AV, EPHESUS YAYINLARI aracılığıyla raflarda! * Zamanın çok öncesinden gelen bir savaş ve tüm bunlardan habersiz bir genç kız... Annabelle Jefferson, Hiddenfield kasabasına adımını attığı an bir şeylerin yolunda olmadığını biliyordu. Fakat bu kadar akıl almaz olayların tam ortasına düşeceğini asla tahmin edemezdi. Ağaçların arasındaki tapınağın anlatılmamış hikâyesi, kanlı bir tarih ve aydınlık ile karanlığın bitmek bilmez çatışması... Tüm bunların ortasında Annabelle'i, karşısına çıkan tehlikelerden koruyan ama rengini asla belli etmeyen bir genç adam: Jay Sullivan. Peki ya Annabelle'i, Jay'den kim koruyacaktı? Kendi avına âşık olan bir avcı, Yok edecek mi avını hiç düşünmeden? Ya da Koruyabilecek mi onu kendisinden? * #1 in Fantastik

Aşk...1 kelime 3 harf. 'Ee bunu zaten biliyoruz'diyenleri duyar gibiyim. Evet kesinlikle haklısınız.Aşk'ın bir kelimeden ve üç harften oluştuğunu biliyorsunuz.Ama kesinlikle bilmediğiniz birşey var; SİZ AŞK'I BİLMİYORSUNUZ..! Bildiğinizi sanıyorsunuz.Bunu Toprak'ın Yağmur'a olan aşkını okudukça anlayacak,anladıkça da bildiklerinizi unutacaksınız... Yağmur'un inatla,tüm saflığı ve temizliği ile yağdığı,Toprak'ın ise Yağmur'a beden olmaktan asla kaçınmadığı,onu sarmaladıkça içine hapsettiği ve Yağmur'un içinde kaybolurken etrafa armağan ettiği o aşkın kokusunu duymak ister misiniz bu sayfalarda? Öyleyse Bildiğiniz Tüm Besmelesiz Aşk'ları unutup,güzel bir Besmele çekerek başlayın Aşk'ı okumaya,yaşamaya,duymaya ve hissetmeye. Aşkı birde Toprak ve Yağmur'dan dinleyelim mi? Öyleyse Aşk kokan bu sayfalara; HAYDİ BİSMİLLAH.. 7 KASIM 2015-Yayın Tarihi

Kadın ölümdü, Adam ise ölü. • • • NOT: Olaylar ve kişiler tamamen hayal ürünü olup bir distopya kaleme alınmıştır. Olayların gerçek olaylarla bağlantısı sadece benzerlik olabilir. Siyasi ögeler içermektedir, rahatsız olacaklara duyurulur. • • • Diğer hikayelerim: • Son • İntihara Meyilli Koyunlar • Hadi Gittik! • Tilt •Matruşka Soykırımı (Yan Kitap)

Bundan asırlar önce, bir maden kazası sonucunda yeraltındaki işçiler nefes almakla kendi kanında boğulmak arasındaki ince çizgide yürüyorken keşfettikleri uçsuz bucaksız arazi onlar için bir umut ışığı oldu. Bu şansı en iyi şekilde değerlendirerek orayı kimsenin adını dahi duymadığı, yerin metrelerce altındaki bir şehir haline getirdiler. Groundiam adını verdikleri şehirde herkes mutluydu. İnsanlar yeryüzündeki gibi bencil değildi ve iyi yetiştirilmişlerdi. Ancak, bu sevgi dolu insanların kalbine bir şey serpiştirmeyi ulaşmak için çabalayan sadece tek bir kişi vardı; Melanie. Melanie ta ki gizemli adamla tanışana kadar kendisini diğer herkesten farklı sanıyordu. Oysa vatan haini olan başkalarının da olduğunu öğrendiğinde her şey değişecekti. Ve Melanie ''yukarıdaki'' dünyadan bahsetmenin bile yasak olduğu şehirde, gökyüzünü bir kez olsun görebilmek için her şeyi göze almaya hazırdı.

"Ben öbürleri gibi değilim," dedi Joce ona doğru tehditkar adamlarla yaklaşırken, Jane titriyordu ama bu soğuktan değildi, çocuk ürkütücü görünüyordu sadece. "Sorgusuz sualsiz hiç tanımadığım birine yardım etmem." "O zaman etme," dedi Jane ifadesiz bir sesle. Çocuk, kızın sesini ikinci defa duyduğunda tepkisiz kalmıştı. Joce, birden kızın havlusunu çektiğinde Jane engel olamadı ve ıslak elbisesiyle kaldı. Elbisesi vücuduna yapışmıştı, ince beyaz kumaşından dolayı teni bile görünüyor olabilirdi. "Kimse burada böyle bir elbise giymez. Çok pahalı olduğu her halinden belli," sonra gözlerini kıstı, "sen nereden geldin?" "Cennetten," dedi Jane çocukla dalga geçercesine, "ben bir meleğim." Ama dalga geçme fikri iyi bir fikir olmayabilirdi. Joce kızmış gibi kızın dirseğinden tuttu ve kendine çekti. "O zaman kanatların nerede küçük melek?" Jane, her an korkudan bayılabilirmiş gibi hissediyordu. Karşısındaki çocuğun ölümcül bir güzelliği vardı. Kızarken, sinirlenirken bile tapılasıydı. "Düşerken kırıldılar," dedi Jane titrek bir sesle.

1800'lerin İngiltere'sinde asi, güçlü ama kalacak yeri olmayan bir kızın, İngiltere'nin en çapkın, en sevilen ve en tasasız Marki'si ile karşılaşmasından ortaya neler çıkar dersiniz?

'Bir yanda kül olmuş kalbiyle bir adam, diğer yanda kendi varlığından haberi olmayan bir kadın.' Deniz hayatımın aşkı dediği kadın tarafından düğününe bir hafta kala kendisine ihanet ettiğini öğrenir. Ruhu karanlığa gömülen genç adamın artık hayattan bir beklentisi kalmamıştır. Nihal genç bir doktor adayıdır. Arkadaşlarının zoruyla gittiği kafede yakışıklı bir adamdan hoşlanması hayatın ona garip bir tesadüfü olmuştur. "Neden kabul ettin. Para için mi?" Tabi böyle düşünecekti aklına başka ne gelecekti ki. Deniz yüzüme nefretle bakıyordu. "Sen bu kadar ucuz musun?" "Asla" demişti kalbim. Sadece senin beni sevmeni istiyorum. "Senin sandığın gibi değil ama seni buna inandıracağımı sanmıyorum." "Senin aldığın bu kararla hayatı sana zindan edeceğim. Gözümde parayla tutulmuş bir kadından farkın yok." Deniz hayatının aşkını unutup yeni bir hayata başlayabilecek miydi? Babasının kendi adına aldığı bu karar onu karanlıktan aydınlığa tekrar çıkarabilecek miydi? Nihal ise genç adamın bu tutumuna karşın onu kendisine aşık edebilecek miydi? "Naber sıska! Bugün doğum gününmüş. Yeni yaşının sana şans ve mutluluk getirmesi dileğiyle. O mutluluğun içinde ben de olurum umarım. Seni tanıdıkça içinden farklı farklı insancıklar çıkıyor. Seni ilk gördüğümdeki adam umursamaz havalı ve kendini beğenen bir tipti. O gün dönüp yüzümüze bile bakmamıştın. Nereden bilebilirdim ki bu kadar yaralı olacağını. Dış görünüşünün altına sakladığın onca duyguyu.

(SATIŞTA) O an, bana döndü ama yüzü yoktu. Şaşkınlıkla ona baktığımda gözlerimi kıstım, korkudan nefes alamıyordum. Başında bir pelerin olduğunu ve o yüzden yüzünü sakladığını anladığımda derin bir nefes alabildim ama korkum hâlâ geçmemişti. Ve sonra konuştu. "Gelmişsin," dedi korkunç bir sesle. "Seni arıyor." Sonra garip bir şey oldu, havalandı ve üstümden uçarken bana saldırdı. Bir el ateş sesi duyduğum zaman bilincimi kaybettim. 28 Ağustos 2014

Tesadüflerin kadere dönüşme hikayesi.. An gelir Yağmurda ıslanmaktan nefret edersin ama onunlayken eğlenceli hale gelir An gelir Sessizliğini onun huzurlu sesi bozar ve bitmeyen bir muhabbet başlar An gelir Üzüntünüz onunla buruk bir sevince dönüşür An gelir Yalnız sokaklar onun kokusu ile dolar An gelir Karanlığın ağırlığı onunla aydınlanır An gelir Sevgiyi ,aşkı onda tanırsın An gelir Sadece bir gülüşü sana dünyaları verir An gelir İşte aradığım huzur dersin Şiir @Beyzanur82'e aittir..

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...