Koşuyordu nefesi kesilecek kadar hızlı adımlarla... Nasıl olabilirdi ki bu? diye geçirdi icindeki en acımasız sesle. Niye girmisti ki hayatına onun? Niye bu kötülüğü ona yapmıştı? Şimdi ne yapiyordu sevdigi adam? Üzülüyor muydu ona? acıyor muydu yoksa? Ya da gülüyor muydu ? Biraz duraksadı gözyaşlarının her biri hız...
Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...