Annemin saç rengini değiştirir gibi sevgili değiştirmesinden mütevvellit, zilyonuncu kez elimde bavulumla babama postalanmıştım. Bundan önceki okullarımda yaşamış olduğum uyum sorunum ve kabarık disiplin cezalarım yüzümden hiçbir devlet okulu beni kabul etmeyince babam çareyi Ankara'nın uzak ucundaki benim gibi proble...
Aslında her şey ana rahmine düştüğüm o kara günden itibaren başladı. Dokuz ay on dört günü doldurduktan sonra ebenin; '' Hadi artık! Doğacaksan doğ gari doğmayacaksan doğacaklar var ! '' demesine bir anlık gaflet ve delaletle cevap vermeye çalışınca fırlayarak gelmişim bu yalan dünyaya. İçeriden bakınca ne gördüysem...
Fabrikadan üretim hatası ile çıkmış çamaşır makinası gibiydim. Kazanı kurtarsam tambur kireç tutuyor, kireci temizlesem kayış kopuyordu. GERÇEK HAYAT HİKAYESİDİR.
Öleceğiniz günü öğrenseniz ne yapardınız? Ne kadar gününüz kaldığını ,kalbinizin kaç kere daha atabileceğini ortalama alacağınız nefes sayısını... Ben öğrenmiştim kaç günüm kaldığını Kaç nefesim olduğunu Şimdi geriye kalan tek şey elimdeki kalp kırıklarımdı...
Önümdeki şüpheli son sürat koşarken ve beni çıkmaz sokağa çekmişken ne düşünüyordum bilemiyorum. Gece karanlığında görüşüne güvendiğim keskin gözlerim ve silahımda kalan tek kurşunumdan başka sahip olduğum hiç bir şey yoktu. Keşke o anonsa cevap vermek yerine kafama yorganı çekmeyi tercih etmiş olsam diyordum. Keşk...
Yıllar önce bir kaza sonucu kısa bir süre sevgili olduğunuz ve yaka silktiğiniz adam ,hayatınızın aşkı ile evleneceğiniz anda nikahı bassa ve sizi sırtlayıp nikah masasından kaçırsa?Üstüne üstlük siz kapıdan kovsanız o bacadan girse? Jülide hayatının orta yerine atom bombası misali düşen bu adamla başa çıkabilecekmiyd...
