Gazetecilik son sınıf öğrencisi Gün Aksa Alatan'ın hayatı, emniyet müdürü babasının suç örgütü liderinin peşine düşmesiyle büyük bir çıkmaza dönüşür. 'Katil insandı, suç şeytana kaldı.' Varlığı öğrenilen örgüt liderinin oğlunun çıkagelişi düzeni değiştirir. Dosyalar açılır, kader baştan yazılır. Genç kız, bir sergide karşılaştığı adamla, onun da dahil olduğu kör bir karanlığın içine çekilir. Yalanlar, seçimler, şüpheler ve biçilen roller... karanlıkta vaat edilir. Peki, karanlığın ömrü ne kadardır? •

Başka bir evrende hamile olarak uyanan Rozelin'in hikayesi...✨️

•ANLAŞMALI EVLİLİK •ABİMİN ARKADAŞI •SMUT •ROMANTİK •YAŞ FARKI (7) •ÇOCUKLUK AŞKI MAİT'in infazcı ajanı Zehir, Ailesi trajik bir şekilde katledildiğinde henüz yedi yaşındaydı. Travmatik geçmişiyle birlikte, tadını almak için sabırsızlandığı intikamı en sadık dostlarıydı artık. Ettiği bozulmaz yeminle Zehir olarak yeniden doğmuş, sırlarıyla yüreğine bir kale inşa etmişti. Kan dökmez, ardında hiç iz bırakmadağı zehirleriyle imzasını atardı. Onu gerçek adıyla, Damian King olarak tanıyan insanlar, bir gün zehrinin hedefi olmamak için yalnızca dualara ve onun merhametine sığınabilirdi. Etrafına dev bir kale inşa ettiği kalbinin kapıları ise bir zamanlar yalnızca tek bir isim için açılmıştı. En yakın arkadaşının kız kardeşiydi o... Yasaktı. Fakat yıllar sonra Küçük Gölge'si hayatına tekrar girdiğinde, hiçbir şey planladığı gibi gitmeyecekti. Kapılarına dayanan anlaşmalı bir evlilik küle dönmüş ateşi harlamak için yeterli bir kıvılcımdı. Üstelik kâğıda atılan imzalar, Zehir için yalnızca bir anlaşma olmaktan çok, bozulması imkânsız bir başka yemindi. April (Nisan) Jones. Neşeli bir ruhun, çarpıcı bir güzellikle harmanlandığı kıvrak zekâsıyla kusursuz bir genç kadındı. Bir gördüğünü asla unutmayan fotografik hafızası, onun hem laneti hem de lütfuydu. MAİT başkanının kızı olmak ona ayrıcalıklı bir hayatın kapılarını açmış olsa da tüm yaşamı boyunca hissettiği eksik parçalar ona bir türlü huzur vermiyordu. Sadece tek bir isim ona kendini tamamlanmış hissettirme gücüne sahipti... Hayranlık duyarak büyüdüğü, umutsuzca âşık olduğu Zehir... Onu tanıdığında henüz çok küçüktü. Teşkilatın göz bebeği, abisi Steve'in en yakın arkadaşı ve sağ koluydu o... Fakat Nisan, Zehir için daima küçük bir gölgeydi. Yasaktı. Kırılan kalbiyle ülkeyi terk edip altı sene sonra tekr

. Genç kadın kocasının güneşten yanmış omuzlarına değdirdi ellerini, kaşlarını çatarak kendine bakan adamdan çekiniyor ve hatta korkuyordu. Mizacı sertti, mizacı epey sertti. Feride, gerçekten sinirli mi yoksa sakin mi anlayamıyordu bazen. Evliliğin ilk günleri komşuya gideceğim bile diyememişti bu yüzden. Hâlâ daha çekinceleri vardı elbet; kocasının sınırlarını kestiremiyor, nerede duracağını bilemiyordu. "Gülüm," dedi Rıfat, gecenin sessizliği yırtılmasın diye sessizce konuşurken. Habersiz olduğu düşünceleri yıkmak ister gibi dudağının bir kenarı yukarıya kıvrıldı. Haylaz bir gülüş olduğunu sezdi Feride. Ama ne çare, saniyeler içinde yanağı dişlenmiş ve ince bir sızıyla baş başa kalmıştı. Kadınlığında artık hissedemediği el yüzünden morali kaybolmuştu. "Ya Rıfat. Acıdı ama." Küskünce konuşup gözlerini kaçırmıştı kocasından. Ey nazlı yar, diye geçirdi içinden adam. Koynuna beni alacak kadar kadın, küsüp gidecek kadar çocuksun. Elde avuçta nasıl durur nasıl tutulursun.

Dilhun kitabında geçen Karan ve Mavi'nin hikayesidir. Bu kitabı anlamak için diğerini okumanıza gerek yoktur. Kırdığın kalbin vebaliyle yaşar, Seni bir daha kalbine almayacağı gerçeğiyle ölürsün. Unutma; Gitmek, ihanet etmektir. Gitmek, seni aslında sevmedim demektir. Gitmek, sana adanmış bir kalbin içine acımasızca tükürmektir. Ve gitmek, En çok sen demektir. Yayınlama tarihi: 14.02.2024

Buse, ıssız bir yolda karşılaştığı uzun boylu simsiyah gömleğinin içinde muhteşem gözüken adamın sert bakışlarının onu etkilemesini istemiyordu. Hem de ilk konuşmalarında azarlanmayı beklemiyordu. Adama sana ne demek istese de onun yardımına ihtiyacı olduğunu biliyordu. Yine de kendini tutamamıştı. İlk temasında hissettiği duyguları unutmalıydı. Cenkay, kendini sorgularken karşılaştığı kadına önyargılı davranmak istememişti. Ancak bir ceza avukatı olarak geçmişte yaşadıkları yüzünden temkinli olmuştu. Kadını bıraktıktan sonra kadına olan tavırlarına kızsa en doğrusu bu demişti. Merve, üç yıl boyunca platonik sevdiği adamın onu hiçbir zaman fark etmeyeceğini bilerek uzaktan sevmeye devam ediyordu. Öyle bir an gelmişti ki konuşmaya bile cesaret edemediği adamla ilk görüştükleri gece birlikte olmuştu. Bu yaşına dek edindiği bütün değerleri çiğnediği için pişmandı. Birkaç saatlik mutluluk sevdiği adamın onu kovmasıyla sonlanmıştı. Onu kovan adamı değil ama kendini asla affetmeyecekti. Tüm suç iradesiz davranan kendindeydi. Ali Buğra, Merve'nin onu sevdiğini anladı. Annesinden kaynaklı asla evlilik düşünmüyordu. Ancak Merve'nin masumluğu onu etkiliyordu. O geçinemeyen aileleri boşamasıyla ünlü aileden zengin bir avukattı. Onun için iyi yürekli masum kadın yoktu. İstekleri için bütün iğrençlikleri yapacak kadınlar vardı. Hayatının en güzel sevişmesinden sonra duyduğu iki kelimeyle asla bırakmayı düşünmediği kadını nasıl kovduğunu anlamadı. Beş dakika geçmeden pişman olmuştu. Ama son pişmanlık fayda etmiyordu. Cenkay&Buse ve Ali Buğra&Merve çiftlerimizin zorlu aşklarını okumaya ne dersiniz? Wattpad'te bu isim ile yayınlanan ilk ve tek hikayedir... Kopyalama yada çalınma durumunda adlı mercilere başvurup yasal işlem başlatılacaktır....

Yetişkin okurlar için uygundur! Nüzhet Yalıyar, başarılı bir iş kadınıdır. Hayattan tek bir isteği kalmıştır ama o istek onun için imkansız gibi görünmeye başlamıştır. Yanıbaşında duran, tanıdığını sandığı ama aslında tanımadığı, abisinin yakın arkadaşının o isteğe çözüm olabileceği aklının ucundan geçmez. Çünkü ikili arasında bir gerilim hakimdir ama o gerilimin onları daha da yakınlaştırdığını hiç beklemedikleri bir anda keşfedeceklerdir. Anlaşmalı evlilik içerir. Lütfen sana böyle sahip olayım Nüzhet. Buna ihtiyacım var." Ses tonu öyle tahrik ediciydi ki düşünmeden evet dedim. Ailesinin evindeyken yaptığımız konuşma aklıma geldi. 'Ah Nüzhet bu kalçaların gözümün önünde gidip gelmesini görmek isterim. Daha sert Saruhan daha fazla Saruhan demeni duymak isterim. Var gücümle bu isteğini yerine getirip içini doldururum, bu harika kalçalarını... Böyle tokatlarım ve senin nefesini kesip beni daha da fazla istemi sağlarım. İşte kendini böyle bana bastırırsın kalçanı bana doğru itersin ve Nüzhet seni mahveden o gizli yerlerine ulaşıp zevkin doruklarına taşırım. Sadece kendini bana teslim et...' Kendimi sana teslim ediyorum," diye mırıldandım sanki tekrardan konuşmuşuz gibi.

*Yaş farkı içerir. *Köy kurgusudur. *2000 li yıllarda olaylar gelişmektedir *Yetişkin içerikli sahneler mevcuttur. Cevher & Baran ~~~~~ " Seni ne kadar çok sevdiğimi bir bilsen... Şu kalbim dile gelip bendeki yerini bir anlatsa..."tekrar öpüp devam ettim sözlerime. "İnan şaşırırdın, bir kadın sevdiği adamı nasıl her şeyin üstünde tutar diye. Sevdiğinin yanında hayatı bile gözünde nasıl değersiz kalır diye." Hafif gülümseyip dudaklarını alnıma bastırdı. O bana gülene kadar gülüşüne bu kadar muhtaç olduğumu bilmiyordum. " Senin gibi güzel sözlerle anlatamıyorum ben sevgimi. Ama..."elimi göğsüne yöneltip tam kalbinin üzerine koydu. "... hisset be güzelim." ~~~~~~~

Bedenini öne doğru büktü ve koyu kahvelerini kısarak dudaklarını büyük bir yavaşlıkla alnıma dokundurdu. Tam da o anda midemin aniden kasıldığını hissettim. "Eğer benden istediğin gerçekten buysa, abin olurum." Sarfettiği sözler ile kulaklarımda bir uğultu ve hemen ardından boğazımda bir yanma meydana geldi. Onu göğüsünden tutup kendimden uzaklaştırmak ve bu yakınlığın gereksiz olduğunu savunmak istedim ancak dudakları temasını kesmeden ve onu itmemden gram etkilenmeden sürtünerek burnumun ucuna kadar indi. "İhtiyaç duyduğunda, baban olurum." Dudakları burnuma küçük bir baskı uygulayarak kısa süreliğine tenimden ayrılırken çok geçmeden sıcak dudaklarının varlığını yanan yanaklarımda hissettim. Göğüsümde binbir çabayla canlı tutmak için çabaladığım, özenle sakladığım o minik kuşun kanatlarını delicesine çırptığına şahit oldum. Yutkunuşlarım arttı. Nefes alış verişlerim hızlandı. Dudaklarını aralayıp kısa bir nefes aldığı esnada burnunu bir kedi misali usulca yanağıma sürttü. "Sığınmak isteğinde, liman olurum." Ilık nefesini sertçe dışarı bırakarak aralık dudaklarımın arasından içeri sızmasını sağlarken kollarının arasında titredim. "Korktuğunda, kalkan olurum." Dudakları temasını kesmeden bir yol izlercesine dudaklarımı es geçip çeneme ilerledi ve bir sonraki durağında yumuşak bir baskıyla çeneme yaslandı. "Ne olmamı, neyin olmamı istiyorsan o olurum." Başını aşağıya eğmeden hemen önce bakışlarını gözlerime çevirerek yüz ifademi dikkatle inceledi. Rahatsız olup olmadığımı kontrol ediyor olmalıydı. Değildim. Biraz garip hisler içindeydim ancak bu senelerdir hissettiğim huzursuzluk, rahatsızlık ya da korku hislerine hiçte benzemiyordu. "İhtiyacına, isteğine göre şekillenirim ama bu durum kocan olduğum gerçeğini değiştirmez."