Sətirlərdə ümid tap..

Neden birbirinize Ahretlik diyorsunuz dede? -Bu dünya muhabbet için çok kısa Cancağzım...

Biri mutlu biri mutsuz iki yaşam Hayatlarını birleştirecek bir şirket Ve karanlığın üzerine başlayan yolculuk Aileleri için beraber yol almaları ve Bütün kapıları beraber açmaları gerekiyor Bu karanlık onları büyük kıvılcımlar saçan Bir intikam ateşinin tam ortasına çıkarıyor Şimdilik mutluluk çok uzak Ama imkansız değil Küçükde olsa bir umut var Umutsuzluğun üzerine kurulmuş Bir parça umudun hikayesi...

Mucize 1. Bölüm Bu gün de verdi Allah rızkımızı, son bir müşteri daha gelse de mahalleye dönsem. Hele Sarıyer tarafıysa çiçek gibi olur , kahvede iki muhabbet sonra eve gider 2 kadeh rakıyı attım mı missss gibi olurum diye düşündü. Anneciğini yalnız bırakmak istemez en geç 9 da evde olurdu yıllardır. Gece çalışmayı hiç sevmiyordu. Aklı hep onda idi zaten, yaşını almış bir ayağı çukurda… Ama beni de hep düşünür merak eder, o hali ile hala kız bakar. Yaş gelmiş kırk bilmem kaça bitmişiz okeye dönüyoruz, hala vazgeçemedi. Yok valla mürüvvetimi görmeden öte tarafa gitmeyecek bu kadın diye düşündü, sonra da tövbe, tövbe diyerek kendine kızdı. -Aman Allah gecinden versin. dedi gülümseyerek… Bir nefes aldı cigarasından. Tam o esnada taksi durağının son birkaç aydır müdavimlerinden bey baba yaklaştı. Hah işte bu günün son kısmeti ama ilk defa taksisine binecekti, daha öncesinde hep başkaları götürürdü. İlginç bir amca her akşam farklı farklı yerlere gidermiş, demek beybabanın tanıdığı çok Acaba bu akşam bizi nereye götürecek diye düşündü… -Boş mu şoför bey -Buyrun efendim. Dedi kapıyı açtı. Her şoför kapıyı açmazdı müşteriye ama o bunu zevkle yapardı. Kontağı çevirdi ve - Ne tarafa efendim - Bostancı oğlum Offf diye içinden geçirdi. Taksim’den taaaa Bostancıya git oradan Sarıyer. Bu saatte de köprü evlere şenlik, kaplumbağa olsan daha hızlı gidersin, olmazmıydı şöyle Levent, Tarabya müşterisi. Neyse kısmet dedi… Gümüşsuyu’ na döndü Alman Konsolosluğu’na gelmeden başladı trafik. Arabanın içindeki sessizliği bey amca bozdu. - Hep böyle değimli bu trafik oğlum - Evet efendim, hep böyle olur İstanbul trafiği bu saatlerde. Bazen benzinciye çalışırız, durduğumuz yerde. Çocukluğumda başkaydı, sizin zamanınızı sormayayım bile kim bilir ne güzeldir.

Kısa,öz ve içten bir edayla..EYVALLAH...

"KARAMEL & SARI" Hayatına ellerinin çamuruyla giren, onu oyun arkadaşı, kız kardeşi ilan eden Sarı'sı vardı Ece'nin. Ağabeyi Oğuz sayesinde tanıdığı bu kirli sokak çocuğu, çocukluğunun şövalyesi, gençliğinin ise en büyük imtihanı olacaktı. 15'ine basıp günah defteri açıldığı an, ellerini, gözlerini, tebessümünü bile çekecekti Ece, Ali'den. "Ağabey" demek zorunda olduğu bu genç adam, Ece'nin en korkulu rüyası, en büyük günahıydı. Hiç bir erkek; Ali kadar tehlikeli değildi Ece'nin gözünde. Çünkü Ali haram olamayacak kadar yakın; helal olamayacak kadar uzaktı Ece'ye. (Düzenlenecek)

HERKES BAKSIN BİR :)

"Allah ismi elifle başlıyordu. Müslüman olmanın ilk şartı kelime-i şahadet de elifle başlıyordu. Efendimiz aleyhisselama getirdiğimiz salavat elifle başlıyordu. Euzu besmele elifle başlar. Allah'ın ilk emri,ilk ayeti İkra,elifle başlar. Kuran'ın başı Fatiha,elifle başlar. En değerlimiz namaza "Allah-u ekber" diyerek başlarız,o da elifle başlar. Aynı şekilde selam verirken de "Esselamü aleyküm ve rahmetullah" deriz,elifle başlar. Şükrederiz "Elhamdülillah" deriz,elifle başlar. İlk insan Hz.Adem'dir,ismi elifle başlamıştır. Yine Efendimiz miraçta Rabbimizle kelama tahhiyatla başlamıştır ve o da elifle başlar. Sonuç olarak elif bir felsefe oldu benim için.Elif gibi olmalıdır insan dimdik ama diklenmeden,gönlünde vavı taşıyarak."