"Kimseye güvenim kalmadı benim." dedi kuru bir sesle. "Yanından gitmem için mi söylüyorsun bunu bana?" Sesimi onunki kadar ifadesiz tutmaya çalışmıştım ancak boğazıma oturan yumru buna engel olmuştu. "Yanımda kalman için söylüyorum." diye itiraf ettiğinde sesi acı çekiyormuş gibi çıktı. Yıkılmaz Doğu Keskin'i ilk defa yıkılırken görüyordum.

Kız daha O'nu unutamazken, onun acısını yutamazken onun sinir krizleri geçirmesini sağlayan bir farklı cins daha.. Ve sonlarını da kimse bilmiyor. *** "Bana sen mi çarpacaktın?" Sırıttığında bunun ukalaca bir 'evet' olduğunu anladım. "Ya sırf döl israfısın Aras. Defol şurdan." Yüzünü yapmacık bir şekilde asıp konuşmaya başladı. "Kendimi sana affettirmeme izin vermeyeck misin?" Dilimi şaklattım.