"Artık ölmek kulağıma o kadar kötü gelmiyor." Onun on iki kuralı vardı. Hayatıma girdiğinde öğrendiğim o on iki kural. Gerçekleştirmek için oldukça az vaktimiz olmuştu. Ama tamamlayabilmiştik. Sanki tüm olacakları hissetmiş gibi hepsini tam zamanında bitirmiştik. Benim gerçekten hayatı tadımlamama vesile olacak on iki kuralı gerçekleştirdiğim gün kapadım gözlerimi. Bir daha da açamadım. Bu bir başlangıcın değil, sonlanışın hikayesi. Şimdi, sana nasıl öldüğümü anlatacağım.

(Tamamlandı) "Kendine iyi bak ölü adam. Ben öldürdüğün kız. " Acı bir sis misali sararken etrafımı Çekip al istedim beni oradan Bekledim, beklemenin anlamsızlığını fark edene kadar Gelmedin, acılar nam saldı yüreğimde Gelmedin, küçük bir kız öldü o sisin içinde. Wattys2018 kazananı. -24 Temmuz 2016 -14 Ağustos 2018 Bu isimle yayımlanan ilk hikaye.

İki sene boyunca, insancıl yanını uzaktan keşfettiği Tarık'a umutsuzca aşık olan Ela, bir gün kendisini ona fark ettirmeye kararlıdır. Ancak bu farkındalık, beraberinde bazı gerçekleri de ortaya dökecektir. Tarık'ın ve Ela'nın kaderi, inanması güç bir şekilde aynıdır. Bu, onların arasında garip bir bağ meydana getirecektir. İç dünyasında yaşayan Tarık ve Tarık'ın iç dünyasına sızmaya çalışan Ela, ileride neler yaşayacak? 28.06.2016 Wattpad üzerinde Çirkin Adamın Ütopyası ismiyle yayımlanan ilk hikayedir. 25.11.2017 tarihinde bitmiştir.

İnsanlık genlerde oluşan önlenemez bir mutasyon nedeniyle dört ülkeye ve dört kategoriye ayrılmıştır: Aquarium Firex Aura Earth Genlerdeki mutasyon insanların saç renklerini de etkilemiş ve her türün sembolü olmuştur. Fakat bu dört dünya devletinin bilmediği şey yeni bir türün, belki de eski insanoğlunun yeniden oluşmaya başladığıdır. Ailesi ile süper teknolojik bir sığınakta yaşayan ve bir su insanı olan Christopher sonunda yaşadığı kapalı hapishaneden kurtulacağını öğrenmiştir. Savaşı kazanmışlardır. Copyright © 2014 - All Rights Reserved

YAZMA GÜNLERİ MAYIS 2018 KAZANANI Eğer dünyada yaşamak için bir zaman seçebilseydim bu kesinlikle 90'lar olurdu. Kısa bir an, sadece çok kısa bir an normal bir çocuk gibi bisiklet sürdüğümü, kulağımda bir Walkman'la 90'ların hiti Back Street Boys'u dinlediğimi ve okuldan eve Voltron'un yeni bölümünü izlemek için gittiğimi düşündüm. İşte o zaman tüm sorumlulukları bir başkasına bırakıp, tehlikenin ve o göz açtırmayan dehşetin nasıl da geçip gittiğini görebilir miydim? O gün gelip çattığında, bizden başka kimse gökyüzündeki o dehşet verici gürültünün ve yoğun ışıkların sebebini bilmiyordu. Geldiklerinde Virminale bir beşik gibi sallanmaya, insanlar korkuyla evlerinden dışarı fırlamaya başladı. Birazdan Dünya istila edilecekti.

Bir zamanlar, en azından daha sağlıklı olduğum ve Sidney Lainer'e eski bir Wrangler'le bırakıldığım zamanlar hayatımın ne kadar değişebileceği hakkında hiçbir fikrim yoktu. Bana az limonlu vanilyalı dondurmanın tadındaki nahoşluğu, yükselen enflasyonun yaşattığı krizi ve annemin beni sevgiyle kucaklayışını göstermişlerdi. Beni güneşle ısıtmış, rüzgarla üşütmüşlerdi. Kulağımda What a Wonderful World çalmıştı ve gece sahilde yosunların kokusuyla uyumuştum. Bir zamanlar gördüğüm her şeyin keskin bir doğruluğu olduğuna inanırdım; Yürüdüğüm kaldırım taşının, pencereden akan damlanın, Mi Rancho kafenin ve Michael Jackson'un. Ta ki biri kulağıma dışarıdan getirdiği o altın kelimeleri fısıldayana dek. Bir zamanlar annemin narin kızıydım, şimdiyse bilenmiş sivri bir bıçağa dönmüştüm. İnandığım tek şeyse siyah saçlı ve oldukça soğuk bir çocuğun gözleriydi. "Sıraya oldukça rahat oturmuştu, bir dirseği sandalyesinin yaslanma kısmına dayalıydı. Boyu uzundu, oldukça uzun. Kumral saçları dağınıktı fakat yüzüyle bütün oluşturacak kadar da düzgün duruyordu. Çene hatları bir kayın ağacı kadar sertti. Düzgün ve az yağlı bir fiziği vardı, spor salonunda oldukça fazla vakit geçirmiş gibiydi. Üzerine bembeyaz bir tişört giymişti. Elini rahatça koyduğu sıranın üzerinde uçlu kalemini durmadan çeviriyor ve siyah gözleriyle doğrudan bana bakıyordu. Bakışları keskindi, beni rahatsız edecek ve içimi ürpertecek kadar."

Hazan, biricik annesi ile Maşuka Mahallesi'nde yaşıyor. Maşuka Mahallesi... Bir mahalle ne kadar sıcak olabilir? Dedikoducu, pardon... Halka bilgilendirme yapan bu kadar kokuşuk, pardon... Ponçik teyze varken? Gençler, ailelerine yardım için, mahallenin kafesinde çalışırken? Minik, masum aşklar doğarken... Herkes bu kadar samimi iken... Evet, son nokta. En fazla bu kadar sıcakkanlı bir mahalle olabilirdi... Satırları okurken, o mahallede oturmak istersiniz umarım♥️ Gelmek isterseniz, çekinmeyin gelin. Sizi kocaman kalplerimiz, çay, kola bardaklarımız ve çekirdek tabaklarımız ile bekliyor olacağız...♥️ Başlangıç tarihi: 30.04.2017

Tamamlandı. Geride Kalan: Bundan tam on iki yıl önce bir yaz günü, Geride Kalan: Yanına geldim ve iznin olmadan sana kalbimi açtım. Geride Kalan: Bana tek bir şey söyledin, kalbimi binlerce parçaya ayıran. Geride Kalan: Hatırlıyor musun? Hezaren: Ne söyledim? Geride Kalan: Gideceğim, dedin. Bir daha da gelmedin. ... Başlangıç Tarihi: 31 Mayıs 2019 Bitiş Tarihi: 15 Temuz 2019

Bilinmeyen bir şehre ait yıkık dökük evlerden birinde, eskimiş bir karyolanın altında, siyah kaplı bir defter yaşar...Üzerine yazılan bütün dilekleri gerçekleştirdiği halde, her defasında uğursuz bir nesne gibi fırlatılıp yalnızlığa mahkum edilen bir defterdir bu. Bir gün öylesine biri çıkar gelir uzaklardaki bir şehirden, siyah kaplı defteri sahiplenir ve üzerine şöyle yazar: "Bana hikayeler anlat, içinde mutluluklarım ve mutsuzluklarım, ümitlerim ve ümitsizliklerim olsun..." Ve böylelikle dilek defteri ömründe ilk kez dile gelir... ✽ Keşfedilmemiş Cevherler '15 En İyi Kısa Hikaye

Ne yazık... Seninle uzun bir ömür birlikte olmak uğruna çirkin bir kaktüs olmayı yeğlerdim.