''Dilşad Atmaca, nam-ı diğer Jackal bizde her yerde seni arıyorduk'' O kimliğin cebimde ne işi vardı? Lanet olsun bu nasıl bir tuzak. Şaşkınca adama baktıktan sonra kendimi toparlayıp cevap verdim. ''Hey hey dur bakalım, ben o bahsettiğin kişi değilim, benim adım Rüya Taçhan o benim kimliğim değil.Ben de polisim.Anlıyor musunuz? Polisim ben ve bu bir tuzak.'' ''Rüya Taçhan mı? Şu meşhur Ankara polis mi?'' ''Aynen öyle, hemen şu kollarımı bırakın.''

1800'lerin İngilteresinde ailesinin intikamını almak için erkek kılığında orduya giren bir kız... Zengin ve soylu amcasının tüm itirazlarına rağmen komutan olmuş sert mizaçlı yakışıklı bir lord... Sen intikamını almaya çalışırken ya aşk senden intikamını alırsa?

Dikkat! Bildiklerinize benzemez... Uçuk, kaçık ve komik bir TARİHİ AŞK HİKAYESİ okumaya hazır olun! Hayallerindeki dük ile hiç de hayal etmediği biçimde karşılaşan Suzi, olağan güzelliğinin yanında olağanüstü inadı, ehlileştirilemeyen vahşiliği, sivri dili ve komik kişiliği ile tüm ezberleri bozmaya geliyor... Esas adam Simon yani bildiğiniz 'dük hazretleri'ne gelince... Biliyoruz, biliyoruz... Aklına koyduğunu elde etmeye alışmış genç, yakışıklı, zengin ve otoriter bir dük olması Simon hakkında tahmin ettikleriniz. Peki ya en çılgın hayallerinizde bile olmayacak türden tahmin edemediklerinize ne demeli? * "Ben elimden geleni yapıyorum ama bu kadın bir cellat kadar acımasız. Kendi keyifle çayını yudumlarken beni saatlerce yürütebilir ve yine de memnun olmaz. Popoma takmış durumda..." "Victoria!" Mathilda onun sözünü sert bir biçimde kesti. "Bir leydi bu tarz kelimeler kullanmaz!" Tori sabrı taşmış bir biçimde ellerini beline koyup kaşlarını çattı. "Neden leydilerin poposu yok mu?" * Olağanüstü bir kurguya hazır olmak için ise yapabileceğinizi hiçbir şey yok! Keyifle okuyun!

Kendim için de bir mezar kazdım... Her şey bittiğinde;huzurla,sonsuz uykuya dalacağım. Bazen ölüm sonsuz mutluluktur... Hikayenin Telif Hakkı Saklıdır.

Topuklarımdan çıkan ses harabede yankılanırken kulağıma gelen tehlikeli bağırışla duraksadım. ''SEZA!'' Arkamı dönüp Ömer'in yüzüne baktım. Ömer'in yüzünde hayal kırıklığı karışmış öfke vardı. Bu bakışları çok iyi biliyordum. Sessizce fısıldadım. ''Hass*ktir!''. Öğrenmişti... Artık her şeyi biliyordu... Yapmam gereken tek şeyi yaptım.. Kaçmak.. Kaçabildiğim yere kadar... Okuyacağınız hikaye tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur. Hikayenin Tüm Hakları Saklıdır

Hepsini Öldür Bir İntikam Hikayesidir

BERDEL -Düşünsene Mizgin seni Şanlıurfa kadar sevdiğimi; Çıldırırsın!- Duyduklarından sonra genç kadının dudaklarından dökülenler sonları olmuş gibiydi. -Ez qurbanete bıvım Şanlıurfa- (Kurban olurum sana Şanlıurfa!)

"Yardım et Çağla! Aslının abisi Istanbula gelmiş. Herif eliyle koyduğu gibi buldu beni, seni göremeyince de kudurdu." "Tamam sakin ol. İş çıkışı-" "Bekleyemem Çağla. Topuğuma sıkar bu adam. Leşimi kanalizasyondan toplarsın, ben sana söyleyeyim." Denizin telaşlı sesine karşılık Çağla da heyecan yapmıştı. "Tamam adresi mesaj at, geleceğim." Çağla telefonu kapatır kapatmaz masasından kalktı ve Gökçenin masasına ilerledi. "Gökçe abla benim çıkmam lazım." Gökçe sanki çok zor durumda kalacakmış gibi yüzünü buruşturdu. "Ama nasıl olur Çağlacığım? Katılman gereken toplantı da vardı?" "Deniz beyle konuşup izin alsam?" Çağla Denizin odasına yöneldiğinde Gökçe sandalyesinden fırlayıp Çağlanın koluna girdi ve dışarıya doğru itekledi. "Yok Çağlacığım! Madem acelen var, çık sen. Ben söylerim Deniz beye. Zaten ikinci iş günün, sesini çıkarmaz." Çağlayı asansöre bindirdikten sora geri dönen Gökçe başını odasından çıkartmış Denizle karşılaştı. "Gitti mi?" "Gitti Deniz bey." ★★★ İyi okumalar ;)