Draco Malfoy? Pamiętam go. Ślizgon, ale tylko w teorii. Nie pasował do nich, był za słaby. Nazywali go też Śmierciożercą, ale tylko idioci, którzy go nie znali, czyli tak naprawdę cały świat. Znałam go trochę z innej strony. To oni wykorzystywali go i jego słabości. Był jedynie pionkiem w ich grze, marionetką podległą swym panom. Służył im, nawet myśląc, że występuje przeciw nim. Nie miał szans w tej nierównej walce. Pamiętam też jego rany po żyletce. Pamiętam nawet te chwile, w których zamykał drzwi, siadał na podłodze i płakał, pozwalając by łzy bezradności spływały po jego bladych policzkach. Pamiętam też jego ostatni uśmiech, gdy na mój widok lekko uniósł lewy kącik ust... Powtarzano mi, że najsłabsze ogniwa wygasają najszybciej. On był tego dowodem.

Jakie znaczenie w życiu człowieka ma przypadek i spełnione marzenia? Odpowiedź na to pytanie poznaje Hermiona Granger - główna bohaterka opowiadania. Wraca do Hogwartu jako dziewczyna, która nadal czuje ogromny żal po stracie wielu bliskich jej osób. Wszystko jednak wraca do normy, kiedy przypadkowo znajduje jedno z Legendarnych Miejsc w Hogwarcie. Z czasem udaje jej się dotrzeć do reszty z nich, dzięki czemu spełnia swoje najskrytsze marzenie. Tylko dlaczego przy każdym odkryciu towarzyszy jej... Draco Malfoy? Jaki sekret skrywa chłopak? I najważniejsze - czy pokocha go mimo wielu różnych uczuć goszczących w jej sercu? *** Historia publikowana również na accio-love-dramione.blogspot.com *** Beta: @VikiWiktoria

Expecto Patronum to zaklęcie bardzo dobrze znane wszystkim fanom sagi o Harrym Potterze. Jest to rodzaj tarczy oddzielającej czarodzieja od wszelkiego demonów przeszłości i wszelkiego smutku. Warto wiedzieć, że taką tarczą może być nie tylko efekt zaklęcia, ale również relacja łącząca dwie osoby, często o skrajnie różnych przekonaniach i charakterach. "- Nie podchodź do tego pesymistycznie - poprosiła go - Wiem, że łatwo mi mówić, bo nie jestem w twojej sytuacji, ale dobre nastawienie to podstawa. Poza tym, kiedy wrócisz do szkoły, będziesz miał blisko siebie przyjaciół i na pewno łatwiej będzie ci to jakoś przetrwać. - Przyjaciół - prychnął, z kpiącym uśmieszkiem - Wśród ludzi, którymi się otaczam, nie ma przyjaźni, rozumiesz? Nie jestem Potterem czy Weasleyem, którzy mogą zwierzyć się połowie Hogwartu i każdy chętnie ich wysłucha. - Hermiona z trudem powstrzymała się przed wykładem na temat, jak to bardzo Malfoy się myli. - Ja po prostu nie mam żadnej osoby, która mogłaby uchodzić za mojego przyjaciela... - i nagle przez głowę przemknęła mu pewna idiotyczna myśl. Spojrzał na Hermionę i bezczelnie pomyślał o niej, jako o kimś, kto mógłby się do niego zbliżyć. Na tę jedną chwilę przestała być irytującą przyjaciółką Pottera, a stała się... zupełnie inną dziewczyną." Opowiadanie NIE należy do mnie! Jego autorką jestwłaścicielka tego bloga, na którego serdecznie zapraszam: http://expecto-patronum-dramione.blogspot.com

moje pierwsze dramione, ma troszkę niedociągnięć, ale jestem z niego naprawdę dumna 27.04.2017r. - #35 w Fanfiction! 😍 Rozpoczęcie: 04.05.2016r. Zakończenie: 03.03.2017r.

Kiedy dla miłości zmieniasz swoje dotychczasowe życie, a wszystko wokół zaczyna się sypać tylko jedna osoba jest w stanie to naprawić. 2🏷#dracomalfoy-17.10.2021 1🏷#chemia-29.10.2019 1🏷#idealna-17.08.2019 1🏷#ślizgon-14.04.2020 1🏷#gryfon-14.04.2020 1🏷#bal-14.04.2020 1🏷#puchonka-14.04.2020

Wystarczył jeden Twój dotyk. Ruch. Uśmiech. Spojrzenie. To wystarczyło. Zawsze wystarczało, bym zakochiwał się w Tobie od nowa. A jeśli mnie zostawisz... Będę bał się wszystkiego.

Miłość to siła niszcząca. Przychodzi, kiedy najmniej się tego spodziewamy i urządza nasze życie po swojemu. Szepta nam piękne słowa i buduje zaufanie, kryjąc prawdziwe oblicze za niewyraźną maską fałszywych uczuć. Mówią, że miłość jest rzeczą boską, a może wcale nie ma żadnego Boga w tych wielkich białych chmurach nad nami. Miłość to manipulacja. Miłość sprawia, że wszyscy jesteśmy tylko kłamcami, złodziejami i mordercami. Wmawiamy, że kochamy, kradniemy czyjeś serca, a na samym końcu zabijamy. Z zimą krwią i bez niczyjej pomocy. Zabijamy niczemu winne serca, tylko dlatego, że nikt wcześniej nie nauczył nas kochać. Miłość to wojna, w której żadne z nas nie chciało uczestniczyć. Lucey od zawsze unikała problemów. Trzymała się na uboczu i szła własnymi ścieżkami. Życie szaraka jej nie przeszkadzało, można wręcz powiedzieć, że w tym czuła się najpewniej. Niestety, kłopoty znalazły do niej drogę same, dokładnie pod postacią wysokiego blondyna, który za cel obrał sobie uwiedzenie jej w sześć miesięcy. Praca bierze udział w konkursie literackim "Splątane nici" organizowanym przez @glnozyce ________________________ Wszelkie podobieństwo do innych opowiadań jest czysto przypadkowe :) +Pierwsze rozdziały pod koniec książki ulegną korekcie :)

- Nie, nigdzie nie wychodzę - powiedziałam a on w tym samym czasie przerzucił mnie przez ramię i zaczął wynosić w nieznanym mi kierunku Zaczęłam cała go obijać pięściami i próbować jakoś się wydostać - O nie nie nie. Nigdzie nie uciekniesz, możesz wić się ile chcesz a i tak cię nie wypuszczę - na te jego słowa poddałam się - No widzisz i odrazu czy nie wygodniej- prychnęłam na jego słowa - Jak tylko mnie postawisz na nogi, to ci obiję tą przystojną buźkę! - krzyknęłam, dopiero teraz zdałam sobie sprawę z tego co powiedziałam, czy ja jego buzie na serio nazwałam przystojną? Ugh.. czasami serio powinnam pomyśleć zanim coś powiem - Czy ty moją buzie nazwałaś przystojną? - widziałam jego uśmiech - Chciałbyś, prędzej nazwałabym cię największym dupkiem jakiego spotkałam w całym moim życiu niż przystojnym - on na to tylko prychnął i postawił mnie do pionu - Na co się tak gapisz? Nie widziałeś nigdy dziewczyny w szlafroku ? - spytałam, na co on tylko zbliżył się do mnie i wyszeptał do mnie na ucho - bardziej mnie zastanawia co masz pod szlafrokiem - dupek celowo dał nacisk na „pod" - no to przykro mi, bo się nie dowiesz - zrobiłam wredny uśmiech i planowałam wrócić do domu, ale jak wspominałam to był tylko plan bo oczywiście pan doskonały złapał mnie za nadgarstek, tym samym wpychając do swojego samochodu - i gdzie ty masz zamiar mnie zabrać tak wyglądającą ? - zapytałam z kpiną, na co on tylko spojrzał się na mnie z chytrym uśmieszkiem. O nie, ja dobrze znam ten uśmieszek Czy dwie zupełnie inne, skrajne osoby połączy wspólny los? Dowiecie się tego czytając Naughty Boy!! Serdecznie wszystkich zapraszam! W opowiadaniu mogą pojawić się błędy ortograficzne, za które szczerze przepraszam. To moje pierwsze opowiadanie :)

Mroczne miasta, zbrodnie i namiętność. Ostre narzędzia, które zabijają i pozbawiają tchu. Kto rozwiąże te tajemnice? Zanim będzie za późno.... (c) H-yuna 2015

-Wejdź na tą cholerną wagę!- wykrzyknął -Ale Zayn, przecież wszystko gra... - odpowiedziałam cicho -Gówno mnie to obchodzi Chan... Obiecałaś. Wejdziesz czy sam mam cie na niej postawić. - W takim razie ty pokaż mi swoje blizny.-powiedziałam skruszona. Popatrzył na mnie tym swoim smutnym wzrokiem.. - Dlaczego tak na tym ci zależy, na mojej wadze i czy wszystko ze mną gra? - zapytałam. - Bo chce zobaczyć co ze sobą zrobiłaś jak mnie przy tobie nie było. Zapadła cisza i jedynie co było słychać w jej pokoju to dźwięk uderzenia jej łez o podłogę. Dziewczyna chcę niegrzecznego chłopca, dlatego aby on tylko dla niej był grzeczny. Chłopak chcę grzecznej dziewczyny, aby ta ,tylko dla niego była niegrzeczna. ................. Okładkę wykonała @FantasyLara