Żyć... Być... Istnieć... Czy trwać? Zlepek myśli błądzących po mojej głowie. Przemyślenia dotyczące spraw na ziemi, momentu śmierci i ludzkich emocji. Zawiłe słowa świadczące o mojej nienawiści do świata i osób niszczących społeczeństwo. #30 w poezji 07.08.2016 #25 w poezji 10.08.2016 #7 w poezji 18.08.2016 #6 w poezji 31.08.2016 #4 w poezji 03.09.2016

Jest to seria, w której udostępniać będę teksty, cytaty i przysłowia moich ( i nie tylko) nauczycieli. ZAPRASZAM SERDECZNIE!

"Nie ma między nami takiej przestrzeni Bym mogła nas zamknąć i razem coś przeżyć." 2016

Z początku; to pierwsze "zwykłe wolne wiersze", które zacząłem publikować. Po części przemyślenia i spojrzenie na dany temat. Z dłuższym czasem malowały pewien obraz, słowa zaczęły zmieniać się w piękniejszy kształt - styl, który przerodził się w coś więcej niż tylko "zwykłe i wolne". Pisane z uczuć, z najmniejszej chwili; wędrownika, który doznaje cenne wartości jak też ich utratę oraz znacznie więcej.. #1 w poezji 2016.08.15 Jeju ;'O #2 w poezji 2016.08.05 #3 w poezji 2016.07.31

Zbiór pseudowierszy pseudopoety #2 miejsce w poezji (24.03.16) Jakim cudem ten szit miał takie powodzenie

Autor Umarły, to jednak nie do końca umarły autor. Wciąż żyje, oddycha zatrutym kłamstwem powietrzem i twardo stąpa po już dawno zniszczałej ziemi. Osoba anonimowa, nie lubiąca rozgłosu i zbyt dużej ilości adoratorów. Dla niej absorbowanie kogoś, to rodzaj kary za grzechy. Nie znosząca ingerowania w jej poczynania i kochająca kogoś ze wzajemnością. Pisząca nieustanie swoje życie, przepłakując kartki, plamiąc tuszem z długopisu. Nie chcąca żyć podług czyiś poglądów. Nie mogąca zrozumieć, jak to się stało, że jest teraz tutaj i może wszystko. Tracąca stale wiarę w ludzi osoba, która jest tak samo szara i zatruta jak cały ten świat. Wypalona jak świeca. Bo czasem trudno jest wstać i spojrzeć prawdzie w oczy. Czasem łatwiej jest to napisać, napisać jednym zdaniem lub opowiadaniem. Czasem łatwiej jest po prostu odejść od kogoś w ciszy, niż w armagedonie. Czasem bywa i tak, że łatwiej... nie... nigdy nie jest łatwiej. Zawsze znajdzie się mała górka, której ona nie będzie wstanie przejść... przejść sama... Zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie podrzucał jej pod nogi kłody. Łatwy jest świat, gdy wszystko jest różowe. Czasem życie w skórze osoby, która boi się siebie, jest trudne. Doznała czegoś, czego nikt doznać nie chciał, a zarazem przeżył to choć raz. Każdy to poczuł, agonalna samotność, emocjonalny dołek, choroby, które stwarza własny umysł. Tylko jedna rzecz, jedna mała... najmniejsza... Potrafi podnieść, bo czymże byłby świat bez krzywdzącej, a zarazem pięknej miłości?

Kilka pojedynczych wierszy mojego autorstwa. Niektore moga byc bez polskich znakow gdyz czasem przyplyw natchnienia nachodzi mnie w dziwnych miejscach, wiec pisac moge jedynie przy pomocy telefonu... posiadajacego dziwna klawiature...

Wiersze pisane na metaforycznych skrzydłach natchnienia. (Pisane podczas depresyjnych lat gimnazjum, pozdrawiam)

Liryka prosta w słowach jest już prawie gotowa dziś przyszłam poglądy moje wam przedstawić proszę przeczytać, jakiś ślad po sobie zostawić Wiersze o uczuciach, miłości, przyjaźni,zdradzie, o nadziei i nie tylko ( wszystkie utwory są mojego autorstwa) "Wiersze" - Poezja*4 miejsce z dnia 03.04* Zapraszam !!!

Historia, będąca krótkimi przemyśleniami, natchnieniami. Jeśli masz w sobie choć szczyptę człowieczeństwa, przyszło Ci kiedyś do głowy, jak to jest... Jak to jest być innym człowiekiem. Poznać jego spojrzenie na świat. Zapraszam Cię do mojej historii. Miej odrobinę odwagi. Pozwól, żebym ujęła Twoją dłoń i poprowadziła Cię przez blaski i mroki mojego umysłu. W tej historii nie będzie happy endu. Będzie rzeczywistość. Moja rzeczywistość. Dostrzegana przeze mnie soczewkami nadzei, wiary, troski i tęsknoty. Gdyby nie to, już dawno popadłabym w urwisko nieogarnionej desperacji. Najwyższe miejsce w rankingu: #67 miejsce (13.01.2016) #61 miejsce (16.01.2016) #54 miejsce (17.01.2016) #9 miejsce (08.04.2018)