Część druga opowiadania; „ZŁAMALIŚMY ZASADY". Nie miałam pojęcia czy sobie bez Ciebie poradzę. Nie miałam pojęcia czy nie umrę z tęsknoty po Twoim odejściu. Nie miałam pojęcia gdzie jesteś i co robisz. Nie miałam pojęcia czy jesteś szczęśliwy. Nie miałam pojęcia czy jeszcze o mnie pamiętasz. Nie miałam pojęcia czy jeszcze mnie kochasz i czy w ogóle żyjesz. Nie byłam pewna prawie niczego. Ale wiedziałam jedno: kochałam Cię na tyle mocno, że pozwoliłam Ci odejść. [Fikcja literacka: placówki, miejsca oraz ich położenia geograficzne nie pokrywające się z informacjami rzeczywistymi]

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!

...aby wszystko nabrało głębszego znaczenia.

... bo czasem samo słowo nie wystarcza. #Wattys2016

Osiemnastoletnia Lanore McQueen wracając do domu, zauważa grupkę chłopaków malujących graffiti na budynku domu dziecka. Ponieważ jej matka jest tam dyrektorką, dziewczyna zgłasza sprawę na policję. W ten sposób zaczyna się konflikt między nią a jednym z wandali - Aronem Baileyem. Chłopak szczerze ją znienawidził i zrobi wszystko, żeby zapłaciła za to, co zrobiła. Dodatkowo wkrótce okazuje się, że będą mieszkali po sąsiedzku, więc Aron ma pole do popisu. Aron dowiaduje się, że Lanore jest zakochana w jego kuzynie Christopherze Bensonie. Postanawia wykorzystać ten fakt. Chce, aby dziewczyna wyznała Christopherowi uczucia, mając nadzieję, że to ją upokorzy. *22.12.15 - nr 4 #Dla nastolatków *27.04.2020 - nr 1 #dojrzewanie *Wszelkie prawa są zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora jest zabronione. Książka wydana w wydawnictwie Niezwykłym

...bo nic nie jest do końca oczywiste. . Nie jest to ff, a zbieżność osób lub nazwisk jest zupełnie przypadkowa.

.

I nikt do tej pory nie zauważał tej siedemnastoletniej dziewczyny w jasnoróżowym swetrze, siedzącej w ławce podczas pierwszego tygodnia szkoły, oprócz pewnego młodego nauczyciela geografii.

Czasem tak jest, że osoba poznana przypadkiem staje się dla nas najważniejszym elementem życia. Ale co zrobić, żeby zapewnić jej bezpieczeństwo? Lub co ważniejsze, czy ta druga osoba chce zostać uratowana? Jeremy White jest spokojnym nastolatkiem, który nie może długo zagrzać miejsca w jednym mieście ze względu na pracę swojego ojca. Jego życie zmienia się o 180 stopni, gdy poznaje śliczną Rebeccę Jules.

Hej, mam na imię Jules i mam 16 lat. Jestem zwyczajną dziewczyną, niebrzydką i nie za ładną. Nuda, co nie? A gdybym powiedziała, że mam pewien dar, a raczej przekleństwo: potrafię widzieć, kiedy i jak ktoś umrze? Już ciekawiej, prawda? Teraz myślicie, że z takim darem powinno się ratować świat. Nic bardziej mylnego, kiedyś próbowałam, ale jeśli w dzisiejszych czasach powiesz komuś, że umrze i żeby na siebie uważał, weźmie cię za wariata, a jeśli incydenty się powtórzą, po prostu bez słowa zamkną cię w psychiatryku. *** Okładka wykonana przez cudowną @ClaudiaVictoria13