gokce_344
Başkaları hep bölmeye çalıştı
Sense beni benden çıkarma.
Sen çarpmayı tercih ettin
Ben toplamaya çalıştıkça
Bir daire gibiydik seninle
Merkezde sen
Eşit uzaklıkta ben
Ne kadar istediysem de gitmeyi
Bir türlü çıkamadım içinden
Ne tanjant umrumdaydı ne sinüs
Hatta ne kadar eğri varsa çıkardım hayatımdan
Sen ister kabul et ister etme
Aynı düzlemde birbirine pararel olmayan iki doğru
Birgün muhakkak buluşurlar
Aynı noktada.