GW8013GH Gavina MacDougal güzelliği ve asiliği ile efsaneleşmiş asil bir İskoç leydisiydi. Tehlikeliydi, cesurdu ve en önemlisi mücadele etmekten asla vazgeçmezdi. Davranışları sonunda başını derde soktuğunda ağabeylerinin onun için düşündüğü ceza ise belliydi. En yakın zamanda evlenmek zorundaydı. Eğer hayatta en nefret ettiği adamla evlenmek zorunda olmasaydı bu cezanın onun için bir kurtuluş olduğunu düşünebilirdi. Ewan MacLeod ya da herkes tarafından bilinen ismiyle Atmaca; zeki ve cesur bir savaşçı olmasının yanı sıra tehlikeli derecede yakışıklı bir adamdı. Klanını sorunsuz şekilde yönetip düşmanları karşısında güçlü olmak için Gavina ile evlenmek zorundaydı. Seçtiği gelinin başına açacağı dertlerden habersiz, kendisine doğuracağı varislerin hayalini kuruyordu. Kadınları iyi tanırdı, onlarla arası her zaman iyiydi ve hayranlıklarını kazanmak konusunda uzmandı. Tabii Gavina tanıdığı hiçbir kadına benzemiyordu ve onu evlendiğine pişman etmeye sonuna kadar kararlıydı. İkisi için de büyük bir savaş başlamak üzereydi. 1315 senesinin İskoçya'sında birbirlerine düşman ve aynı zamanda muhtaç bir çiftin hikâyesi...

Yeniden başlamıyoruz, çünkü hiç bitmemişti. Her kara büyünün bir bedeli vardır. Alisa gözlerini yeni bir güne açtığında gerçek ailesi yanındadır ve Marduk gezegeninden haberi yoktur. Artık Karakuş değildir. Ailesi de öyle. Dahası hiç kimse bir şey bilmiyordur. Peki geçmişte tüm o yaşananlar Alisa'nın gördüğü uzun soluklu bir rüya mıdır ? Yoksa bu başka bir oyun mu ? Loya, Lilith ve dahası diğerlerine ne olmuştur ? Şimdi ekibin karşısında daha büyük bir düşman ve ekibin elinde de güçlü bir silah vardır. Bilinmemesi gereken bir silah... "Bu zamana kadar Mercanlar hep aranan soy oldu. Aynı zamanda korkulan. Şimdi artık Ateş var. Ateş soyu." Karakuş efsanesi devam ediyor. Serinin ikinci ve son kitabı : Ateş YT : 21 Mayıs 2021

Sakın unutma her şer de ya bir hayır vardır ya da BEN! Sevme beni. Ben, senin beni sevdiğin kadar Sevemem. Canın yanar yok olursun...

Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan tabular yıllar arasında kaybolurken hatırlamazdı evlat denen mahlukat kendi kurallarını. Bir gün bir ormanda veya bir çöp konteynırında göğsünde bir kurşun yarası, cildinde ufak tefek morarmayı bekleyen kızarıklık ve karın boşluğundaki bıçak darbeleri insanın hayatının bittiği değil başladığı yerdi. Hiç olmadı bir çatıda son alınan nefes olduğu zannedilen oksijen yeni bir güne bambaşka nedenler için uyanmak demekti. Ve bir adam için o başlangıç Hera Amine'nin berbat geçen günü ile karşı karşıya gelirdi. ---- Hera Amine & Aren Rollas

Bu kitap +18 yetişkin içeriğe sahiptir Kuma ve kadına şiddet aşağılama yoktur Dudaklarına kapanmadan hemen önce fısıldadı Mardin'in sahibi Yıldırım Aladağ. " Sen benimsin Cana sen bana aitsin" Herkesin çekindiği korktuğu Mardin'in sahibi Yıldırım Bey. Bir yaralı kadın Cana Ve onları bir araya getiren bir hata... +18 şiddet cinsellik küfür argo barındırır yetişkin içerik, küfür argo vb kelimeler var. ona göre okuyun kitabı.

Acımıyordu, evet anlamını bilmediği bir duygu vardı ama, kesinlikle acımıyordu. Gözlerini son kez kapattı ve hissetmek istedi, insan bu kadar duygusuz olabilirmiydi? Anlamını bilmediği duyguda kalbinde değil, beynindeydi zaten. Bu yüzden, düşünecek birşey yoktu. Gözlerini araladı kadın, herzamanki ateş parladı gözlerinde. Başka bir gözdeki bütün ateş sönerken. Yetişkin içerik!!! Şiddet içeren sahneler barındırır.

Parmak uçlarımda yükseldiğim yerde bir türlü amacıma ulaşamıyordum. Kahretsin niye kısa insanları düşünmezler ki. Son defa ha gayret Özde. Parmak uçlarında tekrar yükseldiğim de kalçamda hissettiğim sertlik ile uzanmış olduğum dolabın kulpunu tutuyordum. saçlarımdan alınan derin nefesle 'Karanfilim'im ne yapıyorsun' diye sordu. 'Mur-at. Bardak alacaktım' 'Çağırsaydın ya' diyerek boynumu öpmeye başlayan adam ile nefesim kalbim de sıkışmış donuk bir vaziyette bekliyordum. Heyecan tüm bedenimi ele geçirmiş saatler önce görmüş olduğu bedenime verdiği tepkiler aklıma ansızın düşüyor sonuç olarak da kızarmama neden oluyordu. Hissettiğim sertlik artmakla beraber resmen tezgaha mıhlanmış gibiydim. O kadar yakındı ki nefes alamıyordum gerçi onun olduğu ortamda hep nefesim kesiliyordu ya. Üzerimden uzanıp aldığı bardak ile 'Al kafanfil' 'teşe-kkür ederim' diye kekeleyerek arkamdan gitmesini umdum. Biraz daha orada kalırsan bayılacak ve saatlerce uyanamayacaktım. Elleri ağır hareketlerle saçlarımı okşadıktan sonra kendine döndürmesi ile heyecandan dolmuş gözlerim, kıpkırmızı olmuş yanaklarım ile tutmuş olduğu ellerime bakıyordum. Elleri çeneme gelip bakışlarımı ona çevirdiğinde önce boynunda ki çiziği gördüm. Tırnaklarımla parçalamıştım resmen. Utancım her geçen saniye artarken bakışlarımı kahvelere çevirdim. 'Yarım kalanı bitirelim' demesiyle elimdeki bardak büyük gürültü ile yerde paramparça olmuştu. Düşen bardak korkumdan mı yoksa ona çoktan teslim olan ruhumdan mı bilinmez ama kararımı vermiştim.............. .................................. Bir gece öncesi..... 'Ben karanfillerden nefret ederdim' deyip burnunu göğüs oluğuma sürtüp derin bir nefes aldı 'Şu kokun için kaç can aldım Karanfil. Mezarıma karanfiller ekilsin' ..................................... ÖZDE&MURAT ............................... Kurgu +18

"Kaç kadınla birlikte oldun bilmiyorum ama ben onlardan biri değilim tamam mı!" sinirden ağlıyordum,savaş sabır diler gibi yukarıya bakarken sakin olmaya çalışıyor gibiydi. "Ben seni hiçbir zaman aynı kefeye koymadım, ne tür şeyler düşünüyorsun bilmiyorum ama böyle şeyler düşünme derin" "Ben sadece buradan gitmek istiyorum" "İstemiyorsun"sakince fisildarken tüm gücümle bağırdım. "Ben bu kahrolası yerden gitmek istiyorum anladın mı?" Savaş bana biraz daha yaklaşırken yumruk attığı elini umursamayip kalbimin üzerine koydu. "Ne olursa olsun,ne yaparsan yap sen benden gidemezsin stajer" yumuşacık çıkan ses tonu beni daha çok kendine çekerken daha çok ağlamaya başladım. Elleri belimi sararken kafamı göğsüne koydum. Göz yaşlarim gömleğini islatmişken saçımı yavaşça okşadi. Her seferinde yelkenleri suya indiriyordum. Neden söz geçiremiyordum kalbime! Ne yapacaktım ben? Onsuz da olmuyordu onunla da olmuyordu. Belki de aşk dedikleri şey tam olarak buydu.

Ahsen yaşadığı hayattan feci derecede bunalmıştı . Üstelik sırf ailesi istedi diye sosyetenin azılı çapkınlarından Selim ile evlenmek üzereydi. Her şey ayarlanmıştı.Düğün yeri,konuk listesi,giyeceği gelinlik,yaşayacakları ev,balayında gidecekleri yer bile. Peki kızımız ne yaptı dersiniz? Düğünden bir önceki gece ardında bir mektup bırakarak gizlice kaçtı.Kiminle mi? Tabi ki çatlak arkadaşı Suzi'yle. Zaten o olmasaydı muhtemelen ertesi gün evleniyor olacaktı. Yeni bir hayat ve zorlu bir süreç onu bekliyordu.Ama umurunda mıydı peki ? - Kesinlikle hayır. Özgür olmanın düşüncesi bile onu delicesine mutlu etmeye yetmişti.

Bir adam........... Ersin kara yel......namı diyar (kara üsteğmen) Genç yakışıklı ulaşılması zor bir adam..... Aşka inanmayan ve kimseye asla güvenmeyen biri dengesizlikleri ve kahramanlıklarıyla genç kızların bir numaralı fenomeni haline gelmiş bir asker.ama hesaba katmadığı bir şey var! küçük bir kadın? hem aşkıyla, hem masumeyetiyle ve sadakatiyle saf ve bir o kadar güzel bir genç kız.... Acının,aşka döndüğü anlara şahit olmak ister misiniz? AŞK OYUNU oynamaya var mısınız peki? hadi gelin aşık bir kadın masumluyla oynadığı oyunu izleyelim..... Bir kadın...... Defne şen soyadı gibi şen...inatçı, güzel, anlaşılması zor ama herşeye rağmen mutlu olmayı birşekilde başaran bir işin o... "Ne sakar kızsın sen be bütün evi başımıza yıktı resmen" "Sende ne bağırıyorsun kulağımın dibinde düşürdüm elindekini iste... "Çattık yemin le çattık birden ona kadar say.... rahatla ersin sakil ol.. "Aaa deli galiba yazık yaa"