{YENİ BÖLÜM UZUN SÜRE GELMEYECEK..} Öpüşmek gerçekten bu kadar güzel miydi? Yoksa içinde o olduğu için mi böyle hissediyordum?

"Olurda tutunacak bir dalın kalmassa ben hep kırdığın yerdeyim"

Kalbimin kuruduğunu hissediyordum. Bunun sebebi bacağımı keserek zorla aldığı kanım değildi. O benliğimi almış, mantığımı kaybetmeme sebep olmuştu. Dünya Güneş'e nasıl ihtiyaç duyuyorsa, bende ona öyle muhtaçtım. Yokluğu sonum demekti. Varlığıysa ölüm. ××civcivim bu hikaye tamemen sana özel^^