Oda çoktan dumanla kaplanmış görüşümü engelliyordu. Ciğerlerime hava çekmek için öksürüp hırlarken bir yandan da odadaki rafların arasında koşar adımlarla ilerleyip Brad'i arıyordum. Sonunda onu duvar boyunca uzanan dolabın dibine tünemiş bir şekilde buldum. Yanına eğilerek onu sarsmaya başladım ama kıpırdamıyordu bile. Canlı olduğunun tek belirtisi nefes alırken inip kalkan omuzlarıydı. "Brad!" Burada biraz daha kalırsam yanına da ben yığılacaktım. Kafamdaki bütün soruları bir kenara ittim, elimi çabuk tutmalıydım. Onu doğrultarak yüzüne vurmaya başladım. Uyanmalıydı. Tanımıyor olsam da onu burada bırakmazdım. Tüm vücudum yanıyor, durmaksızın öksürüyordum. Bilincimi kaybetmeden önce gördüğüm son şey Brad'in bağırarak burada ne aradığımı sormasıydı.

Babasını yaptığının bedelini ona ödetecektim.Babasının anneme yaptığıklarını bende ona yapacaktım.Belki babası kadar şerefsiz ve pisliğin teki değildim ama olacaktım intikamımı aldıktan sonra Babası gibi olucaktım. Belki o ölmeyecekti ama sürünecekti.Onun bir şansı olacaktı en azından.Annem gibi olmayacaktı. Herşeyi planlamıştı onu nasıl ve nerede tuzağa düşüreceğini gayet iyi biliyordu Ali. Selinse herşeyden habersizdi belkide içten gülebileceği son gün bugündü ama o hiçbirşey bilmiyordu.Öylesine saf ve güzeldi ki masallardan geldiğini söylerdi hep kız kardeşi Nazlı. Selin Babasının yaptığı şeyi dahi bilmezken kurbanı olacaktı bu oyunun.