To nie jest książka. To zbiór recenzji opowiadań, które osobiście zostały przez nas przeczytane. Znajdą się tu historie, które nam się podobają i są naszym zdaniem godne polecenia, bo jedną z rzeczy, które łączą nas wszystkie jest zamiłowanie do ciągłego czytania czegoś nowego. Bo czytając możesz być w innym świecie, w świecie idealnym. Nie _BooksReviews_ @Oliwia__01 @Sasza_-_ #2 Reviews!!! |29.07.2019

Część druga opowiadania; „ZŁAMALIŚMY ZASADY". Nie miałam pojęcia czy sobie bez Ciebie poradzę. Nie miałam pojęcia czy nie umrę z tęsknoty po Twoim odejściu. Nie miałam pojęcia gdzie jesteś i co robisz. Nie miałam pojęcia czy jesteś szczęśliwy. Nie miałam pojęcia czy jeszcze o mnie pamiętasz. Nie miałam pojęcia czy jeszcze mnie kochasz i czy w ogóle żyjesz. Nie byłam pewna prawie niczego. Ale wiedziałam jedno: kochałam Cię na tyle mocno, że pozwoliłam Ci odejść. [Fikcja literacka: placówki, miejsca oraz ich położenia geograficzne nie pokrywające się z informacjami rzeczywistymi]

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!

2022: Ta książka jest dla mnie powodem do wstydu i codziennie walczę ze sobą by jej nie usunąć. Bardzo proszę nie sugerować się liczbami, książka była pisana w 2013 roku i absolutnie nie jest nic warta. Bardzo dziękuję za wasze wsparcie i to, że było to aż tak popularne, będę to wspominała chyba do końca życia haha. Dla osób nowych - komentarze są zbędne. Byłabym wdzięczna gdybyście przestali nabijać liczby. Wchodzicie na własną odpowiedzialność! Rose jest sierotą. To cicha myszka, która boi się ludzi i nie ma do nich zaufania. Pewnego dnia pod wpływem impulsu, pomaga nieznajomemu w dość specyficzny, ale też jedyby możliwy sposób. Niestety ON jest niebezpieczny i wywróci jej życie do góry nogami. Dopiero później dziewczyna przekona się, że : Nie powinna mu pomagać

Pobudka kopciuszku. Bal się skończył. Znów jesteś NIKIM ~×~ Pewnie nigdy nie dostanę nagrody Nobla, raczej nie trafi mnie piorun, nie odkryję Atlantydy, prawdopodobnie nie dojdę też na koniec tęczy, a tym bardziej nie znajdę tam garnca ze złotem, chociaż osobiście wolałabym czekoladę... Tak samo, nigdy nie pozbędę się wspomnień. Szczerze, nie wiem, czy to dobrze czy źle. Czas pokaże. On zawsze prędzej czy później odsłania prawdę, prawdę bolesną której często się boimy. Tylko, że przed nią nie ma ucieczki, a świadomość zmierzenia się ze swoimi wyborami nie zawsze jest satysfakcjonująca. Alex ©Sasza_-_ 2015