinin zorunlu koyduğu bölümü okumak için gitmişti ama şimdi ondan bunu meslek olarak yapması bekleniyordu... Hemde koskoca şirket başkanlığı dururken... Okumuş okuyabileceğiniz en masum, en derin öğretmen- öğrenci ilişkisine var mısınız? O zaman Kemal Arasoğlu ve biricik Damla'sının aşkını okumaya başlayın derim... O aşktan kaçmaya karar verdiğinde, aşk onu en olmayacak yerde köşeye sıkıştıracaktı...

Hayatın kötüye kullandığı çocukların hikayesi.

-Bana aşık olabilir misin? -Asla. -Ben de öyle düşünmüştüm, sevgilim. Sanırım ben de sana 'asla' aşık olmayacağım. -...