James Potter nie powiedziałby, że jego nazwisko kojarzone było z chwałą czy dobrocią, a przynajmniej nie, odkąd jego matkę oskarżono o kilkukrotne spowodowanie śmierci, praktyki czarnomagiczne i zabójstwo z premedytacją dziennikarki Rity Skeeter. Choć nie udowodniono jej nigdy winy, nastolatek wielokrotnie widział szyderczy uśmiech malujący się na twarzy kobiety, ilekroć ktoś wspominał nierozwiązaną sprawę sprzed osiemnastu lat. Może to właśnie przez nią był właśnie taki. Niektórzy nazywali go draniem i pozerem, choć on sam określiłby się raczej mianem samotnika. A przynajmniej tak powinno być, zanim na jego drodze stanęła wyjątkowo niezdarna i wyraźnie nieogarniająca życia Puchonka. * //trzecia część serii LOVELY

Kiedy w Hogwarcie spadł tego roku pierwszy śnieg, Edith Beverley boleśnie przekonała się o tym, że nie warto pomagać. Zwłaszcza Slizgonom, nawet jeśli intencje miało się czyste - w drodze wyjątku. Tamtego dnia Edith zrozumiała, że osobnik raz niewdzięczny takim pozostanie, ale i nie zaszkodzi nieco karmy w postaci użerania się z nią na zajęciach eliksirów. Tamtego dnia Edith znienawidziła Snape'a w stopniu równym do tego, w jakim nienawidziła Huncwotów.

Tori Jin zawsze odbierała życie jako wielką grę. Z czasem odnajdywała w nim elementy szachów, shogi, a przy poznaniu sportów walki, zaczęła powiązywać ich zasady z tymi, według których toczą się ludzkie losy. Szacunek i dyscyplina stały się czymś naturalnym, w zasadzie trwała w przekonaniu o tym, że dzięki określonym schematom stanie się mistrzem czegokolwiek, aż do swojego trzeciego roku w Hogwarcie, gdy dołączyła do drużyny Quidditcha. Wraz z pierwszym meczem Tori zrozumiała, że w tym sporcie potrzebuje czegoś więcej niż przekonania i zdolności, aby zyskać szacunek obrońcy Gryffindoru. Tak upływały lata, podczas których nastolatek doprowadzał ją do białek furii. Co więcej, nie była pewna czy irytację budził brak akceptacji jej jako Ścigającej, czy też sam Oliver Wood zdający się kompletnie nie zauważać obserwującej go Puchonki. Oliver Wood x OC | Roger Davies x OC Cudowna okładka od @Kagami_Nee

Czasy młodego Pottera w Hogwarcie z pewnością zapisały się w kronikach jako najbardziej chaotyczne i pełne niekoniecznie pozytywnych zdarzeń, w których przodowała zawsze Złota Trójca. Jednak co gdyby tym razem skupić się na innych uczniach? Tych prześladowanych pomimo Braterskiej Krwi, tych zbyt wyszczekanych, jak na spokojny dom, do którego należą? Oraz ostatecznie na tych, których historie zmieniły bieg jedynie za sprawą 𝐨𝐝𝐫𝐨𝐛𝐢𝐧𝐲 𝐧𝐢𝐞𝐛𝐞𝐳𝐩𝐢𝐞𝐜𝐳𝐞ń𝐬𝐭𝐰𝐚. Czas odkurzyć zapomniane stronice kronik Hogwartu i przedstawić losy tych, którzy pomimo życia pośród słynnych Trójc nie wspierali w pełni żadnej z nich. Czas odsłonić piąty rok z perspektywy wyrzutków, dla których "błędy" były największą zabawą.

Diana Draganescu dorastała w cieniu smoków - całkiem dosłownie. Jako mała dziewczynka często spoglądała w niebo z nadzieją, że wysoko nad jej głową pojawi się jedno z tych majestatycznych, niebezpiecznych stworzeń. Nigdy za to nie marzyła o zostaniu ich hodowcą. A już na pewno nie sądziła, że zostanie nim wbrew własnej woli, z powodu głupoty własnych braci. Mimo to, kiedy na szali zawisła reputacja rodu, Diana szybko doszła do wniosku, że nie ma wyboru - musiała porzucić piękne suknie i wygodę na rzecz wyświechtanych spodni i ciężkiej pracy. Przełknięcie dumy okazało się jednak znacznie prostsze, gdy z pomocą przyszedł jej największy miłośnik zwierząt, jakiego kiedykolwiek poznała. I to całkiem uroczy miłośnik.

Neville Longbottom nie był doświadczony - ani gdy chodziło o nauczanie, ani o kobiety. Miał jednak pewne zasady, które wydawały mu się nienaruszalne. Do czasu... Nie spodziewał się, że zaledwie kilka lat po rozpoczęciu kariery profesorskiej przyjdzie mu się zmierzyć z ogromnym dylematem moralnym - dylematem o pięknym, niewinnym uśmiechu i oczach, pełnych kuszących obietnic, które z niewinnością nie miały nic wspólnego. *** Na początku pojawia się motyw nauczyciel/uczennica, nie mówcie, że nie uprzedzałam!

Lilian Ross nigdy nie określiłaby siebie jako czarownicy 𝘥𝘰𝘣𝘳𝘦𝘫. Nie lubiła ograniczeń, które narzucał na nią świat powojenny i nie do końca potrafiła się w nim odnaleźć, zwłaszcza że nawet po zakończeniu nauki w Hogwarcie i z Wybrańcem u boku, ciągotki do czarnej magii wciąż jej towarzyszyły. No i szkoda byłoby je zignorować. ~~ • Harry Potter x OC • druga część serii "LOVELY" • zawiera przekleństwa i sceny erotyczne/przemocy

Noemi od młodości żyła w dostatku, skrywana w bańce dobra, aż do momentu, gdy drzwi jej rodzinnego domu przekroczył pewien człowiek. Nie wiedziała wtedy, czemu informacja, że Czarny Pan żyje, sprawiła, iż twarz jej ojca cała się napięła, a dłoń matki zacisnęła na własnym przedramieniu. Nie musiała tego rozumieć. Czarny Pan, choć wciąż jej nieznany i poza zasięgiem wzroku, przebił bańkę bezpieczeństwa, w której żyła, i zmusił ród Prestii do powrócenia ku własnym korzeniom. Kobieta miała jednak wciąż pewien problem jako Śmierciożerca - nie potrafiła używać zaklęć niewybaczalnych, a boleśnie sobie o tym przypomniała, stojąc na cmentarzu naprzeciw ucznia Hogwartu o złotawych włosach. Avada padająca z jej ust nie zabiła.

Rok 1987. W Hogwarcie ma się odbyć prestiżowy konkurs z eliksirów, czyli MIĘDZYSZKOLNA POTYCZKA O ZŁOTY KOCIOŁEK. Wśród szóstki zakwalifikowanych uczniów Hogwartu murowanym kandydatem był siedemnastoletni Gryfon Gregory Willson. Jednak na skutek przykrego incydentu chłopak nie jest w stanie w nim wystąpić. Pozostała piątka, to prawdziwa plejada osobliwości. Uczulona na wodę EVANGELINE POTTER, która uparcie twierdzi, że jej nazwisko to tylko zbieg okoliczności, zaczytana w magicznych erotykach MARINA BLAU, zawsze przygotowany ALBERT WALKER ze swoją nieznośną manią poprawiania okularów, zafascynowana Ameryką BEATRICE DOYLE, która przeżywa kryzys tożsamości i BILL WEASLEY, który mimo swej urody nie radzi sobie w kontaktach z dziewczynami. Piecze nad poczynaniami tej barwnej piątki musi sprawować nie kto inny jak młody nauczyciel eliksirów SEVERUS SNAPE, który wdzięczny jest losowi, że przetrwał na stanowisku już siedem lat i nie musi mijać na korytarzach kolegów ze szkolnej ławki. Opowiadanie zajęło drugie miejsce w konkursie "Tylko nie Fanfiction!" organizowanym przez @Chwila_Moment