"Sen benimsin" dedi yüzüme bakarak. "Hayır ben senin değilim!" diye direttim. "Farkında mısın Masal on dakika sonra nikah masasına oturacağız. Seni hiç bir güç elimden almaz!" Güçlü, yakışklı bir mafya babası aşık olursa neler olur? Dünyayı onun için yakmaya hazır mı? Zorla evlendiği kız onu sevecek mi? Yoksa kız kendi sevdasının peşinden mi gidecek? Bütün bunların cevabı bu kitapta

Karşımdaki adamın bakışları ruhsuzdu. Taş kalpli ve duygusuzdu. Hareketleri sert ve umursamazdı. Tolgay Parçak Ruhumu öldüren ve zindanına hapis eden adamın ta kendisiydi. Kapak Tasarımı: silakosay

Gelinlik biraz zorlasa da hızlı adımlarla koşuyordum.Gizlice kaçmıştım ve onların kaçtığımı anlmadan benim biran önce kaybolmam lazımdı.Ana yola gelince direk bir arabanın önüne atladım. Araba durdu.. Siyah bir arabaydı. Arabanın kapısı açıldı. Ve inen kişi.. -Öğretmenim.. -Afra!

#Gençkızedebiyatında 32 25.06.2018 Yer altında adını duyurmuş karanlık bir adam ve kalbini saflıkla kaplamış bir kız. Her şey beklenmedik anda olur ya. İste karanlıkta hiç beklemediği bir anda gözünü kamaştıran beyazlıkla karşılaştı. İlk tedirgin oldu. Ama bu karanlıktı korkmazdı hiçbir şeyden. Gözlerini kamaştıran o beyazlığı istiyordu sadece. Ve istediğini aldı. Ama beyazlık alışamadı karanlığa. Korktu kaçmak istedi. Ama engel oldu karanlık. Beyaz'da alışmaya çalıştı. Çalıstıkça ona karıştı ve Artık o saf beyazlığı kalmamıştı. Oda siyaha kapılıyordu *** "Ben seninle evlenmeyeceğim" "Evleneceksin!" "Evlenmeyeceğim" "Evlenmek zorundasın" "Evlenmek zorunda değilim" "Zorundasın. Eğer benimle evlenmezsen o çok sevdiğin aileni öldürürüm"

Mafyalar arasında ki bir anlaşmaya kurban gitmiş bir kız Derya Haznedar henüz 17 yaşında . Yapılan anlaşmadan bile haberi olmayan bir erkek Deniz Tekelioğlu . -- Genç kadın sinirden ayakkabılarını bile giymeyi unutmuştu .. Gecenin korkunç heybetinin karşısında korkmamak için adını soyadını tekrar ediyordu Derya Haznedar .. Derya Haznedar Vücudu artık soğuya karşı koyamayacak duruma gelmişti ayakları ise kanamaktan parçalanmak üzereydi .. Son bir güçle kendisini dövüş kulübüne atmıştı ve hızlıca ringe çıkıp meydan okurcasına yere tükürmüştü . Etrafında ki insanların şaşkın bakışları iki dakika içinde kaybolmuş ve karşısına çoktan bir rakip çıkarmışlardı bile . Genç kadın yumruklarını konuşturmaya başlamıştı bile .. Maç başlayalı daha beş dakika bile olmamasına rağmen rakibinin ayakta duracak hali yoktu . Genç kadın gülümsemişti çünkü rakibi artık bir ölüydü ve son iki hamlesini yaptı . Son gücüyle göğüs kafesindeki kemikleri kırmıştı ve diğer yumruğuyla rakibine güzel bir beyin sarsıntısı yaşatmıştı ve ring kanlar içinde kalmıştı . Genç kadın tüm çaresizliğini , tükenmişliğini , kimsesizliğini ve tüm duygularını bu ringde bırakıp ucube ve duygusuz bir kız olacağına yemin ettikten sonra .. Yumruklarını son kez sıktı ve ölü olan rakibine son kez yumruklarını geçirdi ve son gücüyle bağırdı . KEMAL HAZNEDARR ! -Hikayeden alıntı-

"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.

Ellerdeki kartlar açıldığında: Seçim yapma sırası gelmişti. Karşılıksız sevdiğin mi? Yoksa seni seven mi?