(CHAT MD SERIES) An invisible girl. A popular boy. And the exchange of messages between them. # Epistolary | Young Adult | Romance

Goodbyes. Hellos. A persistent girl. A troublesome guy. A crazy love. And the exchange of messages between them. Helga Lastimosa's story | 2nd installment of Chat MD Series

A girl, hoping. A boy, waiting. Unsent messages. Unsaid thoughts. Unanswered love. Pretentions. And all the unwelcomed feelings in between. Jeric Teodoro's story. 3rd Installment of Chat MD Series.

A love found. A love lost. A love denied. An awaited chance to love again. ----- Harry Lastimosa's story. Epistolary | Trolls

Portia Cecilia Ignacio is a model daughter. Siya na ang mahal na mahal ang kanyang mga magulang. Gagawin niya ang lahat para lang sa ikakasaya ng pamilya. She would climb mountains and swim vast oceans just for the happiness of her beloved parents and family. Pero minsan, sa sobra sobrang pagmamahal sa ibang tao, nakakaligtaan na ang pagmamahal sa sarili. Is it really worth it? She shouldn't ask right? It's family! But then... how could one person make her doubt her decisions? Is it really worth the sacrifice? To give all of her? To give everything? To give up everything? All for what she's been hoping for since time immemorial?

Lulubog, lilitaw--ganyan ang feelings ni Diane Christine para kay Jesuah. Pero paano kung sa isang iglap ay malaman niyang mahal din siya nito? Aamin na ba siya o patuloy pa rin niyang ililihim ang tunay na nadarama? *** "If there are no telltale signs of feelings, is it really there?" May feelings pero hindi sigurado. May kaba pero lumilipas. May kilig pero hindi lagi. May gusto pero may disgusto. May first love ba na madaling itago? I know what things I like and why I like them. Siya lang ang hindi talaga 'ko sigurado... kung bakit parang gusto ko. *** I've had relationships. Good ones. Bad ones. Natapos nang hindi ko alam kung ano ang kulang o ano ang mali. Sabi nila, minsan sa katitingin sa malayo kaya hindi nakikita agad na nasa malapit lang ang hinahanap natin. I don't know if that's really the case with Jesuah Hernandez. Sobrang lapit niya. Sobra-sobra. Siya ang first crush ko. Hindi sigurado kung siya ang first love. 'Yong feelings ko sa kanya, lumilitaw at nawawala. Parang hindi rin gano'n kalalim. Pero may kaba kapag nagkakalapit kami. Nagagalit ako kapag nagkaka-girlfriend siya. Hindi sigurado kaya lahat ng iniisip, nararamdaman, at selos ko, ako lang ang nakaaalam. Lahat, patago. Lahat, pasikreto. It's not love if there are no sure signs, right? Or is it? STATUS: Published under Bliss Books

No plot twists or whirlwind romance like in the books. Such is the fate of a side character like Mimi, who neither has a face, body, brains nor background worth boasting about. But what if she realizes that you don't need to be extraordinary to be loved? That perhaps, she's just clueless all along? *** "It's not love unless we say it." - Mimi No boyfriend since birth. No crush since birth (maliban sa fictional characters, kaya counted ba 'yon?). No ka-MU since birth. Food is life. Wattpader. K-drama addict. Kpopper. Maliit lang ang mundo ko. Kaunti lang din ang tao: Sina Yanyan at Iya. Sina Mama, Papa, at Kuya. At si Warren na rin pala. Karamihan sa mga kilala ko, problemado sa pagiging single o sa love life nila. Mas problemado ako sa taghiyawat ko at sa lapad ko sa camcorder tuwing may projects. Saka, sa mga third party sa Wattpad stories na binabasa ko. Dapat mawala na ang mga 'yon para magkatuluyan na ang mga bida. Pero minsan, kapag nalulungkot ako, kapag nag-iisip ako nang malalim, at kapag kasama ko si Warren tapos nakangiti siya... may something. Status: Published under Bliss Books

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.