Karanlık boşlukta sallanan ruhumla sevdim seni Korlaşan kalbime, sonsuz çoraklara inat, Yıldızlar yağdırdın karanlığıma. Paramparça ruhumu birleştirecek kadar kor ateştin yüreğimde Bense sevgine sığınamayacak kadar korkak, Aşkına inanmayacak kadar aptal, Sevgimi söyleyemeyecek kadar bencil, Karanlıktan bir adım ötedeki aydınlığa çıkamayacak kadar güvensizdim. Öyle bir işledin ki karanlığıma Sabah kovdum gitmedin Öğlen, akşam, yatsı kovdum gitmedin Ezan vakitlerindeki sevdiğim huzur gibiydin içimde, Her şeyi kapattım artık bir sen kaldın geriye...

Geminin tek kaptanı olur gerisi mürettebattır . Kalbinde tek sahibi olur gerisi teferruattır.