Koşuyordu nefesi kesilecek kadar hızlı adımlarla... Nasıl olabilirdi ki bu? diye geçirdi icindeki en acımasız sesle. Niye girmisti ki hayatına onun? Niye bu kötülüğü ona yapmıştı? Şimdi ne yapiyordu sevdigi adam? Üzülüyor muydu ona? acıyor muydu yoksa? Ya da gülüyor muydu ? Biraz duraksadı gözyaşlarının her biri hızlıca yanaklarindan süzülerken. NEDEN BEN! diye haykirdi yüreğinde Evet aldatılmıstı kandırılmıştı o da birçok kız gibi ama bişey vardı içini kemiren ve tutamadi yüreğinde. " Evet siz hiç aldatilmadiniz mi ? Bende aldatildim iste! " dedi gökyüzüne avazı çıktığı kadar bağırarak. Gözyaşları rüzgara meydan okurcasina daha hızlı akarken son nefesiyle bir kez daha haykırdı ... AMA BİR ERKEKLE ?!!! Ne olacaktı şimdi ? Kainat olayın neresinde buna da şükür diyecekti? Nasıl anlamadı olan biteni? Şimdi hicbirsey eskisi gibi olmayacaktı. Ve bu içindeki seste neydi böyle yiyip bitiren onu mu dinliyecekti ki kalan ömründe ?

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...