Sır küplerini Pandora'nın kutusuna tıkmışlar. Kutuyu İstanbul'un göbeğine saklamışlar. Açılmasın diye küllemişler üstünü iyice. Develer tellallığı bırakalı çok olmuş. Pireler gayrı berber değil. Ninelerse derin uykularda. Biz buradayız amma yetmez mi? Geçmişin kör kuyularına balıklama dalışlar yapıyor bir kadın. Yüzdükçe yoğruluyor; pişmek vakti geldiğinde ateş oluyor. Hamlığı kalmıyor artık. Yanıyor. Yetmiyor küllerinden doğuyor. Kahin veya medyum der biri görse bilse yaptığını utanır bu savdan hemen. Bir Simurg o. Geçmiş, gelecek gölgelerin arasında lakin onun tam karşısında. * Yazar Notu Devam kurgusu olmakla birlikte, kalem amaca hizmet ederse şayet her yolcuya anlaşılır kılınacak bir kurmacayla birlikte olacaksınız.

Sessizlik bazen binlerce kelimeden çok daha fazla şey anlatır...

Aleda; adamın başının arkasına geçti. Ellerinden çıkan ışınlar bu kez tamamen ateş renginde ve çok daha yoğundu. Beş saniye sonra zavallı inlemeye başlamıştı. Aleda'ın zihninde; kafanın; dümdüz edilmeden önceki beyin kıvrımları canlanıyordu. Işınlar; milim milim aynı labirentleri oluştururken derinlere indikçe, George Ball'in duyduğu acı artıyordu. Bir saatin sonunda adam, hiçbir canlının çıkaramayacağı şekilde çığlıklar atıyor ve ağlıyordu. Bilinci yerinde olmasına rağmen Aleda'a bırakması için tek söz söylemedi. İkinci saatin sonunda, çığlıklarının vahşiliğinden korkan, bahçedeki bekçi köpekleri bile, kuytu köşelere kaçmışlardı. Çocuklar büyük bir üzüntüyle, adamın ıstırabının bir an önce bitmesini dileyerek ellerini kulaklarına bastırmış, çaresizce bekliyorlardı. Nihayet haykırışlar bitmişti. George Ball'ın derin derin nefesler alarak huzurlu bir uykuya daldığını anlar anlamaz yerlerinden fırladılar. Aleda "bitti" dercesine elini salladı; son bir gayretle "tulumu çıkarın" diye fısıldadı. Titreyen bacaklarının taşıyamadığı vücudu yavaşça yere kayarken Kadim son anda yetişerek kucaklayıp kaldırdı.

Kitap eleştirileri,beğenilen kitapların yazarları ile isterlerse röportaj yapılır. Sadece kendi kitabınız olması gerekiyor herhangi bir arkadaşınızın da kitaplarını önerebilirsiniz. (Şu anda eleştiri isteği almıyorum.)

Yedi hazırlanıp geri döndüğünde ekrandaki masmavi gezegeni gördü. Olağan üstü güzellikteydi. Şaşkındı. Yutkundu. Uzun uzun özlemle baktı. -Bu bizim dünyamız değil mi efendim? -Evet bizim dünyamızın çok çok eski geçmişi. Yedi; bir çok soru sormak istiyor ama kendini tutuyordu. Gözleriyle görüp öğrenmek çok daha akılcı olacaktı. Gemi yavaş yavaş alçalarak düzlüğe indi. Çevre; orman ağaçlarıyla kaplıydı. Yükseklerde kalın bir kar tabakası olduğu görülüyordu. Yedi; yüzünü ekrana yapıştırdı. Aydınlık öylesine fazlaydı ki inanamadı. Atmosferdeyken; kitaplarda gördüğü resimler gibi olduğunu düşünüp önemsememişti ama içinde olmak tüylerini diken diken etmişti.