HAYAT'A VUSLAT KALA, Şiir Kitabının devamıdır "Bu şehir neler gördü, bir tek seninle beni yanyana göremedi" Selim Tuncay

Kütüphaneden çıkmıştım. Bir çocuk gördüm, gittim ve yanına oturdum. ''Ne yapıyorsun dostum'' dedim. Üzerimdeki mey kokusundan rahatsız olmuştu ki, yüzünü ekşitti. Bozuntuya vermedim. Büyüyünce anlayacaktı. ''Şairim ben'' dedim. Kokunun sebebini anlasın diye. Anlamadı. Büyüyünce anlayacaktı. ''O ne demek abi?'' diye sordu. Bozuntuya vermedim. Büyüyünce anlayacaktı. ''Yanından öylece geçip gittiğin meyhaneleri düşün çocuk. O meyhaneler ki, binlerce herifin hıçkırıklarını dinledi. Şimdi bir meyhaneye gidersen, sende şair olursun. Ki şarhoş olmamış bir şair varsa, bu ne yazık. Zira kadeh tutmasını bilmeyen bir elin, kalem tutmak ne haddine? Kadın bir edebiyat, kadın biraz da rakı. Bu yüzden, Kütüphane diyen bir şair, meyhaneyi kasteder.'' Çocuk beni anlamamıştı. Bozuntuya vermedim. Büyüyünce anlayacaktı. S.T/HAYATA VUSLAT KALA